Kolektif güçle bireysel eylemin sınırları

Kolektif güçle bireysel eylemin sınırları

Bu albüm yazısı Giovanni Russonello tarafından Down Beat dergisinin kasım 2017 sayısında yayınlanmıştır.


Piyanist Vijay Iyer demek yüksek hız, yoğun, ağır bir armoni ve heykelsi sol el çalımı demektir. Doğaçlamacı olarak melodik anlatıdansa kemik gibi sağlam yapısallıkla ilgilenir. Buraya kadar herşey tamam, olağanüstü ve dikkat çekici, peki ama, nasıl bu kadar popüler olabildi? Soundundaki cazibeyi nasıl izah edebiliriz? Bence, sahip olduğu sabit güç ile sürtünmesiz akışkanlık arasında kurduğu dengeyle alakalı bir şey. Iyer, her nasılsa, müziğin ötesine geçen sorular öne sürüyor ve ona göre `jazz combo` kolektif güç ile bireysel eylemin sınırlarının test edilebileceği deneysel bir alan.


Iyer büyük orkestralarla çalıştı ama kayıtlarının çoğu uzun süredir yürüttüğü trio ya da ondan önce quartetlerle idi. "Far From Over" albümü ise bize son on yılın en iyisi olan altı kişilik grubunu tanıtıyor. Tabii doğal olarak bazı şeyler kayboluyor; "Far From Over" önceki trio albümleri "Accelerando" ve "Break Stuff"taki gibi bütünüyle akışkan bir örtüye sahip değil, onun yerine, yeni tür zorunlu bir duruma geçiyoruz. Açılış parçası "Polse"daki basit ve bileşik ifadeye, "Into Action"daki tırnaklı funka ve "Down to the Wire"daki inişli çıkışlı eğime sürükleniyoruz.


Sextet`in iki saksofoncusu altoist Steve Lehman ve tenor saksofoncu Mark Shim altılının kaba estetiğine büyük katkıda bulunan iki nefesli olmakla birlikte en büyük etkiyi Graham Haynes`in trompeti üretiyor. Altılının müziğinde zayıflığa yol açmadan yavaşlatıp dalgalandırarak yeniden biçimlendiren bir yol var. "Into Action"da davulcu Tyshawn Sorey`den düşük gerilimli uyumsuz melodiler işitirken Haynes akor değişimlerini düz bir biçimde ifade ediyor. Lehman`ın "Poles"daki solosu doruk noktasına vardığında Haynes, altmışların sonundaki Miles Davis`in `cool`luğunda müziği alaca karanlık çözünürlüğüne doğru çekiştiriyor.


Bu tip geçişler ancak Iyer`un uzun süre birlikte çalan ritm ekibi davulcu Sorey ve basçı Stephan Crump sayesinde mümkündür. Her iki müzisyende parçalarda derin ve güvenilir bir cebin nasıl oluşturulacağını iyi biliyor ve albümdeki her parçaya o değişken hassasiyeti başarıyla getiriyor.


Cazkolik.com / 08 Aralık 2017, Cuma


BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN


Cazkolik.com

  • Instagram
  • Email

Yorum Yazın

Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.