Ray Drummond

Ray Drummond Brookline, Massachusetts doğumlu Amerikalı basçıdır. Bestecilik, aranjörlük, grup liderliği, eğitmenlik ve prodüktörlük gibi pek çok şapkaya sahip bir müzisyen olan Drummond, dünya çapında 14 farklı okula devam etmiş bir sanatçıdır.

Müzik yolculuğuna 8 yaşında trompet çalarak başlayan Drummond erken yaşta caz ustalarının müziğini dinleyerek caz sevgisi geliştirmiş, 14 yaşında müzik öğretmeninin teşvikiyle basa geçmiştir. Ailesinin California`ya yerleşmesiyle Stanford Business School`a devam etmeye başlayan sanatçı San Francisco bölgesinde yaşadığı esnada Bobby Hutcherson (ki bu birliktelik Hutcherson`ın vefatına kadar günümüzde de sürmüştür), Michael White, Martha Young (Lester Young`ın yeğeni), Ed Kelly, Tom Harrell ve Eddie Marshall gibi isimlerle çalışma olanağı bulmuştur. 1977 yılınday New York`a taşınmış ve kısa sürede aranan bir basçı haline gelmiştir. Betty Carter, The Thad Jones/Mel Lewis Orchestra, Wynton Marsalis, Woody Shaw, Hank Jones, Jon Faddis, Milt Jackson, Johnny Griffin, Kenny Barron, Pharoah Sanders ve George Coleman çalıştığı müzisyen ve topluluklardan bazılarıdır. Art Framer, David Murray, Houston Person, Stan Getz, Kenny Burrell, Kevin Mahogany, Toots Thielemans, Benny Golson ve Ray Bryant`ın içinde olduğu sanatçılarla üç yüzün üzerinde albüm kaydetmiş, bu efsanevi isimlerin yanısıra Joe Locke, Steve Wilson, Paul Bollenback, Jessica Williams, Rob Schneiderman ve Jeanie Bryson gibi daha genç müzisyenlere de albüm ve performanslarında eşlik etmiştir. Eşlikçiliğinin yanısıra kendi adına da albümler kaydetmiş olan Drummond için the Villager`dan Robert Hicks şöyle yazar: "Olağanüstü entonasyonu, koyu melodileri ve ritmik duyarlığının yanısıra Drummond`u diğer basçılardan ayıran özelliği grup liderliği ve bestecilik yetenekleridir." Besteci olarak müziği caz geleneğinin ve köklerinin Afrika esinleri ve modal mood`larla harmanından oluşmaktadır. Kendi sözleriyle, "Afro-Cuban deneyimini yaşamamış olsaydık ne olurdu sorusunu cevaplamaya çalışıyorum. Afrika etkisi doğrudan New York`a ve New Orleans`a gelseydi ne olurdu?" Grup lideri olarak müziğine uyum sağlayacak müzisyenlerle çalışmaya dikkat eden Drummond`un üç ana grubundan "Excursion" David Sanchez, Craig Handy, Stephen Scott, Mor Thiam ve Billy Hart`tan; "Quartet"i Billy Hart, Stephen Scott ve Craig Handy`den; "One To One" ise kendisiyle birlikte Bill Mays`ten oluşmaktadır. Ayrıca, Billy Drummond ve Renee Rosnes`nin üyesi oldukları "The Drummonds"un lider yardımcısıdır. 1994`ten beri gruplarıyla düzenli olarak New York`un Village Vanguard kulübünde sahne alan Ray Drummond, 1998 yılında Monterey Caz Festivali`nin yerleşik sanatçısı seçilmiş ve "Excursion" grubu için yapmış olduğu beste o yılki festivalin en ses getiren olayı olmuştur. Eğitmenlik kariyerine 1975 yılında Monterey Peninsula College Music Department`ta fakülte mensubu olarak başlayan Drummond, Stanford Jazz Workshop, the Berklee School of Music, Purdue University, University of Nebraska/Lincoln, the University of Massachusetts ve the Sibelius Academy of Music`in (Hesinki) de aralarında olduğu dünyanın birçok üniversitesinde master sınıfları, seminerler ve workshop`lar vermeyi sürdürmektedir. Halihazırda The Juilliard School`un üyesi olan Ray Drummond The Kenny Barron Trio, Houston Person, Bobby Hutcherson, George Coleman, Phil Woods, Peter Leitch, David Murray`s Power Quartet, Toots Thielemans, Bill Charlap Trio, The Drummonds ve Bennie Wallace`ın sideman`i olarak aktif çalışmalarını sürdürmektedir.

Ray Drummond diskografisi: Lider olarak: 1984 - Susanita (Nilva Records); Manny Boyd, Branford Marsalis, John Hicks, Alvin Queen ile, 1989 - Camera In A Bag (Criss Cross Jazz); David Newman, Kenny Barron, Steve Nelson, Marvin Smith ile, 1989 - One To One (DMP); Bill Mays ile, 1990 - One To One 2 (DMP); Bill Mays ile, 1992 - Excursion (Arabesque Records); Craig Handy, Joe Lovano, Danilo Perez, Mor Thiam, Marvin Smith ile Sideman olarak: Mirage (Soul Note, 1982); Art Farmer ile, The Eternal Triangle (Blue Note, 1987); Freddie Hubbard ve Woody Shaw ile, Bobby Hutcherson Live at Montreux (Blue Note, 1973); Bobby Hutcherson ileCirrus (Blue Note, 1974); Bobby Hutcherson ile I Want to Talk About You (Black Saint, 1986); David Murray ile, Fast Life (DIW/Columbia, 1991); David Murray ile, Saxmen (Red Baron, 1993); David Murray ile, Creole (Justin Time, 1997); David Murray ile, Sacred Ground (Justin Time, 2006); David Murray ile, Music to Ease Your Disease (Silverto, 1988); Horace Silver ile, Spirit Dance (Impulse!, 1971); Michael White ile, Voodoo (Black Saint, 1985); John Zorn ile.

Arto Peştemalcıgil

Cazkolik.com / 23 Kasım 2012, Cuma

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN