Hep yeni albümler mi? Hayır, bu kez eskiler, babalar ve ustalar

Hep yeni albümler mi? Hayır, bu kez eskiler, babalar ve ustalar

Albert King; "Born Under A Bad Sign" (1967, Stax Records)


Albert King`i bizim kuşağa Gary Moore tanıştırmıştı 90`larda. Her ne kadar albüme adını veren parçayı Cream`den bilsek de Gary Moore`un Albert King ile çektiği video klip sayesinde daha bir ilgimizi çekmişti klipteki pipolu babacan bluescu Flying V gitarı Lucy ile.


Blues`u rock`a bulaştıran 3, 5 albüm içerisinde yeralan bu Stax klasiğinin kadrosu Booker T & The MG`s, sonradan Shaft ile ölümsüzleşen Isaac Hayes ve Memphis Horns`tan müteşekkil. Artık hemen her parçası klasikleşen albümde en çok öne çıkanlar yine daha çok İngilizlerce geniş kitlelere ulaşanlar. "Born Under A Bad Sign" (Cream), "The Hunter" (Free), "Oh Pretty Woman" (Roy Orbison, Gary Moore). "As The Years Go Passing By" (Eric Burdon, Jeff Healey, Elvin Bishop) onlarca kez yorumlanan parçalar bütün blues icracılarının repertuvarında ilk sıralarda yer almakta.


Booker T Jones`un 2 parçası "Born Under A Bad Sign" ve "The Hunter" albümün karakterini ortaya koysa da, nefesli grubunun eşliğiyle bambaşka bir hale bürünen "The Very Thought Of You" ve yine en çok seslendirilen blues standartlarından şahsi favorilerim.


Müzisyenler:
Albert King: Gitar, Vokal
Steve Cropper: Ritm gitar
Booker T. Jones: Org, piyano
Isaac Hayes: Piyano
Donald "Duck" Dunn: Bas gitar
Al Jackson, Jr.: Davul
Wayne Jackson: Trompet
Andrew Love: Tenor saksofon
Joe Arnold: Bariton saksofon, flüt



Gary Boyle; "The Dancer" (1977, Gull Records)


İnternet sayesinde sevdiğiniz sanatçıların yan projelerini, beraber çaldığı diğer harika müzisyenleri ve böylece bir çok nispeten az duyulmuş harika albümlere ulaşabiliyoruz. Gary Boyle`u seneler önce Brian Auger`in sayesinde keşfetmiştim. Sonraları grubu Isotope ve solo albümlerini bulup dinlemiş ve pişman olmamıştım.


70`lerde İngiliz caz-rock camiasının göbeğinde yer alan Gary Boyle 60`ların sonu, 70`lerin başında Brian Auger`in grubu Trinity, Keith Tippett, Mike Westbrook, Soft Machine gibi önde gelen isimlerle çaldıktan sonra kendi grubu Isotope`u kurdu. Bahsettiğim The Dancer ve sonrasındaki Electric Glide gibi 2 harika albümden sonra 80lerin başında hız kesti.


Albümünün yapımcısı Brand X` klavyecisi Robin Lumley, yirmili yaşlarının başındaki davulcu Simon Phillips, Stomu Yamashta`dan arkadaşı Doni Harvey albümün ana kadrosunu oluşturuyor. Klavye sololar dönemin gözde enstrümanı Moog ile icra ediliyor. Moog`un caz rock klavyesi için biçilmiş kaftan olduğunu ve gitar solo ile ton açısından harika bir ikili olduğunu söylemek gerek. Hem Rod Argent hem de Robin Lumley Gary Boyle ile iyi düet yapıyorlar enstrümanın hakkını vererek. Maiden Voyage Brian Auger ileyken de sık sık çaldığı bir Herbie Hancock klasiği. Brian Auger ile çaldığının aksine daha agresif gitarlar ve yüksek tempoda çalmış. Hangisini yeğlerim diye sorarsanız bu yorum burun farkı ile öne geçer.


Albümün arka kapağında albümü müzisyen arkadaşları ile uyumuna ve emprovizasyonun albümün ruhu olduğuna vurgu yapıyor ve eski patronu Brian Auger`in açtığı yolda ilerlediğini belirtiyor. Jeff Beck`in Blow By Blow, Wired dönemini sevenler Gary Boyle`un bu ve Electric Glide albümüne bayılacaklardır.


Müzisyenler:
Gary Boyle: Gitarlar
Doni Harvey: Bas
Steve Shone: Bas
Jeff Seopardie: Davul
Simon Phillips: Davul
Robin Lumley: Moog, ARP string synth,
Dave MacRae: Elektrik piyano, klavinet
Zoe Kronenberger: Piyano, Synth
Rod Argent: Moog, Synth,
Morris Pert: Vurmalılar
Maggie Pert: Vokal



Napoli Centrale; "Mattanza" (1976, Ricordi)


60`ların başından beri aktif bir müzisyen olan James Senese 2. dünya savaşında İtalya`ya gelen bir siyahi asker ile Napoliten bir kadının oğlu. Napoli Centrale de onun gibi melez, farklı kökenli (İtalyan, İngiliz, A.B.D.) müzisyenden oluşan ve onu üne kavuşturan bir caz-rock grubu(ydu). Hala bu isimli bir grubu var ama sadece ismi yadigar asıl grubun. 1975`te kendi isimlerini taşıyan ilk albümleri daha önceki grubu Showmen`den bir reenkarnasyon ürünüydü. Gerçi tüm Napoli Centrale albümleri sürekli bir kadro hareketliliği taşımakta. İlk kadroda sonraları Osanna ile farklı bir kulvarda ünlenecek saksofoncu Elio D`Anna gruba daha bir hareket alanı taşıyordu. Grubun en iyi zamanlarının kayıt altına alındığı 1975 – 1978`den sonra James Senese ve davulcu Agostino Marongolo Pino Daniele`nin grubuna katıldılar. Agostino Marongolo`yu Goblin`den hatırlayanlar da olacaktır. James Senese`nin coşkulu Napoliten vokalleri harika caz-rock performansına eşsiz bir esans katmakta. Enstrümanlar davul, bas, saksofon ve çoğunlukla Fender Rhodes`dan oluşan klavye.


