Nisan ayının heyecan verici ismi, Nardis`de çalan `tenor hero` Eric Alexander`ı anlama kılavuzu.

5 caz parçasıyla Eric Alexander`ın müziğini anlama klavuzu.

Nisan yılın en bereketli aylarından biri oldu. Son günlerini yaşadığımız Nisan`ın üçüncü haftası biz Cazkolik bakımından da maalesef kötü bir şanssızlığa denk geldi. Ay boyunca yurtdışından gelen birbirinden önemli isimler birbiri ardına konser verdi ama tüm bu hareketli günlerin tam ortasında bulunduğumuz bölgenin internet ve telekom altyapısı tümüyle çöktü ve düzelmesi günler aldı ve tabii bir anda internet çağında bir yüzyıl geriye gittik. Her neyse… Olan oldu diyelim ve işimize bakalım ama tabii en heyecanlı günlerde bir çok yeni haberi okurlarımıza konser öncesinde duyuramadık. Bu haberlerden biri de, Nisan ayının merakla beklenen isimlerinden Eric Alexander idi. Nardis Jazz Club Nisan`da gerçekten birbirinden önemli isimleri ağırladı. Önce Dena DeRose geldi ve iki gün arka arkaya sahne aldı. 25 Nisan akşamı aşağıda bahsettiğimiz tenor devi Eric Alexander ve hepsi en az kendi kadar iyi kadrosu, derken 27 ve 28 Nisan akşamları Dino Saluzzi Band ve ayın son günü Hayati Kafe... Bu haberi ancak Eric Alexander`ın Nardis`de sahne alacağı gün yayına yetiştirebiliyoruz. Bu yüzden, en hızlı ve en verimli nasıl toparlarız diye düşünürken ortaya "5 caz parçasıyla Eric Alexander`ı anlama kılavuzu" başlıklı haberimiz çıktı. Buyrun… Keyif verici maddelerin hepsi aşağıda yayında. (Önemli not; bu gece Alexander dışında sahne alacak isimler ayrı bir haber ve yazı konusu öneme sahipler, özellikle Harold Mabern ama bu haberi sadece Alexander ile sınırladık.)

John Coltrane "Blues to You"

(Atlantic Records`tan yayınlanan 1962 tarihli "Coltrane Plays the Blues" albümünden)

Eric Alexander bu parça hakkında diyor ki: "Bu dönem, Coltrane`in müzikal formları basitleştirerek çaldığı dönemdir ve blues & vamp temalar öne çıkar. Albümün tümü -ve özellikle bu parça- ritmik & harmonik bakımdan ne yapmak istediğini en iyi ifade eden müzikler olduğunu söyleyebilirim."

Eddie Harris "Crying Blues"

(Atlantic Records`dan yayınlanan 1965 tarihli "The in Sound" isimli albümden)

Eric Alexander bu parça hakkında diyor ki: "Ne yazık ki Eddie Harris bugün çok sayıda cazsever ve müzisyen tarafından hakettiği ilgiyi görmüyor, tanınmıyor. O, ilk modern funk icracılarındandı ve aynı zamanda inanılmaz armonik bir konsepte sahipti. Chicago tenor sax geleneğinden gelen ve caz dünyasına kendi damgasını basabilen özgün bir soundu vardı."

Sonny Rollins "Blues for Philly Joe"

(Blue Note firmasınca 1957 yılında yayınlanan "Newk`s Time" isimli albümden)

Eric Alexander bu parça hakkında diyor ki: "Bert Wilson bana `Sonny Rollins tüm zamanların en saf bebop tenor ustasıdır` demişti. Ona inanıyorum, tümüyle aynı fikirdeyim. Coleman Hawkins`i hatırlatan büyük sounduyla, Philly Joe Jones ile karşılıklı etkileşimiyle cazda tek başına buyruk biri. Bu kesin!"

Gene Ammons "Hitting the Jug"

(Prestige firmasınca 1960 yılında yayınlanan "Boss Tenor" isimli albümünden)

Eric Alexander bu parça hakkında diyor ki: "Şikago`da takıldığım zamanlarda von Freeman`ı dinlerken bir gün ona en vazgeçilmez Gene Ammons kaydın hangisi olduğunu sordum, bana bu albümü söyledi. Bu benim için yeterliydi."

Hank Mobley "Soul Station"

(Blue Note firmasınca 1960 yılında yayınlanan aynı adlı albümden)

Eric Alexander bu parça hakkında diyor ki: "Hank Mobley onu dinlediğim kadarıyla hiç bir zaman hatalı veya modası geçmiş bir nota çalmadı. Tıpkı Sonny Stitt gibi onun stili de neredeyse mükemmeldi. Eğer insanlar bunun kolay ve eski moda olduğunu düşünüyorlarsa kendileri de bir denesinler bakalım."

Cazkolik.com / 25 Nisan 2015, Cumartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN