"Herkes ayağa Rock'n Roll" çalacağız; İlk kez İstanbul'a gelen Chris Isaak Açıkhava'yı yıktı geçti

Chris Isaak ve grubu Silverstone konsere birinci dakikadan itibaren alan baskısı ile başladı. Açılışı ilk kez geldikleri İstanbul’a "(I’m the original) American Boy" ile yaptılar. Aklıma Grand Funk’ın "We’re an American Band"ini getirdiler. Konser açılışı için ideal, yüksek tempolu parçayla seyirciyi sarsan Isaak izleyicilere canlı müziği destekledikleri için teşekkür etti. “Arkamdaki adamlar eğitimsizler, geçinmek için bildikleri tek şey bu” diyerek konserin talk şov da içereceğini ve eğlenceli geçeceğini anladık. Aralarındaki şakalaşmalarla sanki bir Rat Pack konserinde gibiydik.

İkinci parçayla birlikte nakışlı, ince işli şıkır şıkır mavi takımı ile seyircinin içine attı kendini Chris. Açıkhava’da seneler önce Pat Metheny ve Lyle Mays seyircinin arasından, merdivenlerden inerek sahneye çıkışını izlemiştim ama böyle seyirci ile kucaklaşanı, el sıkışanı, sarmaş dolaş olanını 2019’daki Alpay konserinde yaşamıştım. Eşim Zeki Müren’in Bodrum Kalesi konserinde gibiyiz diyerek yaşanan coşkuyu daha güzel anlattı.

Fotoğraf: Cem Gültepe

Böylece ilk iki şarkıda seyirciyi hipnotize etmeyi, avucuna almayı başardılar. Chris Isaak grubuyla neredeyse kırk yıldır birarada. Grubun tüm elemanları istisnasız sempatik, cana yakın ve sıcak kanlı insanlar. Ritm ikilisi basçı Rowland Salley adeta Chris Isaak’in pişekârı, suç ortağı. Dansları, gitar numaraları, neşesiyle rahmetli Özkan Uğur’un (nur içinde yatsın)  Illinois’lisi gibi. Türlü şakaları aralarında paslaştılar. Davulcu Kenney Dale Johnson ise Chris Isaak’in sanki ağabeyi. İnternette onlarla ilgili şeyleri kurcalarken kendisine ne kadar saygı duyduğunu, muhabbet beslediğini görmüş ve çok hoşuma gitmişti. Doğum gününü kutladığı bir Facebook gönderisinde “İyi ki doğdun Kenney, seninle tanıştığım gün daha iyi bir müzisyen oldum, melek gibi şarkı söylüyorsun ve bana swingi öğreten sensin” diye yazmıştı. Zaten bir dönem TV’de bir sitcom da yapmışlar.

Fotoğraf: Mühenna Yılmaz

Bu topluluk gerçek bir “entertainer” bandosu

Hepsi vokal yapıyor, davulcu Kenney Dale Johnson pesten, basçı Rowland tizden, grubun sessizleri hammond orgcu Scott Plunkett ve gitarist Hershel Yatovitz de vokal görevlerine titizlikle sadıklar.

Hemen her konserde gördüğümüz İstanbul ve seyirci güzellemeleri tabii ki usûldendi. Chris Isaak yeri geldiğinde “Herkes ayağa, Rock'n'Roll çalacağız” diye izleyiciyi yönlendiren bir lider ama gerektiğinde, “Hüzünlü şarkılar seviyorsanız da kralı bizde”  diyerek ürünlerinden emin bir tezgâhtardı adeta.

Fotoğraf: Fatih Yılmaz

Chris Isaak rockabilly geleneğini yaşatan bir misyoner gibi

Bu geleneğin en büyük âlâmet-i farikası Chris’in 50’lerden kalma vokali ve bol tremolo soslu temiz tonlu gitarlar. Bu büyük görevin hakkını sonuna kadar veriyor Hershel Yatovitz. Bu tarzın üstad-ı âzâmı Hank Marvin’den bile onay alır bence.

Konsere gelen herkesin belki de en büyük sebebi "Wicked Game"i canlı izlemek, dinlemekti büyük ihtimalle. Bıkılmayan şarkılar listemde ilk ona girer rahatlıkla. Bizi fazla bekletmedi, ilk yarım saat geçtiğinde isteğimiz yerine geldi. Tremolo kolu ile gitar başrolde artık. Gözlerim sahnede Helena Christensen’i arıyor umutsuzca (*).  Şarkının orijinal kaydında yer alan kırık kalpli, melânkolik harika ama yitik gitarist, merhum James Calvin Wilsey’i hatırlamak parçanın hüznüne hüzün katıyor.

Repertuvarda, sonradan bir turnesinde ön grup olarak yer alıp, tanışma fırsatı bulduğu ve üstâdım dediği Roy Orbison’a "Only The Lonely" ve "Pretty Woman" ile minnetini gösterdi.

Tadı damağımızda kalan kırk yıllık bir kumpanya

Dün gece Harbiye Açıkhava Tiyatrosu tıklım tıklım doluydu. (Fotoğraf: Mühenna Kahveci)

Ve diğer bir ustası Elvis Presley’den "Can’t [help] falling in love"ı “Bu şarkıyı hem çiftler hem de niye tek başına kaldıklarını sorgulasınlar diye sap gibi oturan yalnızlar için söylüyorum“ diyerek takdim etti Kaliforniya’lı crooner.

Ve yine repertuvarında en bilinen şarkılarından "Blue Hotel" ve başka bir mavili şarkısı "Forever Blue" da vardı elbette. Herkese beklediklerini cömertçe verdiler ama beklenen klasiği "Baby Did a Bad Bad Thing"i bise saklamıştı. Biste karşımıza aynalarla kaplı takım elbisesiyle bir glam rock yıldızı gibi çıktı. Rock'n'Roll söyleyen bir Ziggy Stardust vardı adeta ve birden sahneye bir çok genç kız çıkarak bizimle beraber dans ettiler karşılıklı. Tadı damağımızda kalan kırk yıllık bir kumpanya ve çok daha eskiye dayanan bir sahne şovuydu izlediğimiz. 

(*) Helena Christensen’in izleyeni budala eden görüntüleriyle "Wicked Game"in video klibi altta.

İstanbul Caz Festivali içerik arşivine bu linki kullanarak ulaşabilirsiniz.

Cenk Akyol

Cazkolik.com / 13 Temmuz 2024, Cumartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN