15 YILIN ARŞİVİ

Peter Cincotti, 14 Temmuz Salı İstinye Park`ta

Caz dünyası çok genç ve etkileyici bir sesi, Sinatra mirasının yeni kuşak versiyonunu daha yeni yeni selamlıyorken kimi hayranlarına göre çok acele ve hatalı bir kararla caz denizini yeterince derin bulmayan Peter Cincotti derin okyanuslarda yüzmeye karar verdi. Çıkardığı son albümü "East of Angel Town"daki pek çok parçayı kendi yazan Cincotti’nin bu yeni okyanusta neler yapar bilinmez ama 14 Temmuz Salı akşamı İstinye Park’ta ki hayranlarını mutlu edeceğini söyleyebiliriz.

Aşağıda, yeni albümüyle ilgili CNN’e verdiği röportajı okuyacaksınız, biz bu söyleşiyi ik kez yayınlamıyoruz, açıkçası arşivde arama yaparsanız Şubat ayında bu söyleşi yeni yapıldığı zamanda yayınlamışız, İstinye Park konseri için ne yazmalıyız diyerek Cincotti’yi ve son aylarını tekrar gözden geçirirken çok da bir şeyin değişmediğini gördük, sadece Fred Jung’un bir başka yerdeki röportajı dikkatimizi çekmişti ama bu CNN röportajının yine de okurun daha çok ilgisini çekeceğini düşündük. Röportajı ilk yayınladığımızda daha albümü dinlememiştik ama aradan geçen zamanda kimbilir kaç kez can kulağıyla dinledik ve cazkolik.com olarak düşüncemiz Cincotti’nin caz söylerken ki büyüsünün pop soundunda yok olup gittiği, her nedense sıradanlaştığı dikkatimizi çekti.

Bu söyleşide Cincotti, esasen bu makas değişikliğinin nedenlerini de açıklıyor. Çok genç ve kariyerini ilmek ilmek örmeye başlamış birinin yol ayrımları yaşaması şaşılacak bir şey değil ama burada önemli olan kendi iç dünyasında yaşadığı çelişkiler. Cazın çok bilinen standartlarından sıyrılıp kendi yazdığı şarkıları söylemeyi istediğinden söz ediyor ve özellikle de birlikte çalıştığı, 14 Grammy ödüllü ünlü prodüktör David Foster’ı hayli övüyor.

Genç yaşına rağmen bu albüm öncesine 2 albüm sığdıran Cincotti, 2003’te kendi adını ve tüm dünyada tanınmasını sağlayan ilk albümünü yayınladı, ardından 2004’te “On the Moon”isimli albümü geldi. Sanırız ilk kırılma bu ikinci albüm sırasında yaşandı. Cazın ümit vaaden genç sesi konumu, çok çabuk kendini tekrarlayan bir sese dönüşme tehlikesi sezdi ve profesyonel tecrübeler duruma el koydular.

Zaman ne gösterir bilinmez, pop sularındaki yeni albümün ilk klibi çıktı bile, Peter yine piyano çalıyor, her parçada nota nota emeği var belli ki, müziğinin içinde pop, caz, rock, blues, funk ne isterseniz var. Kendini çok iyi ifade ettiğini düşündüğü bu şarkılardan gelecek yıllara nasıl bir Cincotti kimliği taşınacak hep birlikte göreceğiz.

Aşağıda bu dönüşümü ilk elden anlattığı CNN röportajını okuduğunuzda eminiz ki çok daha net fikirlere sahip olacaksınız.

Peter Cincotti’nin 29 Ocak tarihli CNN röportajı;

Caz şarkıcısı ve piyanist Peter Cincotti temiz, sevimli yüzü, özenli kıyafeti ve şık süet ayakkabılarıyla 2004’de CNN’e çıkıp, annesi Cynthia’nın sevecen bakışları altında piyanosunun taburesine oturmuş ve o güzel sesiyle çok ünlü bir caz standardı olan “How High The Moon”u etkileyici piyano yeteneği ile de süsleyerek 21 yıllık yaşamının çok ötesinde bir beceriyle söylemişti. Çıkış yaptığı ilk albümü Billboard’un geleneksel caz kategorisinde üst sıralara tırmanmış ve genç sanatçı büyük bir talep görmeye başlamıştı.

Bugün artık 26 yaşında olan genç müzisyen tabii ki hala çok genç. Yakışıklı yüzü, farklı bir tona sahip olan sesi, trendy görünümü, biraz dökülmüş saçları ama neşeli kişiliğiyle geldi söyleşiye (yanında annesi yoktu!).

“İşte bu çocuk büyük bir caz piyanisti” dedi Cincotti’nin yeni albümünde birlikte çalıştıkları prodüktör David Foster ve ekledi “Herşey birden 180 derece tersine döndü ve işte bu çocuk o inanılmaz pop şarkılarını yazdı.”

Peter Cincotti’nin bütünüyle pop parçalarından oluşan yeni albümü “East of Angel Town” geçen hafta Warner Bros. Records tarafından yayınlandı.

Cincotti, “Ben bir müzisyenim” dedi. “Sevdiğim şey neyse onu çalıyorum ve şimdi bunları seviyorum.”

Bu değişim David Foster’ın yönlendirmesi ve yönetmesiyle başarıyla sağlandı. Foster’ın pop müzikte 15 kez Grammy kazanmış olan büyük yeteneği inkar edilemez. Stüdyoda kendi yöntemlerine sahip biri aynı zamanda o, fakat Cincotti bir New Yorker olarak bunları çok da kolay halletti denemez.

“Cincotti bir kontrol fanatiği ama ben de dik kafalıyım” diyor Foster. “Beni kayıt yapmak için New York’a gelmeye ikna etti fakat ben New York’u sevemiyorum zira klostrofobim var ve asansörlere binemiyorum, buna rağmen 3 ay New York’da kaldım. Bu da müziği ne kadar sevdiğimi gösterir herhalde.”

Cincotti, cep telefonuna baktığında David Foster’ın proje üstüne çalışmak için Los Angeles’ı terketmek zorunda kalmasına kızan cep mesajlarıyla dolu olduğunu görünce okur ve güler.

“Mesajları kaydettim.” der, “Harika”...

Cincotti, CNN ile yeni başlangıçlar, eski etkilenimler, piyanosu hakkında CNN ile konuştu. Aşağıda okuyacağınız bu röportajın yayınlanmış olan versiyonudur.

CNN: Pop ile ilgili sevdiğin şey ne?

Peter Cincotti: Dürüst olmam gerekirse müziğimi kategorize etmiyorum. Bu her şeyini benim yazdığım ilk albümüm. Tarzımda bir değişiklik oldu, evet, ama doğrusunu yaptığıma inanıyorum.

CNN: Daha henüz 25 yaşındasın ve şarkı sözleri yazıyorsun, buna neden olan deneyimlerin neler oldu?

Peter Cincotti: Evet, anladım... Bu albüm benim için bir çeşit ilk çıkış albümü gibi. İstedim ki daha önce şarkılarda söylenmemiş şeyleri söyliyeyim, anlatayım. Aynı zamanda bunlar benim yaşadığım, benim başıma gelmiş olan kişisel şeylerim olsun. Bu albümde “I love you and you love me”gibi klişe sözleri tekrarlamayı istemedim. Çok da alışılmamış öyle çok malzeme var ki, hiç olmazsa benim... Onları oradan çıkardım.

CNN: Kaç yaşından beri piyano çalıyorsun?

Peter Cincotti:3 yaşındayken başladım. Büyükannem bana on tuşlu oyuncak bir piyano almıştı. “Happy Birthday”i nasıl çalacağımı gösterdi, o gün benim üçüncü doğumgünümdü, ben işte o gün başına oturdum ve bir daha da kalkmadım.

CNN: Bu geçen yıllar içinde hangi piyanistler seni en çok etkileyenler

Peter Cincotti: Öyle çok varki... Halen de etkileniyorum aslında. Hatırladığım ilk şöyleydi; İlk kasetimi almıştım, Jerry Lee Lewis’ti. Hatırlıyorum, 5 yaşlarında falan olsam gerek, amcamla müzik mağazasına gitmiştik, “Great Balls of Fire” hep sevmiştim, o parçayı Lewis gibi çalmaya çalışmaktan bir türlü kendimi alamazdım. Tabii,sonradan kendimi gerçekten ilk kez etkilenmiş hissettiğim, sankiderimin altına yerleşmiş gibi duran pek çok piyanist oldu, Ray Charles, Stevie Wonder, Billy Joel, Art Tatum’dan Shirley Horn’a kadar bir çoğu...

CNN: Jerry Lee Lewis çok hızlı çalardı, sen de öyle misin?

Peter Cincotti: Geçmişte, evet... O zaman hakikaten etkileyiciydim, öyle sanıyorum. Daha hızlı daha iyidir...

CNN: David Foster’la çalışmak nasıl bir şey senin için?

Peter Cincotti:Harika. Affedersiniz ama ters bir yerinizdeki bir ağrı gibidir o. Bende onun için öyleydim ama onunla birlikte çalışmayı çok sevdim. Benim için çok onur verici bir birliktelik oldu. Böylesi bir albüm için olabilecek en ideal prodüktör kimliği aynı zamanda. İlk tanıştığımızda dedik ki ‘hadi, birlikte bir şarkı yapalım, görelim nasıl bir şey yapıyoruz.’ Birlikte 3 günde tam 11 şarkı yaptık. Doğrusu bir daha başka biriyle böyle bir şey olabilir mi bilmiyorum.

CNN: Peki, Los Angeles’ta sevmediğin şey neydi?

Peter Cincotti: Sevmediğim bir şey var mı çok da bilmiyorum ama tercih etmem gerekirse zamanımı başka şehirde geçirmeyi daha çok tercih ederim.

CNN: New York gibi mi?

Peter Cincotti: Evet, New York gibi.

CNN: Sen iflah olmaz bir New York’lusun, öyle değil mi?

Peter Cincotti: (Gülerek) Sanırım öyle.

Shanon Cook, CNN, 30 Ocak 2009, Cumartesi

Cazkolik.com / 11.07.2009, Cumartesi