Oytun Ersan dünyaca ünlü ustalarla Grammy yolculuğunda

-lucious eki İngilizcede ne amaçla kullanılır? Bir kişiyi ya da eylemi çekici, cazip ifade eden sıfatlar oluşturmak için değil mi... Kıbrıslı elektrik basçı ve besteci Oytun Ersan da yeni albümünü füzyonun çekim alanına `Fusiolicious` kelime oyunuyla dahil etmiş. Güzel ve meraklandırıcı bir albüm ismi olmuş ama Ersan`ın albümünde çok daha fazlası var. Özellikle albümde çalan isimler hayli dikkat çekici. Dave Weckl`ı daha yakın sayılır İstanbul`da iki kez izledik, ilkinde Mike Stern`in davulcusuydu, sonra, basçı Victor Wooten`ın üçlüsündeydi ve her ikisi de harikulâde konserlerdi. Eric Marienthal Türkiye`de az tanınsa da dünyaca ünlü bir müzisyendir. Oytun`un kardeşi Okan Ersan`ı yine birçok dünya starıyla birlikte çaldığı kendi çalışması "A Reborn Journey"den tanıyoruz. Amerika`nın tanınmış, tecrübeli caz rock füzyon gitaristi Dean Brown da müthiş bir tecrübe deposu. Bir başka tecrübeli isim `karanlık madde` (Dark Matter) Brett Garsed da albümde yer alıyor. Anlayacağınız, saymakla bitmiyor... Gitarist Mike Miller ve yeni çalışması "A Meeting of Spirits"i geçen sene yayınlayan Gary Husband da albümdeki ünlülere katılan isimlerden. Albümde "Rise Up" isimli parçada yeralan kemancı Karen Briggs ve bizden genç neslin başarılı trompetçisi Utku Akyol ile genç tromboncu Gökay Gökşen, vokalistler Simge ve Aytunç Akdoğu ile albümün yıldızlar kadrosu tamamlanıyor ama bu esnada müzikleri dinlemeye başlıyoruz.

Esas haber; Grammy adaylığı

Oytun Ersan`ın füzyonun etkileyici isimlerini buluşturduğu albümü Grammy`lerin `digital release` adaylarından biri oldu. Prodüktörlüğünü Ric Fierabracci`nin yaptığı "Fusiolicious"a başarılar dilerken gelecek güzel haberleri heyecanla bekliyoruz.

Albüm "Oh, That Butterfly" ile açılıyor. Elektrik basta Ersan`la Dave Weckl`ın davulu dinleyeni saniye saniye içine çeken sürükleyici temponun ardından Marienthal`in saksofonu temponun anlamlı müzikal cümlelere dönüşmesini sağlarken ardından elektrik gitarla girilen sarmal sololar açılış parçasını lezzetli bir başlangıca dönüştürüyor.

"Fusiolucious" yedi parçadan oluşan 49 dakikalık saniye sektirmeyen sürükleyici bir kayıt. Açılış parçasının enerjik olması albüme hızla ısınmamızı sağlaması bakımından önemli. Ardından gelen "Gizemli Labirent"in (Mysteriuos Maze) ilk iki dakikası Weckl`ın tempolu vuruşlarına emanet edilmiş sorularla dolu ilginç bir intro. Mariental`in saksofonu usta işi. Sekiz dakikalık parça emanet edilen usta sanatçıların elinde dikkatin bir an eksilmediği akışıyla gitar, ardından klavye, takipli sololarıyla sekiz dakikanın nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz. Tabii Weckl`ın davula olağanüstü katkısını sık sık hatırlatmak lazım. Albümde tüm harcın, betonun çimentosu Weckl`ın davulunda. Sololar işin olmazsa olmaz kaliteli süsleri.

Albüm, ilk 16 dakikalık temponun ardından Karen Briggs`in kemanıyla farklı bir sunuş yapıyor "Rise Up"da. Diğer tüm enstrümanlar orkestral soundla birlikte yükselirken Briggs`in kemanı yine devreye girerek ortamı sakinleştiriyor ve derken bir kez daha Marienthal`in keskin sesini duyuyoruz. Albümde, son parça "Sacred Solace"ın haricinde kısa parça yok. Elinizde böyle ustalar olunca zevkle çalması güzel olur elbette. Soloları takiben âhenkli beraber çalımlar derken zamanın nasıl geçtiğini anlaması zor olur. Son derece yakışmış üstelik.

Albümün bir çırpıda sona ermesi sadece ustaların etkisiyle açıklanamaz. Ersan`ın bestelerdeki milimetrik özeni son derece önemli. Davul+bas üstünde kaliteli malzemeyle yükselen müzikler dinlemesi son derece zevkli. Her müzisyenin parçaların `beraber ve solo şarkılar` bölümlerinde üstlerine düşeni fazlasıyla yerine getirmesi "Fusiolucious" albümünü Grammy adaylığı yolunda kuvvetli hale getirirken daha önemlisi müziksevere güzel bir albüm vaad ediyor.

Feridun Ertaşkan

Cazkolik.com / 24 Ağustos 2018, Cuma

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN