Cenk Akyol`dan analitik albüm yazısı. Kült müzik firmalarından Abstract Logix`in yayınladığı The Center Of The New Musical Universe`in uzun öyküsü ve içeriği bir solukta okunuyor.

Dinlemekte olduğunuz müzik albümden alınan Jimmy Herring, Neal Fountain, Jeff Sipe, Matt Scolum`un çaldığı Within You, Without You`dur.

Abstract Logix Souvik Dutta tarafından kurulan küçücük ama kocaman etkili bir websitesi. On kişi bile çalışmıyor bu jazz rock ağırlıklı portalda. Yeni yetme internet tabanlı, plak şirketlerinin (eski kafalılık işte! plak diyorum hala) tipik bir örneği. Eski kafalılıktan kurtulmak için de iyi bir sebep Abstract Logix. Şimdilerde yeni bir slogan da buldu kendine bu minvalde “The Center Of The New Musical Universe” Yeni Müzikal Evrenin Merkezi!! Eski tür perakende satış zincirinde yer bulamayacak tarz müzik yapan genç (hatta eski popülerliğini kaybetmiş eski tüfek) müzisyenler için bir çıkış yolu. İnternetin hızı ve kolaylığı ile artık aynı zevkleri paylaşan kocaman bir tüketici ağı yaratabiliyorsunuz. Söz konusu çok spesifik bir konu bile olsa bu küçücük dünyamızda hatrı sayılır bir kalabalığa ulaşabiliyorsunuz.

Eminim sizin de dahil olduğunuz, en azından farkına vardığınız bu tür yepyeni müzikal oluşumlar vardır; Favori tarzım caz-rock janrı içerisinde benim ıskalayamayacağım nitelik ve nicelikte albümler yayınladı ortaya çıktığı 2003 yılından beri Abstract Logix. Abstract Logix ve siberalemdeki diğer müzikal yarı-şirket & yarı-kabilelerin başarısındaki sır da tam burada yatıyor. Müzik firmasını bir internet forumuna, P2P dayanışmaya yaklaştıran, açık kaynak felsefesi ile büyüyen bir koperatif olmaları.

Geçenlerde yine Abstract Logix`ten çıkan Arto Tunçboyacıyan`ın da içinde olduğu Human Element`in ilk albümünü yazayım dedim, ama bir türlü başlayamadım işte. Human Element`teki diğer müzisyenler Scott Kinsey (Tribal Tech), Elektrik basın en büyük ustalarından Matthew Garrison (Coltrane`in kontrbasçısı Jimmy Garrison`un oğlu), Gary Novak (Chick Corea ile geldiği İstanbul`da büyülemişti bizi davul setinin başında) olunca beklentileriniz yüksek oluyor haliyle. Beklentilerinizi misliyle karşılayan bu albümde Arto`nun da birkaç bestesinin (birinin ismi Onno, toprağı bol olsun) bulunduğunu ve albümün göze batan parçalarının Arto`nunkiler olduğunu söyleyebilirim.

Abstract Logix bu sefer karşıma yine muhteşem bir kadronun bulunduğu bir konser albümü çıkarınca artık yazmam gerektiğine aydım. Bakın kimler var 2 CD`den oluşan bu konser albümünde. Tabii çoğunluk batı kıyısından, Kaliforniya`dan...

Alex Machacek: Gitar (Gitar tanrısı Allan Holdsworth`den onaylı müthiş Çek!)
Jeff Sipe: Davul (Jimmy Herring`in Aquarium Rescue Units`inden, ayrıca Jonas Hellborg ve Shawn Lane lisanslı... Kadronun rock tandansından)
Neil Fountain: Bas (Jimmy Herring vew Aquarium Rescue Unit tayfasından)
Arto Tunçboyaciyan: Vurmalılar, Vokal (Canımız!!! diyecek bir şey yok!)
Ranjit Barot: Davul, vokal (McLaughlin tayfasından, John ağabey davulun yaşayan en uç örneklerinden birisi demiş... İzleyin Youtube`dan)
Bala Bhaskar: Keman (ilk defa duydum, bir daha unutmam... Vignesh Kirtanam`ı dinleyin siz de unutmayacaksınız)
Wayne Krantz: Gitar (Brecker Biraderler, Steely Dan, adamım Michael Shrieve, Fahir Atakoğlu ile de çaldı)
Jimmy Herring: Gitar (Jazz Is Dead, Aquarium Rescue Unit, Widespread Panic... Başka bir şey yazmaya gerek yok... Eşsiz demezsem çatlarım... Bir de “Southern” eklemek lazım...)
Matt Scolum: Klavyeler (Jimmy Herring`in çevresinden)
Scott Kinsey: Klavyeler (Tribal Tech`in gizli silahı, bknz: 2006 tarihli solo albümü Kinesthethics!!)
Matthew Garrison: Bas
Anthony Jackson: Bas (Dolma parmaklı bas mucizesi... Al Di Meola`nın kulaklarını çınnnlatın!!)
Cliff Almond: Davul (Wayne Krantz, Michel Camilo)
Lenny White: Davul (Sonsuza geri dönüş!!!)
Tom Guarne: Gitar (Blood Sweat & Tears)
Richie Goods: Gitar (Tom Guarne`nin kankası, Nuclear Fusion isimli grubunu bir kenara yazın!!!)
Vince Evans: Klavye
John McLaughlin: Gitar (Mahavishnu!)
Etienne M`bappe: Bas (McLaughlin`in basçısı)
Gary Husband: Klavye, davul (Level 42, Robin Trower, Allan Holdsworth!!!)
Mark Mondesir: Davul (Gary Husband`ı klavyeye mecbur eden adam mı yoksa?)
Zakir Hussain: Tabla (Shakti!!)

* * *

Albüm tüm türlere eşit uzaklıktaki, açık fikirli Avusturyalı Alex Machacek`in triosu ile açılıyor. Davul ve bas gitarda Jimmy Herring`den ödünç hassas ve keskin! Ritm ikilisi Jeff Sipe ve Neil Fountain var. Allan Holdsworth`den onay alması boşuna değil. Tonu bile Holdsworthvari. (Son 20 yılda çıkan gitaristlerin kaçta kaçını etkilemiştir acaba bu benim gibi bira delisi gitar profesörü?) Terry Bozzio, Marc Minnemann gibi sıradışı davulcularla çalan gitaristin besteciliği de çalgıcılığı kadar kuvvetli. Very Sad isimli ballad bunun güzel bir kanıtı.

Albümdeki ikinci kadro bu albüm sayesinde tanıştığım ve hayran olduğum Hintli müzisyenler Ranjit Barot ve Bala Bhaskar`ın eşlik ettiği Human Element. Zawinul Syndicate`in Zawinul`suz !! Arto Tunçboyacıyan`ın vurmalılarda yeraldığı, eşlikçileri ile bir çeşit Raga-caz yapan bir ensemble`a dönüşmüş bu yeni şekillenen grup. Davulcu Ranjit Barot`u da kemancı Bala Bhaskar`ı da ilk defa duydum. Her ikisi de ülkelerinde çok bilinen film müziği bestecileriymiş bu harika müzisyenler. Ranjit Barot`un emprovize davul performansını başta kemancı Bala Bhaskar ve Arto Tunçboyacıyan ve ardından Scott Kinsey çok uyumlu bir jam sessiona dönüştürüyorlar. Arto Tunçboyacıyan`ın davulcu ile Hindu tarzı scat yaptığı düet bir harika. Origin isimli ikinci parçada yanlarına Wayne Krantz`ı da alıyorlar. Sonraki iki parçada Human Element sahnede yalnız kalarak Scott Kinsey`in albümlerinde de yeralan Essaouria`yı ve sonrasında Scott Kinsey`in Kinesthetics albümünde yeralan Steve Tavaglione`nin bestesi Sometimes I`yı yorumluyorlar. Zawinul`suz Zawinul Syndicate derken, Joe Zawinul`un (toprağı bol olsun) Scott Kinsey`in bu albümünün de yapımcısı olduğunu, basçı Matthew ve Arto`nun da Zawinul Syndicate elemanı olduğunu hatırlatmam gerekir.

* * *

Human Element`ten sonra sahne sırası her ne kadar güneyli olmasa da (Kuzey Carolina`lı) güneylilerle haşır neşir, jam bandlerin joker gitaristi (Col. Bruce Hampton, Aquarium Rescue Unit, Jazz Is Dead, Allman Brothers Band, Frogwings, Phil Lesh & Friends, The Dead, Widespread Panic....) Jimmy Herring. Davul ve basta yine Jeff Sipe ve Neil Fountain var doğal olarak. İlk parçaları belli belirsiz latin ritmlerinin sürüklediği Project Z albümündeki Jeff Sipe & Oliver Wells ortak bestesi Rainbow.... Parçanın başrolü Jimmy Herring`in gitarı, başrolün en gözalıcı repliği ise Herring`in parçanın davul, bas ve latino piyano introsundan sonraki gitar solosunun başındaki riff. İkinci parça Gray Day Herring`in 2008`deki ikinci ve şimdilik son solo albümünden ruhani bir balad. Ruhani olmasında gitar tonuna uygun davulları ile Jeff Sipe`da eşlik ediyor. Abstract Logix`teki bu kadar Hint bağlantısından sonra George Harrison`un Sgt Pepper`daki Within you without you Jimmy Herring`in gitarı ve Matt Scolum`un klavye sohbeti ile enfes bir improvizasyona evriliyor. Neal Fountain bas gitarı ile tabla taklidini nasılda beceriyor ... albümün örnek parçalarından birinin yine hint esintili bir parça olması müzisyenlerin Abstract Logix`in kurucusu Souvik Dutta`ya teşekkürü gibi.

20 Kasım 2010`daki ilk konseri kapsayan ilk CD`den sonra bir sonraki günün konserini de ikinci CD`ye aktarmışlar. Wayne Krantz açılışı Why isimli parça ile yapıyor. Bas gitarda sandalyesi ile birlikte koca Anthony Jackson var her zamanki bas gitaristi Tim Lefebvre yerine. Davuldaki Cliff Almond da son zamanlardaki gözde davulcum Keith Carlock`un taburesini eksiksiz dolduruyor. Anthony Jackson`ın ne kadar büyük müzisyen olduğunu yanındaki bu vahşi müzisyenlerle yaptığı emprovizasyonda da kanıtlıyor hiç yabancılık çekmeden.

Lenny White hiç bir zaman favori davulcum değildi ama çalmadığı efsane yok gibi. Son albümü Anomaly`i de çok beğendiğimi söyleyemem ama bu konserdeki 2 parçasında Jimmy Herring`in yanına koyduğu ikinci gitarist Tom Guarne`in de yardımı ile çifte gitar ile, 1995 yılındaki Present Tense albümündeki sentetik, plastik funk parçasını adam akıllı caz rock formuna sokabilmiş. Bir sonraki parçaya bir mazeretimiz yok. 1971`deki Joe Henderson albümü In Pursuit Of Blackness`da çaldığı Henderson bestesini son albümünde de yorumlamıştı Lenny White. Kırk senelik parçanın bambaşka bir formda, tenor saks & trompet yerine iki gitarla güçlü bir yorumu var.

Albümün assolisti Devadip`in kardeşi Mahavishnu John McLaughlin. Uzun zamandır bu ismi kullanmıyor ama o da bir çok ingiliz gibi eski sömürgesinden çok etkilenmişti müzikal gelişimi boyunca. Shakti grubu ile, Trilok Gurtu ile bir çok albüm yapmıştı. Bu konserdeki kadro ile de İş Sanatta izledik kendisini burada kendisine Shakti yıllarından arkadaşı Zakir Hussain de eşlik ediyor.

İlk parça son albümü To The One`daki Recovery. Gary Husband`ın bu yaştan sonra klavyeci olmasına üzülmememiz gerekiyor bence. İkinci parça 21:45`lik Mother Tongues`de Tabla ile Zakir Hussain sahnenin ortasına kuruluyor John McLaughlin ile birlikte. Bir önceki gün Arto Tunçboyacıyan`ın Ranjit Barot ile yaptıklarının üstüne bir kaç kat çıkıyorlar eski dostlar. Parçanın ilk kaydı 1989`daki Live At Royal Festival Hall`da Trilok Gurtu ve Kai Eckhardt ile birlikteydi. Buradaki yorumda vurmalılardaki rolün bir kısmını Mark Mondesir devralıyor davulu ile tablacıdan.

Her ne kadar “New Universe” diye tanımlansa da albümdeki konser, eski köye yeni adet diyebilir genç okuyucular. Benim için eski mahalleye bir ziyaret gibiydi ne de olsa.

Cenk Akyol
cenkakyol@cazkolik.com

Cazkolik.com / 17 Ocak 2012, Salı

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN