Chet Baker ve melankolik dalgınlık

Chet Baker'ın Ekim 1987 yılında, ölümüne yakın tarihteki Catania konserinden "The Touch of Your Lips" pikapta dönmeye başlayınca duraklayıp işi gücü bırakıyorsunuz...

'Dudaklarının alnıma dokunuşu' diyor Baker ilk mısrada ve 'Dudaklarının benimkilere dokunuşu' diye bitiriyor şarkıyı.

Baker'ı şarkı söylerken farklı kılan aslında klasik anlamda şarkı söylemiyor oluşudur. Tuhaf gelebilir ama öyledir.

O aslında sözleri mırıldanıyor. Klasik şarkıcı tavrı hiç bir zaman olmadı onda.

O, hiç bir zaman şarkılarında büyük sözler söylemedi. Catania konser albümünün adı gibi, iki kişinin ilişkisinden söz etti hep. An'lardan bahsetti.

Bulaşıcı melankolik dalgınlıklar üretti. O söylerken hep birlikte dalıp gittik onunla beraber. Hava daha dumanlı oldu, daha bohem bir karamsarlık bastı üstümüze ama her nedense hiç pişman olmadık.

Kimimiz içkisinden bir yudum daha aldı, kimimiz sigaranın külünü silkeledi, Chet Baker'ın sesinde hep birlikte tutuklanıp kaldık.

Sesini hiç yükseltmedi, küçük ve basık bir caz barında da, konser salonda da aynı şekilde söyledi.

İster pop, ister caz ya da başka tür olsun, dinleyicisiyle onun gibi ilişki kurabilen çok az kişi oldu, belki de olmadı. Olmadı, çünkü tıpkı şarkı söylemediği gibi ilişki kurmaya da çalışmadı kimseyle.

Kimbilir, aynı şarkıyı binlerce defa dinlesek dahi aynı melankolik dalgınlığa kapılıp gitmemizin nedeni belki de bu dediklerimdir.

* Baker konserde bazen piyano taburesine oturuyor ama Nicola Stilo'nun piyano çalışı bazen öylesine Bud Powell gibi oluyor ki, sahnede Bud ile Chet birlikteymiş gibi hissediyorsunuz.

Feridun Ertaşkan

Cazkolik.com / 27 Mayıs 2023, Cumartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN