Cazkolikte günün parçası My Valentine. 3 Haziran 2016’da satışa sunulan yeni Brad Mehldau albümü Ballads & Blues’un şarkı listesinde görünce ziyaret edelim istedik.
* * *
Paul McCartney şarkıyı son eşi Nancy Shevell için bestelemiş ve ilk defa çiftin düğününde çalınmış. Bütün ‘iyi’ şarkılar gibi kısa bir süre içinde yazılmış. Bestecisinin dediği gibi kendi kendisini yazan şarkılardan.
* * *
Şarkı, Paul McCartney’nin 2012 tarihli 15. Stüdyo albümü olan Kisses on the Bottom’da da müzik alemine sunuldu. Hatırlanacağı üzere, McCartney’nin Amerikan şarkı kitabını yorumladığı bu albümde iki orijinal beste de yeralıyordu. İtiraf edelim; onlardan ilki, Only Our Hearts bir hayli ağdalı sunumuyla McCartney bestesi gibi durmuyordu. Hadi daha da açık yazalım: sıradandı.
* * *
Oysa My Valentine insanı ilk dinleyişte etkisi altına alıyordu. Basit, akılda kalıcı bir melodi; içten ve sıcak dizeler; Alan Broadbent imzalı sade bir düzenleme; yaylıların sulandırmadan yaptığı eşliğin önünde Eric Clapton’ın romantik gitarı ve tabii ki hepsinden önemlisi o sihirli kelime: Valentine. Ama ‘komik’ değil ‘soylu’ bir valentine. Ne de olsa bir Sir’ün müstakbel eşi için yazılmıştı...
* * *
McCartney 54. Grammy Ödül töreninde şarkıyı Diana Krall ve (Eagles üyesi) Joe Walsh ile birlikte seslendirdikten sonra Kisses on the Bottom Grammy ödülünü kaptı. Bunlara rağmen My Valentine single’ı, listelerde kendine mütevazi bir yer edinmenin ötesine geçemedi. Eh, bir efsane olabilir ama Paul McCartney’den –artık- liste başı olması da beklenemez herhalde.
* * *
Popçular için hikaye böyle bitebilir ama cazkolikler için yeni başlıyor. Kanaatimizce My Valentine caz formunda yorumlanmaya çok müsait bir parça ve zamanla daha sık ziyaret edilecek. Bu satırların yazarı 3 yıl önce bu öngörüyle şarkıyı birkaç müzisyenin dikkatine sunmuştu ve akabinde My Valentine, Nardis’de Ayşegül Yeşilnil tarafından seslendirilmişti.
* * *
Şarkının demlenme süresi bitiyor gibi... Kayıtlı ilk yorum gitarist/vokalist John Pizzarelli’den geldi; geri vokalleriyle, enstrumantasyonuyla, düzenlemesiyle şarkı 60’lı yıllara geri taşındı. Derken Brad Mehldau’nun -vokalsiz- yorumu... Beyaz bir blues formunda 10 dakikalık bir meditasyon... Mehldau albümü ve yorumu üzerine ileride nasılsa çok yazılıp çizilecektir. Biz en iyisi mi arka arkaya şarkının iki ayrı ‘hal’ini dinleyelim.
Önce Pizzarelli, sonra da McCartney...
Cazkolik.com / 09 Haziran 2016, Perşembe
(Turgay Yalçın`ın "Sesler Denizi" radyo programını dinlemek için tıklayın.)
Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.