Benny Golson

Benny Golson Amerikalı bebop / hard bop tenor saksofoncusu, besteci ve aranjördür. Bestecilik ve aranjörlük yönünden oldukça yetenekli olan ve caz dünyasına Killer Joe, I Remember Clifford, Along Came Betty, Stablemates, Whisper Not, Blues March, Five Spot After Dark, Are you Real? gibi unutulmaz standartlar kazandıran Golson`un saksofon çalışı da zaman içinde gelişmeye devam etmiştir.

Philadelphia doğumlu olan Benny Golson henüz üniversitedeyken John Coltrane, Red Garland, Jimmy Heath, Percy Heath, Philly Joe Jones ve Red Rodney gibi diğer ümit vaadeden genç müzisyenlerle birlikte çalmış, Howard Üniversitesi`nden mezun olduktan sonra da Bull Moose Jackson`un RB grubuna katılmıştır. Golson`a müzik yazma konusunda en fazla etki eden sanatçı olan Tadd Dameron da o zamanlar grubun piyanistidir. İkili 1953`te bir süre Dameron`un grubunda birlikte çalmış, Golson daha sonra sırasıyla Lionel Hampton (1953-1954), Johnny Hodges ve Earl Bostic`le (1954-1956) çalışmıştır. 1956`da Harlem`de Apollo Theater`da sahne aldığı esnada Lionel Hampton`un grubunda bir ara birlikte de çaldığı yetenekli ve sevilen genç trompetçi Clifford Brown`un bir araba kazasında öldüğü haberini alan sanatçı, bu olaydan çok etkilenerek "I Remember Clifford" adlı parçayı bestelemiştir. 1956-1958 yılları arasında Dizzy Gillespie`nin big band`inde yer alarak hem besteciliği, hem de tenor saksofonculuğu yönünden daha geniş kitlelere ulaşma olanağını elde eden Golson 1958-1959 yıllarında Art Blakey`s Jazz Messengers`ın üyesi olmuş, 1959-1962 yılları arasındaysa Art Farmer`la birlikte the Jazztet`i kurup yönetmiştir. Bu noktadan sonra cazdan uzaklaşarak 12 yıl boyunca stüdyo ve orkestral çalışmalara odaklanan Benny Golson Ironside, Room 222, M*A*S*H, ve Mission: Impossible gibi TV dizileri için de müzikler bestelemiştir. 1970`lerin ortalarında caza ve albüm kaydına geri döndüğünde tonunun kalınlaştığı ve bir dönem etkilenmiş olduğu Don Byas`tan ziyade Archie Shepp`e yaklaştığı görülür. Çoğu Japon firmalarından olmak üzere ardı ardına birçok kayda değer albüm yayınlamaya başlayan sanatçı 1983 yılında the Jazztet`i yeniden organize etmiştir. Benny Golson`un kariyerinde daha sonraki önemli olaylar, 1995`te the NEA Jazz Masters Award`u alması ve 2004 yılında The Terminal filminde kendini oynamasıdır. A Great Day in Harlem fotoğrafında yer almasıyla ilgili olan bu rolde Tom Hanks`in canlandırdığı karakter babasına verdiği sözü tutarak fotoğraftaki imzaları tamamlamak amacıyla (fotoğrafta imzası olmayan 57.ci ve son sanatçı Benny Golson`dur) New York`a kendisini aramaya gelmiştir. İlerlemiş yaşına rağmen halen aktif olarak müzik yaşantısını sürdüren ve son yıllarda 2 kez ülkemizi de ziyaret eden Benny Golson 2009 Kasım`ında the International Academy of Jazz Hall of Fame`e kabul edilmiştir. Sanatçının kazandığı önemli ödüllerden diğer ikisi Grammy Lifetime Achievement Award ve Mellon Living Legend Legacy Award`dur. Benny Golson caz repertuvarına 8 adet standart parça hediye etmiş yaşayan yegane caz sanatçısıdır.

Sırada Benny Golson diskografisi var:

Lider olarak: Benny Golson`s New York Scene (Contemporary, 1957) The Modern Touch (Riverside, 1957) The Other Side of Benny Golson (Riverside, 1958) Benny Golson and the Philadelphians (United Artists, 1958) Gone with Golson (New Jazz, 1959) Groovin` with Golson (New Jazz, 1959) Gettin` with It (New Jazz, 1959) Take a Number from 1 to 10 (Argo, 1961) Pop + Jazz = Swing (Audio Fidelity, 1961) – also released as Just Jazz! Turning Point (Mercury, 1962) Free (Argo, 1962) Stockholm Sojourn (Prestige, 1964) Tune In, Turn On (Verve, 1967) Are You Real (CBS, 1977) Killer Joe (Columbia, 1977) I`m Always Dancin` to the Music (Columbia, 1978) California Message (Baystate, 1980) One More Mem`ry (Baystate, 1981) Stardust (Denon Records, 1987) Live (Dreyfus Jazz, 1989) Up, Jumped Spring (LRC Ltd., 1990) Domingo (Dreyfus Records, 1992) I Remember Miles (Evidence, 1992) California Message (Timeless, 1995) Up Jumped Benny (Arkadia Jazz, 1997) Walkin` (Fresh Sound, 1997) Remembering Clifford (Milestone Records, 1998) This Is for You, John (Timeless, 2000) That`s Funky (Arkadia Jazz, 2000) One Day Forever (Arkadia Jazz, 2001) Terminal 1 (Concord Records, 2004) The Masquerade Is Over (Azzurra Music, 2005) The Many Moods of Benny Golson (Arkadia Jazz, 2007) Three Little Words (Synergie OMG, 2007) New Time, New `Tet (Concord Records, 2009).

The Jazztet ile: Meet the Jazztet (Argo, 1960) Big City Sounds (Argo, 1960) The Jazztet and John Lewis (Argo, 1961) The Jazztet at Birdhouse (Argo, 1961) Here and Now (Mercury, 1962) Another Git Together (Mercury, 1962) Voices All (East West, 1982) Playboy Jazz Festival (Elektra/Musician, 1982) Moment to Moment (Soul Note, 1983) Nostalgia (Baystate, 1983) Back to the City (Contemporary, 1986) Real Time (Contemporary, 1986).

Sideman olarak, Art Blakey ile: Moanin` (Blue Note, 1958) Sideman olarak, Curtis Fuller ile: Blues-ette (Savoy, 1959) The Curtis Fuller Jazztet (Savoy, 1959) Imagination (Savoy, 1959).

Sideman olarak, Dizzy Gillespie ile: Dizzy in Greece (Verve, 1957) Birks` Works (Verve, 1957) Dizzy Gillespie at Newport (Verve, 1957) The Greatest Trumpet of Them All (Verve, 1957) Bird Songs: The Final Recordings (Telarc, 1992) To Bird with Love (Telarc, 1992).

Sideman olarak, Milt Jackson ile: Bags` Opus (United Artists, 1958).

Sideman olarak, Abbey Lincoln ile: It`s Magic (Riverside, 1958).

Sideman olarak, Blue Mitchell ile: Out of the Blue (1959) Sideman olarak, Sarah Vaughan ile: Sassy Swings Again (1967).

Arto Peştemalcıgil

Cazkolik.com / 

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN