Jacky Terrasson 3 gün İstanbul’da...

İyi olan haber bu, tuhaf olan haber ise (bir anlamda ne mutlu ki) güncel haberlerin bolluğu ve niteliği yüzünden böylesi bir haberi daha detaylı işleyebileceğimiz boş bir köşemiz yok! Şikayetçi değiliz, yalnızca Jacky Terrasson’a haksızlık etmek istemiyoruz.

Terrasson’u hep "Round Midnigt"ta ki caz tutkunu genç çocuğa benzetmişimdir. Belki Fransız olmasından (resimlerinde sanki biraz benzemiyorda değil) aslında Fransız mı o da pek belli değil, çünkü Berlin doğumlu, annesi Amerikalı, babası Fransız, kendisi Berlin doğumlu, siz çıkın işin içinden.

1966 doğumlu, yani henüz genç, 43 yaşında, Chicago ve New York’da caz sahnelerinde görünmeye başlamadan önce Berklee’de okudu. 1993 yılında, yani daha hakikaten gençken "Thelonious Monk Piyano Yarışması"nı kazandı, ardından Betty Carter ve Casandra Wilson gibi isimlerle çalıştı.

2001 tarihli "A Paris..." isimli albümünü dinlediniz mi? Dinlemediyseniz alın, dinleyin. Özellikle ilk şarkısı "Plaisir D’Amour (Aşkın Hazzı)"u, sizi ona kısa yoldan bağlayacak bir parça. Piyanosunda konuşan biri var gibi, size "Hey! Bana baksana, bir şey anlatıyorum burda!" diye sesleniyor sanki.

Jacky Terrasson gözümde hep o albüm kapağındaki resmiyle kalacak, üstünde kırmızı kazağı, hava yarı kapalı, bulutlu, ayakları çıplak, Paris de ki bir binanın damında elinde tuttuğu şemsiyeyi havaya doğru kaldırırken, yüzünde belli belirsiz bir gülümseme otururken, uzaktan da başka başka binalar gözükmekte.

Terrasson’a gidin! Bize hak vereceksiniz... Sonra da bize yazarsınız!

Cazkolik.com / 12 Mart 2009, Perşembe

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Aşağıya, JC’s Club’ın Terrasson’u anlatan yazısını da biyogfisi ve hayatı ie ilgili farklı bilgiler içermesi açısından buraya aktarıyoruz.

İki Grammy adaylığı, bir özel Thelonious Monk Uluslararası Caz Piyano Yarışması birinciliği… New York Times Magazine, Jacky Terrasson’dan “Önümüzdeki 30 yıl içerisinde Amerikan kültürüne büyük etki edecek 30 yaşın altındaki 30 sanatçıdan birisi” şeklinde övgüyle söz eder. Jacky Terrasson, 1994’teki çıkış albümü Blue Note’dan sonra, Time Magazine tarafından 1995’in en iyi albümlerinden birisi olarak gösterilmesi ve yeni ölçütlerin yaratıcısı olarak kendini kabul ettirmesi ile birlikte dünya çapında inanılmaz bir üne sahip oldu. Los Angeles Times onu “Parlak bir doğaçlama yeteneğine sahip bir piyanist ve Terrasson kararlı bir biçimde kendi yolunu izleyecek gibi görünüyor” diyerek selamlar. 12 yaşındayken annesinin caz koleksiyonu ile tanıştığı ülkesi Fransa’dan Atlantik’in karşı kıyısına uzanan bu yol Jacky’i “doğaçlamada ifade özgürlüğü” adına piyanoya yönlendirdi. Lycee Lamartine’de Bud Powell ile birlike ‘Round Midnight’ filminin müziklerini yapan ve onu Boston’daki Berklee College of Music’e kaydolması için cesaretlendiren Francis Paudras’ın öğrencisi oldu. Bu tanınmış konservatuarda geçen bir yıl, Jacky’nin, yıllar sonra prodüksiyonunu Betty Carter’ın üstlendiği çıkış albümü Blue Note çalması için davet eden Javon Jackson ile tanışmasını sağladı. Hızla gelen başarının ardından Carter, Jacky ile anlaşma imzaladı. Birlikte ilk çalışmaları Jacky’nin Monk yarışmasındaki ödülü kazanmasının hemen ardından geldi. Bu birincilik ile birlikte büyük yapımcı şirketler Jacky için bir savaşa tutuştular ve ardından Blue Note geldi. Zerafet ve coşkuyu doğaçlamadaki ustalığı ile harmanlayan Jacky, Ugonna Okegwo ve Leon Parker’dan oluşan triosu ile modern cazın en özel soundlarını ortaya koyan iki albüm daha (Reach, Alive) yayınladı. New York’tan Newsday’in sözleriyle; “Bu kadar üst düzey sahnesi olan bir başka trio’yu düşünmek bile çok zor”.

Jacky 2007’de birkaç standardın kendi tarzında ters yüz edilmiş hali ile birlikte birkaç yeni kompozisyon ve Fransız-Amerikan köklerine müzial bir gönderme içeren ilk solo piyano albümünü yayınladı. Sanatçının Blue Note ile birlikte sekiz çalışması bulunmaktadır. Bunlardan Stefon Harris ile birlikte çalıştığı “Kindred” Grammy ödülüne aday gösterilmiş, “Smile” albümünden sonraki “À Paris” ve “The 2002 International Herald Tribune” tarafından en iyi 10 albüm arasında gösterilmiştir. Terrason, Emmanuel Pahud ile birlikte yaptığı “Into The Blue” adlı çalışması ile 2004’de ikinci kez Grammy’e aday gösterildi.

Hem Fransa’da hem Amerika’da üne sahip sanatçı, 2003’te Yılın En İyi Caz Sanatçısı (Prix Django Reihnardt, Academie de Jazz), Smile ile Yılın En İyi Caz Albümü (Victoire de Jazz) ve iki kez Django d’Or En İyi Caz Albümü ve En İyi Sanatçı ödüllerini kazandı.

Jacky, Cassandra Wilson ile birlikte yaptığı “Rendevous” (1997) albümünde çok önemli bazı caz vokalistleri ile birlikte çalıştı. Bunun yanında Dianne Reeves, Dee Dee Bridgewater, Jimmy Scott ve kendisi için “çalıştığım en etkileyici piyanist” diyen Betty Carter gibi isimlerle birlikte aranjör ve piyanist olarak çalıştı. Terrasson ayrıca Ray Brown ve Art Taylor ile birlikte çaldı, Ry Cooder ile birlikte iki albüm kaydetti.

Jacky dünyanın en önemli festivallerde ve en prestijli salonlarında çaldı. Bunların arasında The Kennedy Center, Lincoln Center, Princeton’daki McCarter Theater, Çin’deki Ulusal Konser Salonu, Tokyo’daki Sumida Tripony Hall, Hollanda’daki North Sea Jazz Festival, İtalya’da Perugia Caz Festivali, Montreal Caz Festivali, Monterey Caz Festivali bulunmaktadır. Solo piyano, trio ve Emanuel Pahud ile birlikte özel performanslarının yanı sıra, Jacky’nin, basçı Ugonna Okegwo ve davulcu Leon Parker ile birlikte T.O.P adı altında grup çalışmaları da bulunmaktadır. Tüm biletleri tükenen en son turnelerinin bir ayağını Paris’teki St. Germain de Pres Festival’e ev sahipliği yapan ünlü Sorbonne oluşturdu.

 

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN