Caz-rock-fusion çalan iyi müzisyenlerin neler yapabileceğine dair enfes bir konser albümü

Almanya’nın caz sektöründe önemi ve etkisini fazla kurcalamış değiliz. Fransızlar, kuzey Avrupa ülkeleri bir adım öne çıkıyor ama nedense Almanlar onca büyüklüklerine, etkilerine ve önemlerine rağmen sanki daha geriden geliyorlar, ya da bana öyle geliyor. Neyse, konumuz başka aslında ama bağlantılı tabi. Türk caz dinleyicisi olarak cazın genç kayıplarından Michael Brecker’ı yeterince keşfetmediğimize inanıyorum. Kısa ömründe inanılmaz albüm ve konserlere imza attı ama bunları ne kadar keşfettik? Soru bu!

Brecker’ın doksanların başı Almanya konseri sahnedeki müthiş müzisyenlerle nefes kesen caz-rock müziklere sahne olmuş. Gitarda Mike Stern, piyano ve sintizayzırda Joey Calderazzo, tenor saksafon ve EWI’de Michael Brecker, basta Jeff Andrews ve davulda Adam Nusbaum’lu kadro bugün olsa şu son dönem memleketin caza olan ilgi azlığında emin olun 5 bin kişilik Açıkhava son sandalyesine kadar tıklım tıklım dolardı. Michael Brecker’ın saksafon EWI ile, Stern’ün gitarla, Calderazzo’nun sintizayzırla `beraber ve solo şarkılar` olarak neler yapabileceklerine tanık olmak on yılın en güzel anları olabilirmiş eğer bu konser burada, bizde olsaymış.

Mesela, biz meğer Mike Stern hastalandı, haliyle biraz yaşlandı, kaza geçirdi, eli-ayağı kırıldı vs. diye son İstanbul konserlerinde adamın ancak yarım kapasitesine tanık olmuşuz. Şu albümü dinleyin başka şey demem. Türkiye’de nerdeyse hiç tanımadığımız Joey Calderazzo’nun nasıl bir sihirbaz olduğuna mı, Brecker’ın EWI’den ne sesler çıkarabildiğine mi şaşarsınız karar sizin. Aynen dediğim gibi.

Spotify`da albüm 3 parça, kırk küsur dakika. Konser herhalde bu kadar değildi, niye böyle yayınlanmış bir fikrim yok. Fiziki albüm satışı da böyle, belki sadece bu üç parçanın yayınlanmasına izin verildi ya da albüm Jazz Door isimli tabiri caizse merdiven altı bir Alman şirketinden çıkmış. Onların bir tasarrufu olabilir. Aslında epey iyi albümler yayınlamış firma, bu tip konser albümleri uzmanlık alanları. Discogs’a girin doksanlarda deli gibi albüm çıkardıklarını görürsünüz. Stüdyo albümleri de var ama büyük stüdyoların muhtemelen yayınlamaktan vazgeçtiği ya da haklarını devrettiği işleri alıp yayınlayan ikinci parti firmalardan.

Feridun Ertaşkan

Cazkolik.com / 01 Kasım 2018, Perşembe

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN