Rossiere "Shadow" Wilson Amerikalı davulcu. Duygulu ve aynı zamanda coşkulu bir stilist olan Wilson, kariyeri boyunca çalıştığı birçok önemli gruba baget ya da fırça kullanarak ritmik yönden dinamik ve zarif bir eşlik sundu.
Yonkers, New York`ta doğan Wilson kariyerine Frank Fairfax`le çalışarak başladı. 1939 yılına gelindiğinde Lucky Millinder ve Jimmy Mundy liderliğindeki gruplarda çalıyordu. 1940`ta Benny Carter ve Tiny Bradshaw`la performanslara çıktı, daha sonra da Earl Hines`ın grubuna geçti. Tüm bu çalışmaları bir yana, Shadow Wilson en çok 1944 yılında Count Basie orkestrasındaki lezzetli çalışıyla akıllara kazındı. 2 yıl tenor saksafoncu Illinois Jacquet`le çalıştıktan sonra 1947 yılında prestijli Esquire Yeni Yıldız Ödülü`nü kazandı ve akabinde Papa Jo Jones`un yerine yeniden Basie topluluğuna dönüş yaptı. Bir hikayeye göre Dave Tough`un 1948 yılında Woody Herman Orkestrası`ndan ayrılışından sonra grubun müzisyenleri yerine kimin geçmesi gerektiği hususunda kendi aralarında bir oylama yaptılar ve sonuçta Shadow Wilson seçildi. Ancak Basie orkestrasındaki işinden memnun olan Wilson teklifi reddetti. Herman orkestrası üyeleri dileklerine sanatçının 1949 yılında gruba katılmasıyla birlikte ulaşmış oldular. Herman`dan ayrıldıktan sonra 1950 ve 1954 yıllarında yeniden Illinois Jacquet`la çalışan Shadow Wilson, aradaki yıllarda da genç piyano yıldızı Erroll Garner`e eşlik etti. Kariyerinin sonlarında Ella Fitzgerald`la çalışan Wilson, yine 1950`lerde Thelonious Monk`la birlikte sergilediği performanslardan ötürü alkış aldı. 40 yaşında hayata veda etmesine rağmen yer aldığı sayısız kayıt Shadow Wilson`un günümüzde de tanınmasını sağladı. Bu kayıtların en önemlileri arasında Basie grubuyla birlikte yaptığı “Queer Street”, "Jacquet Jumps", "The Fabulous Fats Navarro with Tadd Dameron" ve Lester Young, Leo Parker ve Stan Getz`le birlikte yaptıkları sayılabilir. Her bir Wilson performansı, caz dünyasının bu gerçek anlamdaki gizli kahramanının zevkli ve mütevazi çalışını bütün açıklığıyla gözler önüne sermektedir.
Shadow Wilson diskografisi: Kenny Burrell ile, Kenny Burrell Volume 2 (Blue Note, 1956), Tad Dameron ile, Fontainebleau (Prestige, 1956), J. J. Johnson ile, J. J. Johnson`s Jazz Quintets (Savoy, 1947-49), Thad Jones ile, Detroit – New York Junction (Blue Note, 1956), Gil Mellé ile, Quadrama (Prestige, 1957), Thelonious Monk ile, Thelonious Monk with John Coltrane (Jazzland, 1957) - with John Coltrane Mulligan Meets Monk (Riverside, 1957) - with Gerry Mulligan Thelonious Monk Quartet with John Coltrane at Carnegie Hall (Blue Note, 1957 [2005]) - with John Coltrane Sonny Stitt ile, Kaleidoscope (Prestige, 1952 [1957]) Sonny Stitt Plays (Roost, 1955)Sonny Stitt with the New Yorkers (Roost, 1957).
Arto Peştemalcıgil
Cazkolik.com / 25 Eylül 201, Salı
Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.