Tuhaf bir albümle karşı karşıyayız.
Hamurunda, adları birarada anılması dahi gerilim üreten Charles Mingus ve Miles Davis gibi zehirli bir karışım var.
Albüme dair fizikî bilgiler kaydedilişinin ardından uzun süre karmaşık olarak anıldı.
Karşımızda tam bir albüm yok, bugün EP dediğimiz sadece 4 parçadan oluşan bir kayıt var.
Üstelik, albüm bir Miles Davis kaydı değil, Charles Mingus kaydı. Ama firması kayıttan sonra Miles Davis adıyla yayınlamayı tercih etmiş (Mingus'a haksızlık!).
9 Temmuz 1955 günü kaydedilen "Blue Moods" hepsi tanınan dört besteye sahip ama Teddy Charles ile Mingus'un yeniden yazdığı aranjmanlar alışılmadık tarza sahip.
Albümün soundunu merak sonucu yapılan internet kazısı fikirlerimizi oluşturan yeni bilgiler edinmemizi sağlıyor. Miles'ın o sıra cüzdanı boş, nafaka sorunları belini bükmüş, hatta, kısa süre Riker's Island hapisanesine misafir bile olmuş, tam o sırada avukatı Jack Whitmore dertlerini kısa süreliğine çözecek bir albüm kaydı önerisiyle geliyor. Debut isimli firmanın ilk albümü olacak bu çalışma başta Miles'ın Mingus nedeniyle kabul edeceği bir çalışma olmasa da avukatının baskısıyla tamam diyor. Kayıtta çalan isim seçimleri Mingus'a ait. Kadroya bakınca alışıldık bir Miles ekibi olmadığı belli ama dedim ya bu bir Miles albümü değil! Vibrafon albümde baskın ama çalan Teddy Charles gibi az tanınan bir isim. Trombonda Britt Woodman, davulda Elvin Jones gibi isimler de (o dönem için) öyle.
Miles kayıttan sonra basına "yorgun modern resimler" açıklaması yapıyor. Mingus ise Miles'a zaten kızgın. Oysa, müziklerde belirgin ve derin bir melânkoli hakim. Cool Jazz diye diye Miles 1949'dan itibaren bu tarz müzikler yapmamış mıydı?
Ekibin nerdeyse hiç prova yapmadığı biliniyor. Düzenlemeler için de zaman olmamış. Kayda gir, paramı ver, hadi eyvallah! Tüm bu olmayanlara rağmen albümü bugünlere kadar taşıyan Miles'ın eleştirmek bakımından "yorgun modern resimler" dediği, duygunun içine girilmesi gereken melânkolik lirizmi, Miles'ın soğuk renkleri, Jones'un tarafgir uyumsuzluğu, Charles'ın vibrafonu Milt Jackson gibi tınlamıyor, onun yerine bir saksofon mu olsaydı acep dedirten sarkık vuruşlarıdır.
Feridun Ertaşkan
Cazkolik.com / 16 Mart 2021, Salı
Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.