Yılın kalan günlerinde dikkatimi çeken albümlere kısa notlarla değinmeye çalışacağım ve bunun için de Cazkolik Best of 2024 listesinde dostların seçtiği albümler bana yardımcı olacak. Önceki gün Aptülika'nın listesinde görünce farkına vardığım Rod Stewart albümünü geçmişten gelen eğlenceli bir anı eşliğinde yazmıştım. Şimdi yazacağım albümü çıktığı günlerden biliyorum, hatta bir iki parçasını dinlemiştim ama o kadar.
Şunu söyleyerek başlamam doğru olacak. Bir çok caz virtüözü ana akım tabir ettiğimiz, Broadway/Hollywood klasiklerinin konulu-temalı şarkılarından neş'et etmiş caz standartlarının envai çeşit süslemelerle çalınmasına takılı kalmayı bırakalı çok oldu. Takılıp kalmak olumsuz çağrışım yaratabilir ama öyle düşünmeyin. Yeni bestelerde temalar önemsizleştikçe müzisyenler yeni müzikal alanlar kadar daha önce bir araya gelmemiş farklı enstrümanların ürettiği sonik cazibeyi de yaratıcı yeni bir alan olarak görmeye başlandı. Geçmişte nadiren oluşan böyle karşılaşmalar bugün yeni olmasa da önemli bir kulvara dönüştü.
İki kontrbasçı Christian McBride ile Edgar Meyer orkestra ve ensemblelar içindeki geleneksel rollerinin yanında bir de bu albümdeki gibi farklı bir tecrübeye imza atmış.
İki kontrbası bir arada ilk defa mı dinliyoruz diyebilirsiniz, tabi ki öyle değil, üçlü, dört hatta sekizli, onlu kontrbas kullanımı bile dinledik ama bu onlardan biraz farklı.
İki usta kontrbasçı gösterişli ve saygın enstrümanın ürettiği seslerin bilinen dünyasının akustik sınırlarını tavaf eden bir merak içinde ama bunu gürültülü, kakafonik veya elektrikli bir avangart merakla yapmıyor. Arşeli, pizzicatolu sesler tür gözetmeksizin sadece iki kontrbasın birlikteliğine yönelik bir merakla ruh karmaşası ve sinirli degradeler yaratmadan icra ediliyor. Tür tanımına meraklı iseniz cazdan başlayıp parçalara göre oda müziği de diyebilirsiniz, bluegrass, blues, funk, klasik falan da diyebilirsiniz ama dedim ya bu tabirler için kendinizi fazla yormayın, gerek yok. Arada tanıdık parçalardan rif'ler, melodi parçaları, caz klasiklerine yeni bakışlar da duyacaksınız.
Kapanışta en son söylemiş olayım, albümde beni en fazla cezbeden 1940 Broadway klasiği bir Rodgers ve Hart bestesi olan Bewitched, Bothered and Bewildered'ın çift kontrbas muhteşem icrası oldu. Bu parçayı bu şekilde dinlemek de varmış, çok beğendim.
Albüm: But Who's Gonna Play the Melody?
Sanatçılar:
Christian McBride: Kontrbas
Edgar Meyer: Kontrbas
Firma: Mack Avenue Records
Çıkış Tarihi: 22 Mart 2024
Feridun Ertaşkan
Cazkolik.com / 18 Aralık 2024, Çarşamba
Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.