Bir gün en etkili bas riffleri listesi yaparsam ilk aklıma gelenlerden biri sotto a` suttana`daki olacaktır. Napoli sokaklarından geçit yapan bir karnaval alayı neşesi ile başlayan albüm James Senese`nin harika sololarını sırtlayan davul & bas ikilisi ve hissettikleri duyguyu derinleştiren klavyeler ve piyanolarla ıskalanmaması gereken bir albüm. 40 yılı geçse bile.


Müzisyenler:
James Senese: Vokal saksofonlar, tahta nefesliler, synth, vurmalılar
Agostino Marangolo: Davul, vurmalılar
Franco Del Prete: Davul
Marvin “Boogalo” Smith: Davul
Kevin Bullen: Bas, akustik gitar
Giuseppe Guarnera: Fender Rhodes, piyano
Jan Akkerman - 1973 – Tabernakel
Niagara – S.U.B. 1972
Ray Russell
1977 ready or not


Secret Oyster; "Sea Son" (1974, CBS)


Rahmetli Ayhan ağabeyle Kopenhag`da harika bir konser bulmuştuk, vefat etmeden 2 sene kadar önceydi. 2 bomba Danimarkalı grup ardarda çalacaktı. İki grubun da gitarcıları müthişti. Young Flowers ve Secret Oyster. Çok ucuza da uçak imkanı vardı. Tabi ki her zamanki gibi lafta kaldı. Secret Oyster`i o bana Young Flowers`ı da ben ona dinletmiştim. Jimi Hendrix & The Experience, Cream gibi bir power trio olan Young Flowers`ı bir başka yazıya konu etmek üzere erteleyelim. Bu sefer ki albümümüz önceki grubu Burnin Red Ivanhoe`dan sıkılan saksofoncu Karsten Vogel`in Secret Oyster`in 2. albümü Sea Son. Grubun ismi de bir Burnin Red Ivanhoe şarkısından geliyor. Secret Oyster Service...


Hurdy Gurdy gitarcısı Claus Bøhling ve Coronias Dans`la daha önceden de caz-rocka bulaşan ve kendi üçlüsü ile klasik caz çalan klavyeci Kenneth Knudsen ile grubun çatısını kuran Karsten Vogel, ritm ikilisi olarak basçı Mads Vinding ve eski davulcusu Bo Thrige`yi alarak grubunu tamamladı.


İlk albüm bir geçiş albümü olarak gayet başarılı da olsa ben Mind Movie gibi bir klasiği barındırması ve onları ilk tanıdığım olması sebebiyle ikinci albümleri Sea Son`u seçtim sizlere bu grubu tanıtmak için.


İkinci albümde grubun ritm ikilisi değişiyor bu arada. (Bence, Danimarka`nın Niels-Henning Ørsted Pedersen`den sonra yetiştirdiği en büyük basçı olan) Mads Vinding yoğun caz sahnesi sebebiyle gruba vakit ayıramadığından, davulcu Bo Thrige ise uyuşturucu alışkanlığının müzisyenliğinin önüne geçmesi sebebiyle yerlerini Jess Stæhr ve Ole Streenberg`e bırakıyorlar.


Grubun caz-rock tavrını Karsten Vogel ve onu Weather Report ile tanıştıran Kenneth Knudsen oluşturmakta. Claus Bohring`in saykedelik gitarı da onların tam istediği şekilde müziklerine lego gibi cuk oturuyor. Albüme elinin değdiği belli olan bir diğer tecrübeli cazcı Palle Mikkelborg da düzenlemeleri ve trompeti ile grubun caz tarafını güçlendiriyor. Sea Son Danimarka müzik tarihine geçen bir albüm. Albümün açılış parçası Oyster Jungle Palle Mikkelborg tarafından yaylı dörtlüsü eklenerek albüme konuldu ve 45lik olarak yayınlandı. Danimarka`da enstrümental olarak başarı kazanan 45lik sayılıyor. Albüm Palle Mikkelborg`un trompeti de dahil olmak üzere Vogel`in saksofonları, Knudsen wah wah pedallı fender rhodes`u ve Bøhling`in uçuşan gitar emprovizasyonları ile dolu. Çoğunluk besteler Vogel`in. Albümün diğer yarısı da kalvyeci Knudsen ve gitarcı Bøhling`e ait. İskandinavya`yı eşsiz yapan şeylerden biri de harika müzisyenleri.


Müzisyenler:
Karsten Vogel: Soprano, Alto Saksofon, Org
Kenneth Knudsen: Klavyeler ( Moog, Fender Rhodes )
Claus Bøhling: Gitarlar
Jess Stæhr: Bas
Ole Streenberg: Davul
Konuklar;
Trompet: Palle Mikkelborg
Çello: Erling Christensen
Viyola: Bjarne Boie Rasmussen
Keman: Finn Ziegler, Hans Nielsen


Cenk Akyol


Cazkolik.com / 03 Ekim 2018, Çarşamba


BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN


Cenk Akyol

  • Instagram
  • Email

Yorum Yazın

Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.