Zoot Sims

John Haley "Zoot" Sims Amerikalı tenor ve soprano saksafoncudur. Vodvil performansçısı bir ailenin en küçük çocuğu olarak Inglewood, California`da dünyaya geldi. İlk ilgisini çeken enstrüman evdeki eğri bir klarnetti. Ağabeyinin kolleksiyonundaki Ben Webster ve Lester Young plakları sayesinde cazla tanıştı. Bu plakların üzerindeki etkisi o derece büyüktü ki Sims iki yıl içinde Bobby Sherwood ve Ken Baker orkestralarıyla birlikte yollara düştü. 1940`ların başlarında Los Angeles`in caz açısından oldukça bereketli Central Avenue sahnesinde ortaya çıkışıyla birlikte Sims`in kendine has sound`u oluşmaya başladı. İlk önce Benny Goodman tarafından keşfedilerek onun grubunda çaldı (1943), daha sonra da Sid Catlett`in quartet`inde idolü Ben Webster`in yerini aldı (1944). 1944-1946 yılları arasında ABD Hava Kuvvetleri`nde onbaşı rütbesiyle görev aldıktan sonra 1947 yılında Stan Getz, Herbie Steward ve Serge Chaloff`la birlikte Woody Herman`ın ünlü Second Herd`inin üyesi oldu. Jimmy Giuffre`nin kendileri için yazdığı parçadan hareketle Four Brothers adını alan dörtlü koyu ancak yumuşak sound`u ve birbiriyle son derece uyumlu icrasıyla ünlendi.

Herd`den ayrıldıktan sonra New York`un yolunu tutan Sims bir süre serbest müzisyen olarak faaliyet gösterdi. 1953 yılında Stan Kenton`un grubuna katıldı, ancak grubun müziği ve Kenton`un sıkı disipliniyle uyum sağlayamadığı için kısa bir süre sonra gruptan ayrılarak California`ya döndü. Burada iş olanaklarının azlığından ötürü boyacılık yaparak geçimini sağlamaya çalışan Sims, bariton saksafoncu Gerry Mulligan`ın piyanosuz dörtlüsünü genişletmek üzere kendisini gruba davet etmesiyle birlikte yeniden müziğe döndü. Mulligan ve Sims`in müzisyen ve emprovizasyoncu olarak uyumları mükemmeldi. Grubun başarısından cesaret alan Sims 1950`lerin ortaları ve sonlarında lider olarak birçok albüm kaydetti (sadece 1956 yılında 10 adet); yine de asıl iyi olduğu husus takım oyunculuğu ve ortaklıktı. Nitekim 1957 yılında eski arkadaşı, tenor saksafoncu Al Cohn`la kurduğu birliktelik ("Al and Zoot") kendisine kariyerindeki en büyük başarıyı getirdi. Grup New York`un Half Note kulübünün favori grupları arasındaydı. Kariyerinin daha sonraki yıllarında çalışı gelişen ve giderek daha olgun ve boğuk bir tona evrilen Sims, piyanist Jimmy Rowles sayesinde repertuvarını da genişletti; ayrıca zaman zaman alto ve soprano saksafon da çaldı. Pablo Records adına bir dizi albüm kaydetti ve bazı Jack Kerouac kayıtlarında çaldı. Zoot Sims`in kariyeri boyunca kurduğu başlıca müzikal ortaklıkları sayacak olursak: Bob Brookmeyer, Bucky Pizzarelli, Hans Koller, Buddy Rich, Jimmy Rowles, kemancı Joe Venuti ve saksafoncular Art Pepper ve Eddie “Lockjaw” Davis. Sims ayrıca ünlü Interplay albümünde (1962) Freddie Hubbard, Bill Evans, Jim Hall, Ron Carter ve Philly Joe Jones`la birlikte yer aldı. Sanatçının olgunluk dönemi soundu Scott Hamilton ve Harry Allen gibi daha sonraki kuşağın mainstream tenor saksafoncularına ilham verdi. "Zoot" lakabını kariyerinin başlarında Kenny Baker grubunda çaldığı esnada elde eden sanatçının bu lakabı daha sonra Muppet Show`da saksafon çalan bir karaktere uyarlandı. 1985 yılında kanserden ölen dek performanslarını sürdüren ve swing duygusunu asla kaybetmeyen Zoot Sims, ölümünden sadece birkaç ay önce basçı Red Mitchell`le yaptığı bir röportajda şu soruyu sormuştur: "Eğer çalamazsam başka ne yapabilirim ki?"

Zoot Sims diskografisi: The Brothers (Prestige, 1949), Zoot! (Riverside 1956), Tenor Conclave (Riverside, 1956) (Blue Note, 1956), with Jutta Hipp Goes To Jazzville (1956),  Zoot Sims and The Joe Castro Trio Live at Falcon Lair (1956), That Old Feeling (1957), A Night at the Half Note (1959), Either Way (1959–60), Complete Original Quintet / Sextet Studio Recordings (1956), Al And Zoot (1957), You `N` Me (1960), Cohn and Sims play clarinet on "Angel Eyes" (1960), At the Half Note Again (1965),  Bossa Nova Session (1962), Jim HallInter-Action (Cadet, 1965), Stitt Waiting Game (Impulse!, 1966), The Greatest Jazz Concert in the World (1967), Easy As Pie - live at the Left Bank Jazz Society night at the Famous Ballroom in Baltimore, (1968), Body and Soul (1973), Zoot Suite (1973), Zoot Sims - Joe Zoot More (1973), the Gershwin Brothers (1975), Basie Zoot (1975), Send in the Clowns If I`m Lucky (1977), For Lady Day (1978), Just Friends (1978), Zoot Sims in Copenhagen (1978), I Wish I Were Twins (1981), Art `n` Zoot (1981), Blues For Two (1982), Suddenly It`s Spring (1983), Quietly There (1984), Zoot Sims plays Johnny Mandel compositions. Sideman olarak: Pepper Adams ile, Encounter! (Prestige, 1968), Trigger Alpert ile, Trigger Happy! (Riverside, 1956), Chet Baker ile, Chet Baker Strings (Columbia, 1954), Chet Baker Plays the Best of Lerner and Loewe (Riverside, 1959), Art Farmer ile, The Aztec Suite (United Artists, 1959), Curtis Fuller ile, South American Cookin` (Epic, 1961), Charles Mingus ile, The Complete Town Hall Concert (Blue Note, 1962 [1994]), Gerry Mulligan ile, Presenting the Gerry Mulligan Sextet (EmArcy, 1955), Mainstream of Jazz (EmArcy, 1956), Lalo Schifrin ve Bob Brookmeyer ile, Samba Para Dos (Verve, 1963), Sonny Stitt ile, Broadway Soul (Colpix, 1965), Sarah Vaughan ile, Vaughan and Violins (Mercury, 1958), The Duke Ellington Songbook, Vol. 1 (Pablo, 1979), Linger Awhile: Live at Newport and More (Pablo, 2000).

Arto Peştemalcıgil

Cazkolik.com / 29 Ekim 2012, Pazartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN