Çalışırken konsantrasyonu artıran klasik müzikler

BBC'nin Klasik Müzik dergisinden Steve Wright, ister ders çalışır, ister iş yaparken yaptığınız işe odaklanmanızı artıracak bir müzik önerileri listesi hazırladı. Çalışırken müzik dinlemek eminiz çoğumuzun sevdiği bir adettir, eğer bir de bu müzikler yaptığımız işe olan dikkatimizi dağıtmak yerine konsantrasyonumuzu artırıyorsa daha ne isteriz?

Gelin müziklere bakalım;

Bach: "Goldberg Variations"

"Bach en iyisidir", bu eski bir atasözüdür. Büyük bestecinin eserlerinin çoğu, titiz iç disiplini ve hassas şekilde işlenmiş yapılarını dinleyerek çalışmak için mükemmel eserlerdir ama birçok müziğinden hangisini seçmeli, hangisini dinlemeli? Çok sevilen piyano için Goldberg Varyasyonları'nı seçeceğiz, çünkü bu solo enstrümantal çalışma birden fazla sesin dikkat dağıtan yaygarası olmadan uzun, kitaba veya işe bağlı çalışmak için ideal arkadaştır.

Chopin: "Etudes"

Belki de ipucu ismindedir? Hem evet hem hayır: Chopin'in etüdleri, piyanistlerin yeteneklerini geliştirmeleri için çalışılacak (étudier) müzikler değildir. Bununla birlikte, yaptığınız işe odaklanmanız bakımından mükemmel bir arka plan oluşturur. Op. 10 No. 1 veya Op. 25 No.11'de duyulan çeviklik ve klavyeden yayılan arpejlerde beynin örümcek ağlarını silkeleyen ve harekete geçiren bir şeyler var, hatta, çift espresso shot'ın işitsel eşdeğeri bile denebilir.

Debussy: "Images"

Daha fazla solo piyano iyidir ama bu defa yelpazenin dingin tarafından olsun. Debussy'nin altı 'Images'ı, (diğerlerinin yanı sıra) güneş ışığının su üzerindeki oyununu ve uzaktaki ağaçların arasından gelen kilise çanlarının sesini tasvir eden müzikal betimlemenin görkemli örnekleridir. Bu müzik en nazik haliyle düşündürücüdür ve cazip bir sessizlik yaratır. Debussy'nin Images'i yeni başlayanlar için en iyi Debussy müziği olarak seçtik.

Philip Glass: "Music in Twelve Parts"

Philip Glass'ın müziği, tekrara ve yavaş gelişen dramatik anlatıya odaklandığı için ideal bir çalışma müziği olabilir. Pek çok seçenek var ancak içlerinden Music in Twelve Parts'ı önereceğiz, bunun nedeni, sadece 12 bölümlü devasa eserin dört saat sürmesi değil. Glass'ın müzikal imzalarının minimalist ses manzaraları, yavaş ama amansız bir ivme, müzikal argümanda neredeyse algılanamaz değişikliklerin etkili şekilde duyulduğu bir eser olmasıdır. Her şey sonik, motive edici olasılıklar üzerine entelektüel egzersiz olarak ortaya çıkıyor.

Bruckner: "Symphony No. 5"

Müzikal dramı istikrarlı ve amansız şekilde inşa eden bir müzikten bahsediyorsak, Bruckner'in bünyeye yavaş yüklenen anıtsal senfonileri en iyi örneklerdir. Beşinci Senfoni'nin kademeli artan gerilimi ve büyük ses yapıları hem duygusal hem entelektüel düzeyde tatmin edicidir.

Ludovico Einaudi: "Le Onde (The Waves)"

Aradığınız meditatif ve eşit tempolu bir müzikse çok az besteci Ludovico Einaudi'den daha fazla tavsiye edilebilir. Uyum, sadelik ve iyimserlik İtalyan bestecinin müziğinde hakim olan ruh halleridir ve hepsi de sakin, odaklanmış bir çalışmaya eşlik eder.

Beethoven: "Diabelli Variations"

Tema ve varyasyon formunun entelektüel bakımdan tatmin edici bir yanı vardır. Bir tema ortaya konur ve ardından metodik ve özenli şekilde üzerinde çalışılır. Olası kombinasyonlar, alternatif ifade biçimleri maden gibi çıkarılır. Pek çok tema ve varyasyon örneği vardır ancak yaratıcı düşünceye yardımcı olarak Beethoven'ın Diabelli Varyasyonları bunların arasında en işe yarayanlardır. Beethoven, besteci Anton Diabelli'nin basit bir valsini alır ve ardından her biri en az diğerleri kadar usta ve tatmin edici 33 yoruma dönüştürür. Bu eserdeki mucize, Beethoven'ın valsin en basit kalıp ve motiflerinden bazılarını büyük bir hayal gücü ve yaratıcılıkla inşa etmesidir.

Recomposed by Max Richter: "Vivaldi - The Four Seasons"

Max Richter'in, Vivaldi'nin ünlü Dört Mevsim'inin 2012 tarihli yeniden yorumları tatmin edici bir dinleme sunuyor. Richter'in eseri karşı konulmaz şekilde tanıdık bir başyapıta, rahatlatıcı, garip ve heyecan verici bir anlatıya dönüşmüş. Dikkat çekmeden akıp giden ama yeni sonik olasılıklar sunan bir müzik bu. Bazen, çalışırken melodiler dikkatinizi dağıtabilir ama bu müzikler onlardan değil.

Vaughan Williams: "Tuba Concerto"

Bilim bize farklı ses ortamlarındaki beyin aktiviteleri üzerine yapılan çalışmalarda 40Hz'lik ses frekanslarının zihinsel performans için faydalı olduğunu göstermiştir. İşin daha bilimsel kısmına gelirsek eğer bunun nedeni beyin hücrelerimizin de 40Hz'de iletişim kurmasıdır ki bu frekanstaki sesin alışılmadık derecede yüksek biliş, netlik ve uyanıklık seviyesi ürettiğini biliyoruz. Peki, 40Hz'de ne tür müzikler çalınır? Tuba ve kontrbas bu kadar aşağı inebilen nadir enstrümanlardır (başka yerlerde fagot 60Hz'e kadar inerken keman 200Hz'de dibe vurur). Bu enstrümanlar için parçalar ararken ilk olarak Vaughan Williams'ın Tuba Konçertosu'nu hatırlıyoruz. Sekizinci Senfoni'sinden iki yıl önce yazılan bu eser benzer şekilde eğlenceli bir ses dünyasına sahip.

Prokofiev: "Symphony No. 1"

Hep huzurlu melodiler gerekmez herhalde. Ya daha duygusal içerikli ihtiyaçlar için? Örneğin yaratıcı bir yazıyı tamamlamak ya da hazırladığınız bir tezin şüphe uyandıran doruk noktasına ulaşmak? Bu durumda, daha heyecan verici şeyler daha uygun olabilir. Prokofiev'in 'Klasik Senfonisi'nden daha heyecan verici bir örnek önermek kolay değil. Esasen 20 dakikalık senfonik yüksek ruhlu eser canlandırıcı melodilerle dolu ve son bölüm sevinçle gülümsemenizi bile sağlayabilir. Çalışmak için mükemmel bir klasik müzik parçasıdır.

Webern: "Six Pieces for Orchestra"

Besteciler zeki insanlardır, örneğin bir senfoniyi orkestral hale getirmek için gereken zihinsel titizlik ve bölümleme herkese nasip olan bir yetenek değildir. Ancak bu insanlar arasında bile Anton Webern ismi öne çıkmaktadır. Avusturyalı 12 ton öncüsü bu besteci etkileyici incelik ve karmaşıklıkta müzikler yazmış, müzikoloji alanında doktora yapmıştır. Arka planda onun müziği çalarken ders çalışmaya oturduysanız eğer zekâsınının bir kısmının bulaşmasını dileyebiliriz. Yine de nazik bir başlangıç için, daha kısa ve nispeten erişilebilir parçalarından biri olan 1909 tarihli Orkestra için atmosferik Altı Parça, Op. 6 ile devam edin deriz.

Mozart: "Symphony No. 41"

Zeki bestecilerden bahsediyorsak, 150-155 civarında IQ'ya sahip olduğu düşünülen Mozart'ı mutlaka hatırlamak gerek. Ondan önceki Bach gibi, Mozart'ın müziği de aynı anda birkaç farklı kalıbı veya müzikal argümanı koordine edebilen son derece organize ve sofistike bir zihne tanıklık etmemizi sağlar. Bu durum hiçbir yerde onun 41 numaralı 'Jüpiter'inin şaşırtıcı final bölümündeki kadar belirgin değildir. Bu klasik koreografi en az beş ses içeren bir fügdür ve hepsi birbirinin etrafında neşeyle dolanır. Bu eser açıkça parlak bir zihnin ürünüdür. Mozart sizi gerçekten daha zeki yapabilir, bu yüzden, tavsiyemiz bu şaheseri mutlaka dikkate alın.

Missy Mazzoli: "These Worlds in Us"

New Yorklu besteci Missy Mazzoli'nin 2006 tarihli kısa orkestra eseri These Worlds in Us'ta kozmik bir dinginlik var. Özellikle ritmik kalıpları ve döngüsel yapısı, kendine özgü gerilimi ve amansız mantığı olan Bali müziğinden esinlenmiştir. Merak duygusu ile sakin, mükemmel bir çalışma müziği olmasının yanı sıra kendi başına alışılmadık derecede güzel ve atmosferik.

Anything by Hildegard von Bingen

Şimdiye kadar vokalsiz örnekler verdik ancak 12. yüzyıl başrahibesi ve polimat Hildegard von Bingen'in bazı ilahi seslerine izin vermek için bu kuralı gevşeteceğiz. Ortaçağdan kalma bir arp ya da keman sesinin üzerinde süzülen ilahi seslerin birleşimi, zihninizin işinize odaklanmasına imkan tanıyan dingin bir fon oluşturuyor. Erken dönem müzik topluluğu Sequentia'nın 1993 tarihli albümü Canticles of Ecstasy vizyoner başrahibenin çalışmalarına mükemmel bir giriş niteliğinde.

Cazkolik.com / 24 Şubat 2024, Cumartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN