Günün Albümü: The Camera Never Lies

Michael Franks'in bu albümden iki sene önce 'Skin Dive' isimli albümü çıkmıştı, seksenlerin soundu giderek yerleşiyordu zira muhteşem Michael Franks her zaman olduğu gibi zamana ayak uydurarak teknolojik gelişmeleri soğukkanlılıkla kucaklamayı bilmişti.

Dönemin bir çok iyi caz dinleyicisi bu kaydı peşinen mahkum etse de The Camera Never Lies albümünün çok iyi başladığı ve çok iyi olduğu sihirli nakaratlı şarkılardan biri olan Face To Face ile davulda Dave Weckl ve gitarda Steve Khan ile unutulmazlar arasına girmişti.

Albüm boyunca, az tanınmış olan klavyeci ve aranjör Rob Mounsey mükemmel bir iş çıkarıyordu. I Surrender parçası Hiram Bullock'un gitar solosuyla, The Camera Never Lies Marcus Miller'ın gürleyen basıyla ve yine ışıldayan Steve Khan ile, When I Think Of Us şehvetli minimalizmiyle ve Frank'in bossa şarkıcılarından miras o sesiyle harikaydı...

Bu albüm, efsanevi Michael Brecker'ın girişiyle mizahî funky Doctor Sax parçasına kadar ilham veren pop şarkılarından oluşan gerçek bir geçit törenidir.

Ve ah o sözler...

At night he’s Doctor Sax / He’s Mister Tenor Virtuoso / He plays to rhythm tracks on tape / No one like Doctor Sax / Not even Trane or Bird could blow so / The girls have heart attacks, they say (he’ll put it all on wax one day)”.

(Fransız Jazz Magazine'den çevrilmiştir)

Cazkolik.com / 27 Aralık 2024, Cuma

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN