Zorlu PSM "Loves Summer by %100 Müzik" konserlerinde sıradışı etkileyicilikteki sanatçı Anohni ve grubu The Johnsons'ı ağırlayacak

Uzun yıllar Anthony (Hegarty) olarak dinlediğimiz Anohni'nin müziği elektronik ve indie'den art pop'a farklı türlerde tanımlandı ama hiç biri onun sanatçılığını gerçek anlamda tarif etmeye yeterli olmadı.

Anthony ismini değiştirdi, Anohni adını kullanıyor

Anohni'de her zaman bariz teatral bir ifade vardı, bu ifade, onu dinleyen herkesin dikkatini çekmiştir, aynı ifade, sesindeki güçlü kırılganlıkla daha da belirginleşiyor. Bu tavrı bazen, dinleyenin içini acıtan bir dramın üzerine inşa edilmiş benliğin saklı dehlizlerini gösteriyor bize, belki bu dehlizleri merak etmeye korktuğumuz için de kırılganlığının derinliğini anlamaya muktedir olamıyoruz.

Öte yandan, sesindeki vibrato Anohni tasavvurunun en güçlü yanı, bütün ifade gücünü, dramatik etkiyi sesindeki vibratonun üzerine yıkıyor. Ayrıca, teatral olması normal zira erken dönemde Manhattan'da deneysel tiyatro yapmış.

Anohni son yıllarda düşünceleri ve itirazları bakımından çevreci sol liberal bir duyarlığa yöneldi. Aynı zamanda, 2016 yılında Akademi Ödülü'ne aday gösterilen ilk transseksüel sanatçı olması kimliğini tanımlayan en önemli yanı oldu.

Aslında, kariyerinde 'cover' yapmaya fazla hevesli olmamışsa da kimi müzikseverlerin onu keşfettiği ve vibratolu sesini ölümcül bir duygusallıkla kullandığı Leonard Cohen şarkısı "If It Be Your Will" için yaptığı yorum olmuştu. Bu yorum Cohen belgeseli "I'm Your Man"de yer almıştı.

Anohni'nin 'cover'lara kattığı tartışılmaz yorum değerinin bir başka örneği Bob Dylan'ın "It's All Over No, Baby Blue" şarkısına yaptığı yorum olmuştu. Dejenere edilmiş dehşetli bir vokal stili eğer farklı bir gözle bakarsanız şarkı tasarımında müthiş etkili olmuş. Bob Dylan bile bu şarkının yorumuna şaşırmış ama karşı çıkmamıştır.

'Benimle konuşma şeklin değişmeli' / 'Kafanın içindeki şehir, Yıkılan duvarlar ve kurşun, değişmeli'

Anohni son albümü "My Back Was A Bridge You to Cross"da bizi müzik yolculuğunun derinlerine götürüyor. Dinamik vokalleri çevre sorunlarının tematik unsurlarını aktarıyor. Adaletsizlik ve eşitsizlik temaları 'It Must Change' şarkısında iyi belgelenmiş konular ve albümün odak noktası olan LGBT aktivisti Marsha P. Johnson'ın görseli -ki Marsha aynı zamanda Anhoni'nin yakın arkadaşı ve grubun adını veren kişi-. Albüm, incelenmesi gereken çok şey yaratıyor, ancak aynı zamanda ânın içinde olma, anlama ve bu müzik yolculuğunda doğal olarak deneyimleyeceğiniz duygularla bir olma imgesini de tasvir ediyor.

Sınıflandırılmaya karşı isteksizlik

Bir bakıma, Anohni'nin temel itirazı rıza göstermediği bir sınıflandırılma şeklidir. Uzun yıllar, özellikle transfobia üzerinden şarkılarında yer verdiği konulara son yıllarda iklim aktivistliği merkezinde bir sol liberal yaklaşım da eklendi. Şarkılarında artık;

Bu bizim dünyamız
Bu yüzden bu çok üzücü
Bu yüzden bu çok üzücü
Çok üzücü, çok üzücü
Bizim için yalnız bir yer olacak

gibi satırlara yer vermesi yerküreyle ilgili yaşanan çöküşe ses çıkarmak istemesiyle ilintilidir.

İklim sorunlarının yarattığı değişim ve felaketler bir çok müzisyenin giderek daha fazla ilgi alanına giriyor. Trans bireylerin sorunları kadar Anohni'nin kitleleri ilgilendiren bu tür sorunlara ağırlık vermesi [ya da ikisini bir arada işlemesi] bir şeyleri değiştirebilme umudundan değil belki ama ses çıkarma açısından önemli. Trump'la beraber katastrofik bir içe kapanmanın yaşandığı yıllardayız, Gazze'de dünyanın gözü önünde milyonu aşan sayıda insana soykırım uygulanıyor, insanî dram katlanılamaz boyutta, gelen fotoğraflar giderek kötüleşiyor, öte yandan, dünyanın her köşesinden küresel felaket haberleri de artıyor. Bu kısma yazının burasında belki fazla yer verdik ama dünya haberlerine yakından baktığınızda daha fazla sayıda ülkenin elektrik ve su sıkıntısı çektiğini görebilirsiniz.

Yani, tıpkı Anohni'nin dediği gibi 'So sad (this is the place) So sad, so sad'

'Dronla bombala beni'

Bir yazarın dediği gibi, Anohni'nin sahnede yaptıklarında ve şarkılarında söyledikleri bakımından sindirilecek çok şey var.

Bazen dinleyicinin hafsalasını aşan lirik ve performans kapasitesine sahip olabiliyor Anohni. Bunu dramatik unsurlar olarak performanslarında, şarkılarının videolarında kulanıyor, ayrıca, müziğindeki elektronik unsurlar alelade elektronik dekorlar değil, sinir edici tarafları olabiliyor. Mesela, "Sunday Morning" şarkısına uzun bir scat vokali ekliyor, "A Degrees" şarkısındaki gibi davulu sabır çatlatan bir müzikal unsura dönüştürebiliyor, kimi zaman avangardı aşan tavırları müziğine samimi unsurlar olarak ekleyebiliyor.

Anohni her şekilde dinleyiciye fazla malzeme ve konu veriyor, ona kulak vermekten çekinmemek, bilhassa merakla beklemek ve sahnede onu dikkatle dinlemek, izlemek lazım.

Cazkolik.com / 01 Haziran 2025, Pazar

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN