Dün akşam, Zorlu PSM'de kırk yılın efsanesi Yellowjackets konserini izledik. Konser caz caimasının buluşma yeri oldu. Konserin ardından sohbetler sürüp gitti. Cazkolik olarak konsere dair notları aşağıda 'Bir Konser İki Görüş' adı altında yayınlıyoruz.

Bob Mintzer

Nedim Ruacan: Yellowjackets konseri albümlerden öte bir deneyimdi

Metal CD walkman'lerin daha yeni ülkeye geldiği dönemlerde, annemin bana ilk aldığı hediye CD 'Yellowjackets'ın aslen 1981'de çıkardığı meşhur sarı kapaklı albümüydü. Davulda Michael Jackson'la henüz çalışmaya başlamamış efsane Ricky Lawson, bas gitarda tabiİ ki Jimmy Haslip, Russel Ferrante ve gitarda o dönem eşlik ettikleri başka bir efsane Robben Ford. Bugün hâlâ Al Schmitt'in mixlediği o albümden 'Matinee Idol' parçasını odyofiller veya mix-mastering yapan mühendisler referans parçası olarak kullanıyorlar.

Dünkü konsere gelecek olursak, davulun ne kadar müzikal çalınabileceğinin, genel müziğin trafik ve dinamiklerinin nezaketle nasıl belirlenebilieceğinin dersini verdi Will Kennedy. Aynı bir 'uzun yol kaptanı' gibi sabırlı, stressiz bir konser 'yönetti'. Müzisyenleri ve müzikal yazılarının kalitesini anlatmaya gerek yok, hepsi A takımı. Albümlerden öte bir deneyimdi Yellowjackets konseri. İyi ki geldiler!

Nedim Ruacan

Cazkolik.com / 11 Mayıs 2022, Çarşamba

Russell Ferrante

Feridun Ertaşkan: Bob Mintzer yol kazası sevmiyor, steril kalmayı tercih ediyor

Uzun yıllar önce, 1980'lerin başlarında arkadaş grubu sayesinde keşfettiğim üç gruptan biriydi Yellowjackets. Diğer ikisi Spyro Gyra ve Steps Ahead. İçlerinde en sevdiğim Brecker kardeşler nedeniyle Steps Ahead idi, sonra Spyro Gyra ve Yellowjackets. Tabi o zaman haklarında fazla bilgim yoktu, sağdan solda bilgiler ama bir şey kesindi, bu çocuklar geleneksel caz dışında bir şey yapıyordu.

Yellowjackets daha önce İstanbul'da çaldı, on yıl kadar önce Ortaköy Jazz Center'de ama orada izlemedim, başka bir yere geldilerse orda da izlemedim, yani, 40 yıldır takip ettiğim grubu dün akşam ilk kez izleme imkanım oldu. Tabi onlar da yaşlanmış, onlar kadar değilse de ben de.

Dün akşam sahnede kurucu gruptan iki kişi vardı sanırım, Bob Mintzer ve Russel Ferrante asıl olarak da Mintzer. Ferrante ilk kurucular arasında olan Robben Ford, Jimmy Haslip gibi isimlerden sanırım daha sonradır.

Will Kennedy

Konsere dair lafı uzatmadan dikkatimi çeken notları paylaşmak istiyorum. Şöyle ki;

Çok ilginç bir soundu olan EWI enstrümanını sahnede ilk kez bu kadar uzun uzadıya dinleme imkanı buldum (bu enstrümanı bizde sadece Yahya Dai çalıyor, Yahya da izlemeye gelmişti zaten, başka biri varsa da ben denk gelmedim). Bukalemun gibi bir enstrüman. Bazen çelik davul gibi, bazen soprano saksofon gibi tınlıyor, ya da maymuncuk gibi bir enstrüman diyeyim. Benim için gecenin en dikkat çeken birkaç keşfinden biri oldu bu enstrüman. Tabi Mintzer gibi bir ustanın elinde olduğu için güçlü bir referans oldu.

Konserin Mintzer dahil en sevdiğim müzisyeni davulcu Will Kennedy oldu. Tempoyu, nabzı, akışı, dinamiği müthiş yönetti. Grupların arkasında bu kadar sağlam bir davulcu olması şans. 65 yaşında, tıknaz, güçlü, yaratıcı soloları varsa eğer dün akşam denk gelmedik ama çok teknik bir davulcu.

Bob Mintzer için fazla şey söylemeyeceğim, kırk yıllık kahvenin hatırı var gibi olacak, söylersem de aklıma sadece negatif şeyler geliyor hiç girmiyeyim daha iyi ama kırk yıllık usta gibi çalıyor orası kesin!

Dane Alderson

Genç basçı Dane Alderson'ı da beğendim ama çocuk bas sololarda öyle idi ki sanki, yaşlılar bir bıraksa ne sololar atacak, sınırlarını biliyordu garibim. Çok uyumluydu.

Mintzer için dediğimi Ferrante için de söyleyebilirim. Birkaç küçük solosu gerçekten iyi idi.

Yazarken bir yandan düşünüyorum, sanırım konsere dair benim asıl sorunum müziğin fazla 'yazılı' olması idi. Yani hiç bir sürpriz yok, doğaçlama yok, yoldan sapma yok, atışmalar yok, yol kazası olsun razıyım, o da yok... Yazılı iyi müzik var, sağlam, tecrübeli bir icra var, 40 yıllık geçmiş var, Miles'dan, Blakey'den parçalar var, besteler var, o var, bu var ama bir şey eksik! Nedir o? Kirli caz. Cazın biraz kirli olması lazım, dün akşamki müzik fazla steril idi. Ama iyi idi. İyi. O kadar diyim :)

Feridun Ertaşkan

Cazkolik.com / 11 Mayıs 2022, Çarşamba

Ve bu da konserden bir hatıra. Hepimiz Sevin ablanın çocuklarıyız... Leyla, Feridun, Sevin abla, Sedal ve Muhlis.

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN