Jazz is Dead...

Miles Ahead...

New Orleans`ta klasik piyanist bir anne ve müzik öğretmeni bir basçı baba ve evin içinde her daim dolaşan caz müzisyenleri ile büyüyen Nicholas Payton içine / içinde doğduğu cazın ismini “Siyah Amerikan Müziği” (Black American Music / BAM) olarak değiştirilmesini savunan ve bu konuyu bir çok platforma taşıyan trompetçi Nicholas Payton “black american power trio” diyebileceğimiz XXX isimli projesi ile Babylon`da.

* * *

9 yaşında profesyonel müziğe başlayan ilk kaydını 15 yaşında yapan multi-enstrümantalist (bas, davul, tuba, klavyeli çalgılar, klarnet, saksofon da çalıyor) 21`inde ilk albümünü yayınladı. İlk Grammy ödülünü aldığında ise 24 yaşındaydı.

* * *

Davulda efsanevi Lenny White ve basta aynı zamanda Robert Glasper ile de çalan genç Vicente Archer`dan oluşan yeni grubu Nicholas Payton XXX ile bu akşam izleyebileceğiniz sanatçı bu grupla geçtiğimiz şubat ayında yayınlanan“#BAM Live At Washington Bohemian Caverns” isimli albümü kaydetti. Albüm aynı zamanda sanatçının BAM fikrini savunmak için kurduğu BMF Records`un da ilk albümü. Albümün isminden de anlayacağınız gibi, trompetçi Black American Music kampanyasını hemen her yerde duyurmak istiyor. Büyük ihtimalle Babylon`da da bu konuda birkaç kelam edecektir. Albümde de yaptığı gibi trompeti ile Fender Rhodes elektrik piyanosunu aynı anda çalacak yetenekli müzisyen, kendi bestelerinin yanında Lenny White`ın klasik dönemin en ünlü davulcularından Sid Catlett`e ithaf ettiği Cattle out of the bag, Thelonius Monk`un Pannonica ve Miles Davis`in Drad Dog parçalarına da yer verecek. Fakat albümün en göz alıcı parçaları Weather Report`u ve büyük usta Joe Zawinul`u selamladığı kendi besteleri African Tinge ve Return Of The African Tinge. İsminin aksine İspanyol havalarını anımsatan African Tinge. Benim konserde dört gözle bekleyeceğim bu parçalar Lenny White`ın fusion stilini öne koyduğu metronomu yüksek besteler.

* * *

Müzisyen`in kendi blog`unda 27 Kasım 2011`de yayınladığı BAM manifestosu “On why jazz isn`t cool anymore” da belirtiğine göre caz müziği 1959`da Cool janrı artık gözde olmaktan çıktığında ölmüştü. Kendi yaptığının caz değil post modern New Orleans müziği olduğunu belirttiği yazıda Louis Armstrong ve Danny Parker`ın geleneksel New Orleans, James Black ve Ellis Marsalis`in Modern New Orleans, Kidd Jordan ve Clyde Kerr`in Avant-garde New Orleans, Donald Harrison`un Neo klasik New Orleans müziği yaptığını öne sürmekteydi. “Hiç kimseye ne tarz müzik yaptığıma karar vermelerine izin vermiyorum, buna izin verenlerin de caz gibi ölü olduklarını düşünüyorum”, “Eski ustalara saygı duysam da, onlar sömürgeci bir zihniyetin kurbanlarıydılar”, “Post Modern bir müzisyen olarak görevim öncüllerimden daha iyisini yapmaktır”, “Louis boyun eğdi ve bu yüzden Miles onlara sırtını dönebildi” gibi tartışma başlatmak amaçlı bir çok sivri fikrin yeraldığı yazıyı http://nicholaspayton.wordpress.com/2011/11/27/on-why-jazz-isnt-cool-anymore/ adresinden okumanızı tavsiye ederim. Gerçekten kışkırtıcı ve meydan okuyan bir yazı.

* * *

Cazın (ben halen caz demeye alışkınım) hemen her alt türünde eserler veren trompetçi geçen haftaki 40. yaş gününde kendi kendine büyük bir hediye verdi. Miles Davis`in 1960 tarihli meşhur albümü Sketches Of Spain`i orijinal albümündeki gibi kalabalık bir kadroyla, Basel Senfoni Orkestrası eşliğinde kaydetti. Daha önce de bir çok albümde enstrümanı trompetin eski ustalarına ve akranlarına ithaf ettiği çalışmalar bulunan Nicholas Payton diğer trompet müzisyenleri ile paslaşıp ortak eserler vermekte.

* * *

Bu seneki Akbank Caz Festivali`nin en akılda kalan konserlerinde biri bu akşam Babylon`da cereyan edecek.

Cenk Akyol
cenkakyol@cazkolik.com

Cazkolik.com / 02 Ekim 2013, Çarşamba

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN