Barney Wilen

1958 kışında Miles Davis`in grubuyla birlikte Club Saint Germain`de sahne aldığı esnada solosunu bitiren Barney Wilen saksafonunu çengelinden ayırarak bara gelir, bir içki ısmarlar ve şöyle konuşur: "Miles`ın demin bana ne dediğini biliyor musun? Dedi ki: `Bu korkunç notaları çalmaktan neden vazgeçmiyorsun?" Daha sonra yeniden sahneye dönen Wilen o notaları çalmaya devam eder. Güçlü bir egoya sahip olan Barney`nin hakkından gelmek için kelimelerden fazlası gerekmektedir. (Mike Zwerin`in Sons of Miles serisinin Barney Wilen`a ayrılan bölümünden alınmıştır.) 4 Mart 1937`de Fransa`nın Nice şehrinde doğan Barney Wilen`in diş hekimliğinden gelme bir mucit olan babası Amerikalı, annesiyse Fransızdır. Çocukluğunun büyük bölümünü Fransız Rivierası`nda geçiren Wilen, annesinin yakın arkadaşı olan şair Blaise Cendrars`ın teşvikiyle müzisyen olmaya karar verir. 1950`lerin başlarında Nice`te caz çalınan bir gençlik kulübü açar ve burada her gece sahne alarak yeteneğini geliştirir; kariyerindeki esas patlamayıysa 1950`lerin ortalarında Paris`e yerleştikten sonra yapacaktır. Burada Club St. Germain`de Bud Powell, Benny Golson, Miles Davis ve J.J. Johnson gibi ünlü Amerikalı müzisyenlerle birlikte sahne alır ve yine Miles Davis`le birlikte bir Louis Malle filmi olan "Ascenseur pour l`Échafaud"nun soundtrack`inde çalar (1957). 1959`da Kenny Clarke`la birlikte "Un Témoin Dans la Ville" ve "Jazz sur scène" adlarındaki iki soundtrack çalışmasını yapar ve iki yıl sonra da Art Blakey ve Thelonious Monk`la birlikte Roger Vadim`in "Les Liaisons Dangereuses" fiminin soundtrack`inde çalar. 1960`larda rock`la ilgilenmeye başlayan ve psychedelic ilaç taraftarı ünlü psikolog Timothy Leary`ye ithafen "Dear Prof. Leary" (1968) adlı bir albüm kaydeden Barney Wilen, 1970`lerin başlarında da film yapımcıları, müzisyenler ve gazetecilerden oluşan bir grupla pigme müziğini kaydetme amaçlı bir Afrika seferine çıkar. 6 yıl sürecek olan bu proje muhtelif sebeplerden başarısızlığa uğrayacak ve pigmelere asla ulaşılamayacaktır.

Tekrar Nice`e dönen Wilen Moko adında bir punk rock grubu kurar ve performanslarını bu grupla sürdürür; ayrıca Fransız tarzı bir "Jazzmobile" organizasyonu oluşturarak müziği merkezden uzakta yaşayan insanlarla buluşturur. Bu konsept daha sonra "Zapmobile" adı altında Paris`e taşınacaktır. Tiyatroyla da ilgilenen Barney Wilen, "Charlie Parker`in saksafonunu arama" konulu bir dizi skeçten oluşan bir müzikal komedi yaratır. 1980 ve 90`larda yeniden Fransız filmleri için müzik yazma işine döner ve 1990`ların ortalarında piyanist Laurent de Wilde`le birlikte bebop tarzı bir grupta çalar. Barney Wilen 25 Mayıs 1996`da Paris`te kanser sonucu hayata veda eder. 1987 yılında Fransız mizah kitabı sanatçısı Jacques de Loustal ve yazar Philippe Paringaux "bande dessinée" adlı çizgi dizilerinde Barney et la note bleue ("Barney and the blue note") karakteriyle Barney Wilen`a saygılarını sunmuşlardır.

Barney Wilen diskografisi: Lider olarak: 1957: Tilt - Vogue Swing, 1958: Jazz sur Seine - Philips, 1959: Barney - RCA, 1959: Un témoin dans la ville - Fontana, 1962: Jazz Soundtrack From Mental Cruelty - Decca, 1966: Zodiac Suite - Vogue, 1968: Dear Prof. Leary - MPS Records, 1968: Auto Jazz: Tragic Destiny of Lorenzo Bandini, 1972: Moshi - Saravah, 1975: Free Jazz - Mouloudji, 1986: Flashback - Paris Jazz Corner, 1987: La note bleue, 1987: French Ballads, 1989: Wild Dogs of the Ruwenzori, 1990: Paris Moods - Alfa Jazz, 1991: Sanctuary, 1991: Modern nostalgie (Starbust Forever), 1992: Dream time - Deux, 1992: Aigre-douce - Alfa global, 1993: Essential Ballads, 1993: Talisman, 1993: Inside nitty = Gritty - Venus, 1994: Barney Wilen Quartet, New York Romance, 1994: The Osaka concert, 1995: Passione. Sideman olarak: Art Blakey & the Jazz Messengers ile, 1959 Les Liaisons Dangereuses 1960, Original Soundtrack 1959 : Paris Jam Session - Fontana, Miles Davis ile; 1957 Miles Davis And Barney Wilen Quartet - Carlyne 1958 : Ascenseur pour l`échafaud - Polygram/Fontana, John Lewis ile, 1956 : Afternoon in Paris - Atlantic, Bud Powell ile, 1959 : Cookin` at Saint-Germain 57-59 - Mythic Sound 1961 : Pianology - Moon, Martial Solal ile, 1958 : Martial Solal et son Grand Orchestre - Swing

Arto Peştemalcıgil

Cazkolik.com / 16 Ağustos 2012, Perşembe

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN