Dinlediğiniz müzik Joe Lee Wilson en önemli albümlerinden 1972 tarihli "Livin` High Off Nickels and Dimes"tan alınan "Strollin" isimli çalışmasıdır.
(The New York Times) Yetmişli yılların ortalarından bu yana yaşamını Amerika yerine Londra`da sürdüren, kışkırtıcı bariton sesiyle ünlü caz şarkıcısı Joe Lee Wilson Brighton`daki evinde karısı Jill`in açıklamasına göre kalp yetmezliğinden öldü.
Billy Eckstine tarzı söyleme stili, rezonanslı, ihtişamlı sesiyle Amerikanın güneyli kökenlerine sahip blues doğallığıyla sevilen Wilson 1969 yılında ünlü Columbia Records ile popüler bir sözleşme imzaladı. İmzaladı ama sebebi halen bilinmeyen nedenlerle yaptığı kayıtları firma bir türlü yayınlamadı. Bu duruma hayli içerleyen ve bir anlamda Amerikan caz dünyasına küsen Wilson büyük firmalar yerine bu kez bağımsız küçük plak firmalarıyla anlaşmayı tercih etti. Bu firmalardan yayınladığı albümleriyle başarılı kayıtlara imza atan Wilson yetmişli yılların sonlarından itibaren sahip olduğu duygusal küskünlüğün de etkisiyle hayatının kalanını Avrupa`da geçirmeye karar verdi.
Yetmişlerin başlarında dönemin avangart eğilimlerine sahip isimlerin başında gelen Archie Shepp gibi önemli free jazz ustalarıyla yakınlaşan Wilson 1972 yılında New York Musicians` Jazz Festival`i düzenleyen ekibin içinde yer aldı. Bu festivalin varoluş nedenlerinden biri de dönemin (ve elbette halen) en önemli caz festivallerinden Newport`un festival programlarında yer vermeyi düşünmediği avangart eğilimli isimlere sahip çıkıyor olmasıydı. Yani bir anlamda tepki festivaliydi.
Tam da bu dönemlerde Joe Lee Wilson New York NoHo`daki Bond caddesindeki bir apartmanın zemin katında "Ladies` Fort" isimli yüz kişi sığabilen bir caz mekanı açtı. Wilson`ın yeni mekanı kısa zamanda öylesine ün kazandı ki, bir anda aşağı Manhattan bölgesi, avantgart eğilimli isimlerin işlerini sergilemekte sıkıntı çektikleri dönemde kendilerini rahatça ifade edebilecekleri, deneysel çalışmalar için önemli bir vitrin görevi gören, atölye çalışmaları yapan ve ardı ardına açılan pek çok mekanın öncüsü oldu.
Bu yerler genel olarak Jazz Loft olarak adlandırıldı. Yani; gözlerden uzak küçük bir çatı katında kendilerini ve müziklerini rahatça sergileyen insanların buluştuğu alternatif mekanlar. Wilson`ın The Ladies` Fort`u paradan daha fazla müzikal coşku üreten bir yer olarak tanımlanıyordu. Wilson, 1977 yılında New York Times`a verdiği mülakatta "Gelirimizin üçte ikisini müzisyenlere ödüyoruz, kalan üçte biri ise kiraya..." diyordu. The Ladies` Fort 1979 yılında kapandı ama "Loft-Jazz Movement" adı verilen hareketin de önünü açmıştı.
Sonra da Avrupa macerası başladı ta ki dün ölüm haberi gelene kadar.
Cazkolik.com / 23 Temmuz 2011, Cumartesi
Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.