Ray Nance

Ray Willis Nance, Duke Ellington`la olan uzun süreli birlikteliğiyle tanınan Amerikalı trompetçi, kemancı ve şarkıcı. 1940 yılında Ellington orkestrasında Cootie Williams`ın pozisyonunu doldurmadan önce 1932-1937 yılları arasında kendi grubunu yönetti, 1937`den 1939`a kadar Earl "Fatha" Hines`la ve 1939-1940 yıllarında Horace Henderson`la çalıştı. Duke Ellington Orkestrası`na katıldıktan kısa bir süre sonra Duke`un alamet-i farikası haline gelecek olan ünlü "Take the "A" Train" parçasının ilk kaydedilen versiyonundaki trompet solosu kendisine verildi, ki bu solo caz tarihinin en çok taklit edilen ve hayranlıkla dinlenen trompet sololarından biri olarak kabul edilir. Hatta Cootie Williams yaklaşık 20 yıl kadar sonra orkestraya geri döndüğünde Nance`in orijinal solosunu neredeyse birebir kopyalamayı tercih etti. Ellington orkestrasıyla ilk kaydını efsanevi Fargo konserinde yapan Ray Nance, orkestranın "plunger" pozisyonuna kendi kişiliğini katmanın yanısıra kemanda da ön plana çıktı. Ellington orkestrasının yegane keman solisti olan sanatçının "The `C` Jam Blues" parçasının orijinal 1942 versiyonuna ve "Black, Brown and Beige" süitine katkısı özellikle kayda değerdir. Nance`in bir diğer özelliği de vokalistliğiydi, ki bu alandaki zirvesi de "It Don`t Mean a Thing (If It Ain`t Got That Swing)" parçasının nihai versiyonunu seslendirmesi oldu; ayrıca "Jump for Joy", "Just A-Sittin` and A-Rockin`", "Just Squeeze Me (But Please Don`t Tease Me)", "A Slip of a Lip Will Sink a Ship" ve "Tulip or Turnip" parçalarında da sıklıkla vokalde yer aldı. Tüm bu yeteneklerine zaman zaman dans etmeyi de ekleyen Ray Nance`e "Floorshow" lakabı takılmıştır.

Bir yıl kadar selefi Cootie Williams`la birlikte çaldıktan sonra (bu dönemde trompetten kornete geçmiştir) 1963 yılında orkestradan ayrılan Ray Nance kariyerinin bundan sonraki kısmında grup lideri olarak birkaç kayıt yaptı, Brooks Kerr ve Chris Barber`la (1974 İngiltere turnesi) çalıştı ve sideman olarak Rosemary Clooney, Jaki Byard, Chico Hamilton gibi isimlerin albümlerinde yer aldı.

Ray Nance diskografisi: Lider olarak: Body and Soul (Solid State, 1969). Sideman olarak: Jaki Byard ile, Jaki Byard with Strings! (Prestige, 1968), Earl Hines ile, Rosetta (Jazz Archives, 1937-1939 selections) 1937-1939 (Classics, 1937-1939 performances), Harlem Lament (Sony, 1937-1938 selections featuring Nance), Piano Man! (ASV, includes ca. 1937-1939 RCA selections) Earl Hines and the Duke`s Men (Delmark, 1944-1947 performances), 1942-1945 (Classics, 1942-1945), Horace Henderson ile, Horace Henderson 1940, Fletcher Henderson 1941 (Classics, 1992), Duke Ellington ile, The Duke at Fargo, 1940: Special 60th Anniversary Edition (Storyville, 1940 performance), Duke Ellington and His Great Vocalists (Sony, ca. 1940s), Cabin in the Sky Soundtrack (Rhino, 1942 performance) Indispensable Duke Ellington, Vol. 11-12 (1944-1946) (RCA, 1944-1946 performances) or The Best of the Complete Duke Ellington RCA Recordings, 1944-1946) (RCA, 1944-1946 performances) Ellington Uptown (includes Harlem Suite, Controversial Suite, Liberian Suite) (Columbia, 1947, 1951, 1952 performances) Masterpieces by Ellington (Columbia, 1950, 1951 performances), Ellington ‘55 (Capitol, 1955) or Jazz Profile (Blue Note, 1950s, 1960s performances), A Drum Is a Woman (Columbia, 1956), Blue Rose (With Rosemary Clooney), (1956) Historically Speaking (1956), Ellington at Newport (1956), Such Sweet Thunder (1957), Black, Brown and Beige (Columbia, 1958), Live at the Blue Note (1958), Newport 1958 (Columbia, 1958), Festival Session (1959), Blues in Orbit (1959), Anatomy of a Murder (1959), Jazz Party (1959), Piano in the Background (1960), The Nutcracker Suite (1960), Swinging Suites by Edward E. and Edward G. (1960), (Peer Gynt Suite/Suite Thursday) First Time! The Count Meets the Duke (Columbia, 1961), Afro-Bossa (1961), Midnight in Paris (1962) Duke Ellington Meets Coleman Hawkins (Impulse!, 1962) The Great Paris Concert (Atlantic, 1963), Duke Ellington`s Jazz Violin Session (Atlantic, 1963), My People (1963) The Symphonic Ellington (1963), Ellington `66 (1965), Concert in the Virgin Islands (1966), In the Uncommon Market (1966).

Arto Peştemalcıgil

Cazkolik.com / 10 Aralık 2012, Pazartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN