Hampton Hawes

Hampton Hawes Amerikalı bebop ve hard-bop piyanistidir. Los Angeles caz sahnesinin demirbaşlarından olup Bud Powell stiline getirdiği yorumlarla tanınan Hawes, 1950`lerin en iyi caz piyanistlerinden biri olarak kabul edilmektedir.

Piyano çalmayı kendi başına öğrenen ve henüz üç yaşındayken en karmaşık melodileri bile ayırt edebilen Hawes, onlu yaşlarında Dexter Gordon, Wardell Gray, Art Pepper, Shorty Rogers ve Teddy Edwards gibi West Coast`un önde gelen müzisyenlerine eşlik etmektedir. 19 yaşındayken 8 ay boyunca Charlie Parker`ın da yer aldığı Howard McGhee Quintet`le birlikte the Hi De Ho Club`da çalar, 1952-1954 yılları arasında Japonya`daki Amerikan ordusunda askerlik görevini tamamladıktan sonra basçı Red Mitchell ve davulcu Chuck Thompson`dan oluşan kendi üçlüsünü kurar. Grubun 1955`te Contemporary Records adına yaptığı üç plaktan oluşan "Trio" kaydı, o dönemde batı yakasında yapılmış en iyi kayıtlar arasında gösterilmektedir. Sonraki yıl gitarist Jim Hall`un katılımıyla yine üç plaktan oluşan ve Los Angeles`taki Contemporary stüdyolarında tek seferde kaydedilen "All Night Sessions" piyasaya sürülür. 1956`daki 6 aylık bir ulusal turnenin ardından Down Beat dergisi tarafından "Yılın Yeni Yıldızı" ve Metronome dergisi tarafından "Yılın Yeni Geleni" seçilir. Uyuşturucu bulundurmaktan 30. yaşgününde tutuklanır ve 5 yılını hapiste geçirdikten sonra başkan Kennedy tarafından affedilir. Hapisten çıktıktan sonra çalmayı ve albüm kaydetmeyi sürdüren Hawes, 1967-68 yıllarında çıktığı bir dünya turu esnasında denizaşırı ülkelerde bir efsane haline geldiğini şaşkınlıkla farkedecektir. Sanatçı 10 aylık bir Avrupa, Asya ve Ortadoğu turnesi boyunca 9 albüm kaydeder, dolu salonlarda konserler verir ve basın tarafından büyük bir ilgiyle takip edilir. Don Asher`le birlikte yazdığı ve 1974 yılında yayınlanan "Raise Up Off Me" adlı otobiyografisi -ki eroin bağımlılığından, bebop hareketinden ve zamanın önde gelen müzisyenleriyle arkadaşlığından bahsetmektedir - 1975 yılında oldukça prestijli bir ödül olan ASCAP Deems Taylor Award`u kazanır. Kitabın önsözünü yazan ünlü eleştirmen Gary Giddins Raise Up Off Me`den "caz literatürüne çok önemli bir katkı" diye bahsetmiştir. 1970`lerin başlarında elektronik müzik denemelerinde bulunan ve Fender-Rhodes tarafından kendisine özel bir enstrüman yapılan Hampton Hawes, hayranlarından aldığı olumsuz tepkiler sonrası eski enstrümanına geri döner ve 1977`deki beyin kanamasının sebep olduğu ölümüne dek akustik piyanoyla çalışmayı sürdürür. Hampton Hawes`un piyanist olarak stilini kolayca tanımak mümkündür, ki bu stilin karakteristik özellikleri güçlü swing duygusu, zaman ve armoni yaklaşımındaki benzersizlik ve duygusal ifadedeki derinliktir. İçlerinde André Previn, Oscar Peterson, Horace Silver, Claude Williamson, Pete Jolly, Toshiko Akiyoshi`nin de yer aldığı çok sayıda piyanisti etkileyen Hampton Hawes`un kendi etkilendiği kaynaklarsa babasının görev yaptığı kilisede çocukken duyduğu gospel müziği ve ilahilerle Earl Hines`ın boogie-woogie piyanosudur. Bud Powell ve Nat King Cole gibi piyanistlerden de çok şey öğrendiğini söyleyen Hawes`un kendi ifadesine göre ana esin kaynağıysa arkadaşı Charlie Parker olmuştur. Her zamanki gibi sanatçının diskografisinden seçtiklerimizle bu bölümü bitirelim: Hampton Hawes Trio, Vol. 1 - The Trio (Contemporary C 3505; Fantasy OJC 316, OJCCD 316-2) 1955, This Is Hampton Hawes, Vol. 2 - The Trio (Contemporary C 3515; Fantasy OJC 318, OJCCD 318-2), Everybody Likes Hampton Hawes, Vol. 3 - The Trio (Contemporary C 3523; Fantasy OJC 421, OJCCD 421-2), All Night Session!, Vol. 1-3 (1956), Four! (Contemporary C 3553, S 7553; Stereo S 7026; Fantasy OJC 165, OJCCD 165-2) 1957, The Sermon (Contemporary) 1958, For Real! (Contemporary M 3589, S 7589; Fantasy OJCCD 713-2), 1958, The Green Leaves of Summer (Contemporary C 3614, S 7614; Fantasy OJC 476, OJCCD 476-2) 1964, Blues for Bud (Black Lion (J) TKCB 30073) Playin` in the Yard (Prestige P 10077) 1973, Hampton Hawes at the Piano (Contemporary S 7637) 1976, Hampton Hawes, Martial Solal - Key for Two (BYG (F) 529 125) 1968, As Long as There`s Music (1977, Artists House, Charlie Haden ile)  Ve sideman olarak yaptığı kayıtlar: The Early Show by Art Pepper (1952; Xanadu Records), Red Mitchell - Red Mitchell (Bethlehem) 1955, Charles Mingus - Mingus Three (Jubilee JLP 1054) 1957, Sonny Rollins and the Contemporary Leaders (Contemporary C 3564, S 7564; Fantasy OJC 340, OJCCD 340-2; 1958), Living Legend by Art Pepper (Contemporary S 7633) 1975, On the Road by Art Farmer (Contemporary S 7636) 1976.

Cazkolik.com / 13 Kasım 2012, Salı

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN