İçinde vurmalı olmayan müziklerin yapısal dokusunda keşifli geziler yapmak...

Dinlediğiniz müzik albümden seçtiğimiz "Double Blues" isimli çalışmadır.

Jack Huntley - Wolfgang Muthspiel hipnotik ustalıklara sahip etkileyici bir gitarist ve bu usta gitaristin geçtiğimiz haftalarda yayınladığı yeni albümü "Drumfree"de davul veya başka herhangi bir vurmalı çalgı olmadan yapılabilecek iyi bir müziğin nasıl olacağını tutkuyla ararken görüyoruz. Başarılı müzisyenin Material Records`dan çıkan bir önceki albümü "Live at the Jazz Standard"ı gitarist dostu Mick Goodrick ile birlikte kurduğu mükemmel gitar duo formatıyla kaydetmişlerdi, bu albüme yeniden geri dönüp göz attığımızda görüyoruz ki Muthspiel yeni albümü "Drumfree" ile ilgili ilk araştırmaların ipuçlarını aslında bir önceki kaydında vermiş bize. Bu anlamda yeni kaydı bir önceki albümün doğal uzantısı olarak kabul edebilir miyiz, bir bakıma evet! Ama bir noktayı mutlaka eklemek kaydıyla; yeni albümde Muthspiel kadroya saksofonist Andy Sherrer ve basçı Larry Grenadier`yi katarak müziğinin duygusal yoğunluğunu artırma yoluna gitmiş. Trio`nun müziğinin bu anlamda tonal alanların genişliğini keşfe çıktığını söyleyebiliriz. Davulun ritmik bezemeleri olmadan gitar, saksofon ve bas cümleleri müzikal ifadesi oldukça hoş melodiler oluşturuyor, hatta buna ek olarak bestelerdeki ferahlığı da belirmek gerek.

Yukarda söylediklerimizin ipuçlarını albümün ilk parça "İbrahim"de farketmek mümkün. Andy Sherrer`in büyük soluklu saksofonuna uyum sağlayan Muthspiel`in arp etkili akorlarının müziği folyo gibi sarmaladığını farkediyorsunuz. Bir diğer parçası "Tribal Games"i gitar ve saksofon destekli doğaçlamaları meydan okumak gibi anlamak mümkün ama bu kez Larry Grenadier`nin gerilimi artıran tonlu bas sololarını da işin içine eklemek gerek. "Double Blues"da trio bu kez post bop destekli ama blues formatlı çalıyor.

"Drumfree" albümünü bir bütün olarak ele aldığınızda sizi müzikal cesarete davet eden bir kayıt olduğunu görüyorsunuz. Parçalarda her bir müzisyen yeterli tonal esnekliğe sahip görünüyor ama en önemlisi galiba şöyle söylemek olacak; albümün müziklerinde piyanist Bill Evans`ta rastladığımız müzikal izlenimciliği anımsatan incelikleri keşfetmek hoş bir duygu veriyor. Son söz olarak ise şöyle söyleyelim, Muthspiel, Sherrer ve Grenadier`nin `ekspresif` tatlarla sarmalanan müzikleri dinleyiciye müzisyenlerin yeteneklerinin sınırlarına uzanan harika bir enstrümental albüm tadı veriyor.

Cazkolik.com / 07 Temmuz 2011, Perşembe

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN