Hollanda'da yaşayan gitarist Timuçin Şahin yeni albümü "Bafa"'yı yayınladı.

Dünyanın en ünlü caz sitelerinden Allaboutjazz önceki tarihlerde Timuçin Şahin üzerine yazdığı yazısında “günümüzün gerçekten kendi özgün sesine sahip modern caz gitaristlerinden biri olan Timuçin Şahin’in farkına pek çok müziksever ve müzik çevreleri San Francisco Guardian, AllAboutJazz, JazzWise, Jazz Times gibi yerlere verilen ilanlarla vardılar. Perdesiz elektrik gitarındaki benzersiz sesi ve sesin oluşmasına katkıda bulunan duygusal içeriği Timuçin Şahin’i kıyaslanması zor bir benzersizliğe sürükledi.” diyordu.

AllaboutJazz’ın bu sözlerle anlattığı Timuçin Şahin yeni albümü “Bafa”yı çok yeni, geçtiğimiz günlerde yayınladı. Özel tasarım gitarıyla bir önceki albümün adı gibi “kendi nefesi için açtığı pencereden” soluk alıp vermeyi sürdüren Şahin “Bafa” isimli çalışmasında da içinde bulunduğu kimyanın DNA yapıtaşlarını çözmeye devam ediyor. Günümüzde enstrümanıyla kurduğu ilişkiyi soyut bir yolculuğa çeviren çok sayıda müzisyen var, hepsinin bunu çok iyi yaptığını söylemek elbette zor ama iyi yapanları da ayrı tutmak lazım. Bu sürecin içinde belli ki bir kaç temel ana etken var, Timuçin Şahin’in kendi sürecinde de anladığımız böylesi bir izleği takip etmek mümkün. Şahin’in kendi etimolojik müzikal izleğinde elindeki ‘araç’ (yani gitarın) sahip olduğu işlev bu yolculuğun anahtarı durumunda. Bunu mesela Charlie Hunter gibi bir müzisyen için de söylemek mümkün (bu örneği Hunter daha çok yeni Babylon’da konser verdiği ve kendisiyle söyleşi yaptığımız için veriyoruz.) Bunun yanısıra Şahin’in gitarıyla birlikte yine kendi kullandığı canlı elektroniklerin uyumu organik tek bir sese dönüşmeyi sağlıyor. Diğer akustik enstrümanlar ise belli ki gerçekliği hissetmemize yardımcı oluyorlar. Burada bir diğer anahtar enstrüman ise alto ve soprano saksofondaki John O’Gallagher. İçten gelen soyut boyamaları biri bırakırken diğeri devralıyor ya da birlikte ses renklerine girişiyorlar. Bir diğer temel etken ise elbette doğaçlama. Ne kadar yakın bir tespit olur bilmek zor ama özellikle fretless gitarda Şahin'in ara ara doğduğu topraklara şöyle bir dokunup geri çekildiği hissine kapılıyorsunuz.



Yukardaki sözü geçen gazetelerden San Francisco Bay Guardian “Türk gitarist modern doğaçlamalarını bir nakış gibi işliyor.” diyerek durumu açıkça izah etmiş. Ünlü AllAboutJazz ise Şahin’in “Slick Road” albümünden sözederek “Türk gitarist albümüyle bize cazın kendi özüne bağlı kalmayı başarırken Amerikan geleneğinden bu denli uzakta bir müziğin nasıl başarıyla yapılacağını gösteriyor.” diyor. Ünlü müzik yazarımız Orhan Kahyaoğlu’da 2003 yılında yine “Slick Road” albümüyle ilgili olarak “Slick Road’u dinledikten sonra rahatlıkla söyleyebiliriz ki Şahin günümüz modern cazında kendine ait olan yeri büyük bir müzisyen olarak dolduracaktır” gibisinden söylemişti.

Timuçin Şahin; Randy Brecker, Greg Osby, Robin Eubanks, Kai Eckhardt, Mike Manieri, Mark Turner, Tony Moren, Aydın Esen, Gene Jackson gibi önemli müzisyenlerle çaldı veya kayıtlar yaptı. Bu albümü daha çok az dinleyebildik, iki kez, üçüncüsünü de şimdi bu sözleri yazarken bir yandan dinliyoruz. Son olarak şöyle söyleyebiliriz ki Ornette Coleman’ın polytonal temalar içeren öncü müziğinin böylesine içten yeni dönem müziklerini dikkatle takip eden müziksever sayısı genel yaklaşımın içinde çok fazla sayıda olmayabilir ama unutmamak lazım ki en önde giden çoğunlukla yalnızdır.

Cazkolik.com / 22 Kasım 2009, Pazar

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN