Dünya kısa aralıklarla iki muhteşem “Armando”yu kaybetti. Önce Diego Armando Maradona, ardından Armando Anthony Corea yani Chick Corea yaşama veda etti. O kadar derin ve beklenmedik bir kayıptı ki bu, düşüncelerimizi, anılarımızı yerli yerine oturtup yazıya dökebilmek zor oldu. Kısa süre önce farkedilen nadir bir kanser muhteşem yaratıcılığını, bilgeliğini ve dünyevi varlığını alıp götürdü.
Müzik dinlemeye başladığımda Chick Corea vardı ve dinlediğim tüm müziklerin içinde de oldu. Kaybına alışmanın ve normalleştirmenin herhangi bir yolu yok. Biz müzikseverlerin ve müzik yazarlarının yapabileceğimiz tek şey onu müziğiyle yaşatmak ve onunla anılarımızı paylaşarak sevenlerinin yüzünde bir tebessüm bırakabilmek.
İlk defa 1984’te Türkiye’ye İstanbul Caz Festivali ile geldiğini biliyoruz. Ardından 23 kere daha geldiğini de biliyoruz. Son kez ise 2017 yılında Zorlu PSM Caz Festivali'nde Brian Blade ve Eddie Gomez ile gelmişti. Konser öncesi provasında kendisine ulaşan genç bir piyanist arkadaşımızı dinleyecek ve değerlendirecek kadar vakit ayıran alçak gönüllü bir efsaneydi. Konserde olanlar hatırlayacaktır, sahnede kasırga gibi esmişti. Kod Müzik’ten sevgili dostum Can İnandım sağolsun konser sonrası Chick Corea ile tanışamama vesile olmuştu. Can'la kulise doğru yürürken Corea’nın caz dışı projelere yönelmeye niyetli olduğundan, böyle bir konserlerde kendisini bir daha izeyip izleyemeyeceğimizin meçhul olduğundan bahsetmişti. Ben ise o sıra Corea’nın içinde yer aldığı her işin geçmişten bugüne ufuk açtığını düşünmüştüm. O gün kendisini sahnede son defa izlediğimizi nasıl bilebilirdim.
Yavaşça kulise süzüldüm. Elinde bir yeşil elma kulis kapısında karşımdaydı, içten bir karşılaşma olmuştu. Çocukluğumdan beri bildiğim, dinlediğim Miles’la bile sahne almış bir müzisyeni elinde elmayla görmek beni gülümsetmişti. Kulisteki yiyecek masadan bir elma seçip aldığı için yediklerine dikkat ettiğini, sağlığına özen gösterdiğini düşünmüştüm. Oldukça zinde ve dışa dönük bir karakter olduğunu gözlemleyebiliyordum. Egosundan arınmış güler yüzlü caz efsanesi karşımdaydı. Yanımda getirdiğim albümleri memnuniyetle imzaladı. Konserden ve seyirciden keyif aldığını ifade ettiği kısa sohbetimiz esnasında aramızda bir sıcaklık oluşmuştu. O gün elimde bir de poster vardı. Posterde Miles Davis, Wayne Shorter, Dave Holland ve Jack DeJohnette ile görünüyordu. Bu ekip sadece bir defa bu turne için bir araya gelmiş, bir de, Bootleg albüm kaydetmişti. Posteri yanımda getirmemin sebebi aynı turnede bu muhteşem gruba Chick Corea’nında eşlik etmesiydi. 1969 Folkert Hus İsveç’te çekilmiş fotoğrafı gördüğü anda gösterdiği tepki aklımdan hiç çıkmadı “Fotoğrafta ben görünmüyorum. Çünkü fotoğraf tam benim bakış açımdan çekilmişti. Sahnede çalarken bu müthiş adamlar tam karşımdaydı” demiş ve posterin sağ alt köşesini imzalamıştı. Hayatımın en değerli birkaç anısından biridir. Birlikte fotoğraf çektirme ricamı kırmadı ve tüm güler yüzüyle burada göreceğiniz fotoğrafları çektirdik.
Kulisin bir diğer güzel hatırası ise o sıra İstanbul’da olan Yusuf İslam’ın da (Cat Stevens) kuliste Corea ile buluşup sohbet etmesi olmuştu. Bu iki yenilikçi ve ilham verici müzisyeni beraber görmek muhteşem bir deneyimdi.
Corea günümüzün yaşayan caz ikonlarından biriydi. Meleklerin müzik ziyafeti orkestrasına bir usta piyanist daha katıldı. Kendisiyle aynı devre denk gelen bizim nesil müziğinden ve karakterinden ilham alabildiği için çok şanslı. Yılın en iyi albümleri listeme yeni kaydettiği albümlerini ekleyemeyeceğim için çok üzgünüm. İyi ki vardın Chick Corea, çok teşekkürler...
Burak Sülünbaz
Cazkolik.com / 12 Şubat 2021, Cuma
The world has recently lost two great “Armando”. First, Diego Armando Maradona, then Armando Anthony Corea, that's Chick Corea, passed away. It was such a profound and unexpected loss that it was difficult to put our thoughts and memories into writing. A rare cancer disease recently spotted took away his marvelous creativity, wisdom, and earthly presence.
When I started listening to music there was Chick Corea and it was among all the music I listened to. There is no way to get used to your loss and normalize it. As music lovers and music writers, the only thing we can do is remember him with his music and share our memories about him and leave a smile on the faces of his lovers.
We know that he came to Turkey for the first time in 1984, for Istanbul Jazz Festival. We also know that he ever came to Turkey 23 times more. For the last time in 2017, he came to Zorlu PSM Jazz Festival with Brian Blade and Eddie Gomez. He was a humble legend who took enough time to listen and evaluate a young pianist who reached him in a pre-concert rehearsal. The audience of that night will remember that Corea blew like a hurricane at the concert. My friend Can İnandım from Kod Music made me meet Chick Corea after the concert. While walking towards the backstage with Can, he said that Corea wanted to focus on non-jazz projects from now on. At that time, I thought that every project Corea was involved in opened the horizon from past to present. I did not know that I was watching him on stage for the last time that day.
I crept slowly backstage. A green apple in his hand and he was standing in front of me at the backstage door. It seemed cute to me to see a musician who has been a fan since my childhood and played on the same stage with Miles Davis with an apple in his hand. I thought he was taking care of his health. I observed that he was a very healthy and friendly person. A smiling jazz legend was standing right in front of me. He excitedly signed the records I brought with me. While we were talking about the concert and the audience that night, a sincerity was formed between us. I also had a poster that evening. It appeared on the poster, with Miles Davis, Wayne Shorter, Dave Holland, and Jack DeJohnette. This crew just got together for that tour and recorded a Bootleg album. The reason I wanted to have him signed the poster was that Chick Corea accompanied this amazing band on the same tour. After seeing the photo, I did not forget Corea's astonishment. “I am not seen in the photograph. Because the photo was taken from my point of view. While I was playing on the stage, these awesome guys were right in front of me ”and signed the lower right corner of the poster. It is one of the most precious memories of my life. It didn't break my request and the photos on this page were taken.
Another good memory of the backstage was that Yusuf Islam (Cat Stevens), who was in Istanbul the same evening, met and chatted with Corea backstage. It was an amazing experience to see these two inspiring musicians together.
Corea was one of today's living jazz icons. Now, another master pianist has joined the angels' orchestra. He is very lucky to be inspired by the music and character of our generation that coincided with him. I am very sorry that I will not be able to add their newly recorded albums to my list of best albums of the year. Good thing you got Chick Corea, thank you very much.
Cazkolik.com / February 12, 2021, Friday
Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.
Levent Öget
Eline sağlık Burak, çok şanslıyız ki bu ustalar ile aynı dünyanın parçası olduk..
Bu Yoruma Cevap Yazın »