Bill Mays

William Allen "Bill" Mays Sacramento, California doğumlu Amerikalı piyanist, besteci ve aranjördür. Müzikal bir aileden gelen Mays 16 yaşında gittiği bir Earl Hines konseri sayesinde cazla tanıştı; kısa süre sonra San Francisco`nun Black Hawk kulübünde tanık olduğu Miles Davis performansıysa kendisi için ayrı bir ilham kaynağı oldu. Sonrasında Tommy Flanagan, Hank Jones, Wynton Kelly, Jimmie Rowles, Horace Silver ve Art Tatum gibi müzisyenleri keşfederek caza tutkun hale geldi. 17 yaşında ABD Deniz Kuvvetleri bandosunun bir üyesi olarak başladığı profesyonel müzik kariyerinde önce saksafoncu/klarnetçi Bill Green`in topluluğunda çaldı; 1969 yılındaysa Los Angeles`a yerleşerek kariyerinde önemli bir adım attı. Burada bir yandan Victor Aller`la piyano eğitimine devam ederken bir yandan da Buddy Collette, Harold Land, Shelly Manne, Bud Shank ve Art Pepper gibi Los Angeles`in önemli isimleriyle çalışma olanağı buldu. Uzun süreli Bobby Shew Quintet üyeliği dışında Putter Smith ve Danny Embrey`yle birlikte bir piyano-bas-gitar üçlüsü yönetti, Alan Broadbent`le birlikte ikili piyano kayıtları yaptı ve Ernie Watts ve Abe Laboriel`in yer aldıkları sürekli bir grup kurdu. 1969`dan 1980`lerin başlarına kadar stüdyo müzisyeni olarak da çalışan Bill Mays, ayrıca LA`in en önemli şarkıcı eşlikçisi olarak ün yaptı ve aralarında Sarah Vaughan, Dionne Warwick, Anita O`Day, Al Jarreau ve Frank Sinatra`nın da yer aldıkları birçok ünlü isme piyanosuyla eşlik etti. Lider olarak ilk kayıtlarını yaptıktan sonra (bir quintet plağı ve basçı Red Mitchell`le bir duo projesi) 1984 yılında New York`a yerleşen Mays burada bir yandan kendi gruplarını yönetirken bir yandan da Ron Carter, Al Cohn, Eddie Daniels, Ray Drummond, Benny Golson, Mel Lewis, Charles McPherson, Bob Mintzer, Gerry Mulligan, Rufus Reid, Maria Schneider Orchestra, Marvin Stamm, Clark Terry, Toots Thielemans, Vanguard Jazz Orchestra, Paul Winter ve Phil Woods gibi dönemin en önemli müzisyen ve topluluklarıyla çalıştı; Birdland, the Blue Note, Bradley`s, Carnegie Hall, Guggenheim Museum, Iridium, Jazz Standard, Lincoln Center, MOMA, Smoke, Steinway Pianos, the Village Gate ve the Village Vanguard gibi tanınmış mekanlarda sahne aldı. Caz piyanisti olarak yaptığı şöhretin yanısıra bestecilik ve aranjörlük yetenekleriyle de ön plana çıktı ve Aureole Chamber Ensemble, Carnegie Hall Jazz Band, Percy Faith Orchestra, Woody Herman Orchestra, Morgana King, Shelly Manne, Mark Murphy, Bud Shank, Marvin Stamm, Lew Tabackin, Turtle Creek Chorale ve Phil Woods gibi isimlerin repertuarlarına katkı sağladı. Bill Mays`in yayınlanmış eserleri arasında solo piyano parçaları, kontrabas-piyano ve flüt-piyano süitleri, saksafon quartet çalışmaları, big band ve senfoni orkestrası aranjmanları, Tchaikovsky`nin Nutcracker Suite`inin bir caz nefesli versiyonu ve Hamlet, Anamorph, ve Burn After Reading gibi filmlerin müzikleri yer almaktadır. Bill Mays günümüzde de çalışmalarını muhtelif konfigürasyonlarla sürdürmektedir, ki bunlardan başlıcaları şunlardır: Trompetçi Marvin Stamm`la duo, the Inventions Trio, Matt Wilson ve Martin Wind`le birlikte oluşturduğu trio ve bir sextet. Sanatçı ayrıca her Noel döneminde müzikal direktörlüğünü üstlendiği the Holiday Chamber Jazz Septet`le turneye çıkmaktadır.

Bill Mays diskografisi: Lider Olarak: A Musical Cocktail, solo album 1976, Explorations with Bud Shank, (Concord Concerto 1979), Night and Day with Peter Sprague, Jim Plank and Bob Magnusson, (Discovery Rec. 1980), Two of a Mind with Red Mitchell, (ITI Rec. 1982), Tha`s Delights, Bill Mays Quintet, with Shelly Manne, Andy Simpkins, Tom Harrell and Ralph Moore, (Discovery Rec. 1983), Kaleidoscope, Bill Mays Quintet, with Jeff Hirshfield, Harvie Swartz, Peter Sprague and Dick Oatts, (Concord-Jazz Alliance 1989), One To One with Ray Drummond, (DMP Rec. 1989), One To One 2 with Ray Drummond, (DMP Rec. 1990), Live at Maybeck Hall, solo album, (Concord Rec. 1992), Bill Mays/Ed Bickert: Live At Maybeck Hall, (Concord Rec. 1994), An Ellington Affair, Bill Mays Trio, with Lewis Nash and John Goldsby, (Concord Rec. 1994) Stridin’ In Five, solo album, 1995, Mays In Manhattan, Bill Mays Trio/Sextet, with Tim Horner, Sean Smith, Marvin Stamm, Jon Gordon and Ed Neumeister, (Concord Rec. 1996), Out In Pa., Bill Mays Trio, with Martin Wind and Matt Wilson, (No Blooze Music, 1999; reissued Palmetto Rec. 2010), By Ourselves with Marvin Stamm, (Marstam Rec. 1999), Summer Sketches, Bill Mays Trio, with Martin Wind and Matt Wilson, (Palmetto Rec. 2000), Going Home, Bill Mays Trio, with Martin Wind and Matt Wilson, (Palmetto Rec. 2002), Bick`s Bag with Neil Swainson and Terry Clarke, (Triplet Rec. 2002), Live at Jazz Standard, Bill Mays Trio, with Martin Wind and Matt Wilson, (Palmetto Rec. 2004), Fantasy, Inventions Trio with Marvin Stamm and Alisa Horn, (Palmetto Rec. 2005), Delaware River Suite, Inventions Trio with Marvin Stamm and Alisa Horn, (No Blooze Music, 2007) SOLO: Bill Mays, solo piano DVD, (No Blooze Music, 2009)Mays At The Movies, Bill Mays Trio, with Peter Washington and Billy Drummond (Steeplechase Rec. 2009) The Best Is Yet To Come, Bill Mays Trio, with Joe La Barbera and Ryu Kawamura (Five Stars Rec. 2009), Stuffy Turkey, Bill Mays Trio, with Joe La Barbera and Mattias Svensson (Five Stars Rec. 2010), Blue Rondo a la Turk, Bill Mays and Keisuke Ohta (Five Stars Rec. 2010), Phil & Bill, Phil Woods and Bill Mays (Palmetto Rec. 2011). Sideman olarak: Rollercoaster (soundtrack) (MCA, 1977), Lalo Schifrin ile.

Arto Peştemalcıgil

Cazkolik.com / 05 Şubat 2013, Salı

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN