En son iki sene önce izlediğimiz ve röportaj yaptığımız Alman müzisyen Markus Stockhausen 20 Ocak Akbank Sanat konserini Burak Sülünbaz izledi ve kaleme aldı.

Alman trompetçi, besteci Markus Stockhausen‘i iki sene önce oldukça akıcı ve kırılgan bir performansla Borusan Müzikevi’nde izlemiştik. Doğrusunu söylemek gerekirse, o günkü konseri hani coşkulu seyirciyi çılgına çeviren bir konserden öte benliğimizi tedavi eden bir doyum hissi uyandırmıştı diye hatırlıyorum. O konserde davulda Christian Thomé ve piyanoda Angelo Comisso eşlik etmişti. Kadro bu kez de aynı  ama bir fazlasıyla, bu sefer çello da Jörg Brinkmann da onlara eşlik etti.

* * *

Stockhausen‘in farklı kombinasyonlarda çalıştığı farklı projeleri var. Onu, gerçek anlamda anlamak ve ifade etmek yıllar alabilir. Zaten, bu konser yazısında böyle bir iddiam olamaz, olmamalı... yalnızca birkaç cümleyle 20 Ocak gecesi Akbank Sanat sahnesinde yaşananları aktarmak amacım. Oldukça kompleks olanlardan, yalın tasvirlere müzikal cümleleri Stockhausen`i pek çoklarına göre birkaç fersah yukarda bir sanatçı olarak algılamamıza neden oluyor. Sonuçta, tarz her ne olursa olsun iyi müzik her zaman değerini koruyor, algılanabilirlik ve ifade zenginliği bir eserin kalitesinin kuşkusuz en önemli göstergesi.

* * *

1999 yılı kaydı ve ECM etiketiyle yayınlanan Karta albümünde Arild Andersen, Patrice Héral, Terje Rypdal gibi isimlerle paylaştığı müzik Kuzey Avrupa’nın uçsuz bucaksız steplerinde zamansız boşluk hissiyle müziğe dair bildiğim her ne varsa kafam altüst olmuş, bildiklerimi yeniden gözden geçirmek zorunda kalmıştım. İşte, o zamandan beri Stockhausen’i ayrı takip ederim. Babası, büyük besteci Karlheinz Stockhausen ismi her zaman zihnimin bir köşesinde yer alsa da Markus Stockhausen o gölgenin altından güneşe çıkalı çok olmuş ve günümüzün en bilge doğaçlama sanatçılarından biri kabul ediliyor. Alman müziğinin, Avrupa cazının kaotik, karanlık atmosferinde kimi zaman ışıltılı bir solonun aradan kendini göstermesiyle bir ışık huzmesi aydınlatıyor yüzümüzü. Konserde hangi albümlerinden çaldıklarına ya da henüz yayınlanmamış yeni materyallere repertuvarlarında yer verip vermediklerine takılmayacağım çünkü röportajlarında bizzat kendisinden duyduğumuza göre konserlerde doğaçlama bölümler yazılı notalardan daha ağırlıklı yer tutuğundan, bestelerin icrası her seferinde farklı oluyor ve bunların yeni ya da eski olması onlara göre önemli değil zira iki sene önce geldiklerinde çaldıkları parçalara yakın bir çalma listesiyle yine karşımızdalardı ama geçen sefere göre bana göre iki üç kat daha güzel bir performans Akbank Sanat sahnesinde karşımızdaydı. Konser sonrası kendileriyle sohbet ederken geçen konserlerinde kendilerinin dahi performanslarından tatmin olmadıklarını ama bu kez mutlu olduklarını öğreniyorum.

* * *

Çelloda izlediğimiz Jörg Brinkmann için ayrı bir parantez açmak isterim, ekiple ilk kez sahneye çıktığını öğreniyorum ve hem bas hem çello olarak kullandığı enstrümanıyla grubun klasik tandanslı müziğini daha da vurguladığını gözlemliyorum. Stockhausen’in trompet soundunu bilenler bilir, bilmeyenler için anlatmayı denersem ilk aklıma gelenler; çığlık atmayan, akılda kalıcı ve gökyüzünde bir kartal gibi özgür, kendi yolunu bulan melodilerin uçuştuğu bir yapıya sahip oluşudur. Davul ve piyanonun muhteşem uyumuyla süslenen tatlı sunum kulaklarımızın pasını tamamen silerken Markus Stockhausen Quadrivium Quartet, trio formatlarıyla on yıl birlikte çalıştıktan sonra çello eklentisiyle yeniden doğan harika bir quartet olarak anılarımıza kazınıyor.

* * *

Geceyi, konser sonrası albüm almak ve imzalatmak için sırada bekleyen kalabalık bir müziksever topluluğuyla bilirlikte Stockhausen’in bu projeyi bir albüme dönüştürme düşüncesini müjdelemesiyle keyifle tamamlıyorum.

Burak Sülünbaz
twitter.com/buraksulunbaz
buraksulunbaz@cazkolik.com

Cazkolik.com / 23 Ocak 2015, Cumartesi

Markus Stockhausen ile 7 Mart 2013 tarihinde yayına giren röportajımızı okumak için satıra tıklayın.

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN