Geçen yıl nefis albümler yayımlandı. Bu albümler arasında uzun süredir beklediklerimden biri Rusya doğumlu saksofoncu ve grup lideri Igor Butman’ın 10 Aralık’ta yayınlanan “Only Now” albümüydü. Butman’ın popüler bir müzisyen olmasının birkaç sebebi var bunlardan biri; caza olan ilgisini her fırsatta ifade eden Eski Amerika Başkan Bill Clinton’ın yaşayan saksofoncular arasında en çok Butman’ı dinlemekten keyif aldığını söylemesi, bir diğeri ise Butman’ın eski dostu caz dünyasının popüler figürü Wynton Marsalis ile sürekli bağ içinde bulunması. Ama popülerliği yaptığı müziğin güzelliğinin önüne hiç bir zaman geçmez. Ekim ayındaki aralarında 9 gün olan Marsalis’le beraber 60. doğum günü vesilesiyle Marsalis ve Lincoln Jazz Orkestrasının katılımlarıyla Rusya’da birden fazla büyük ölçekli konser organizasyonu gerçekleştirdi.

Butman, geçtiğimiz iki sene üst üste Antalya Akra Caz Festivali vesilesiyle ülkemize ziyaretler gerçekleştirmiş ve ülkemizde de dinleyici kitlesi olan bir caz müzisyeni. Siyasi nedenler sebebiyle Rusya’dan iitica ettiği 1987 yılında Amerika’ya taşınması sonrası pek çok önemli dev müzisyenle kayıtlar gerçekleştirmiş. Rus saksofoncular arasında her devirde adı en üstlerde anılan isimlerden bir müzisyen. Tonundaki kontrollü hırçınlık ve lirikal uysallık O’nun cazın farklı alt türlerine ilgi duyan müzikseverler tarafından kolay algılanabilirliğini ve kabul görürlüğünü sağladı.

Butman’ın pandemi öncesi kayıt altına alınan ve kendisinin yoğun performans takvimi dolayısıyla yayın tarihi sürekli ertelenen yeni kaydı Only Now’da Rus ve Amerikalı bir super-star kadrosu görev alıyor. Çağdaş formlar ve klasik Amerikan geleneksel cazının melanj bir birleşimi albümün tüm notalarına sirayet etmiş durumda. Albümde Igor Butman tenor saksofonda, Antonio Sanchez davullarda, Evgeny Pobozhiy gitarda, Oleg Akkuratov (5,8,9. parçada piyano ve 8. parçada vokal), Eddie Gomez ( 5,6,8 ve 9. parçalarda) kontrbasta ve Matt Brewer (1,4,7. parçalarda) kontrbasta yer alıyor.

Yumuşak bir intro ile start alan ve incelikli zil sololarının ardından Butman’ın üflediği son nefesin havada kayboluşu ile biten ballad formlu Butman bestesi “Egyptian Night” ile başlayan albüm dahi yetenek genç gitarist Evgeny Pobozhiy’in yıldırım gibi parçası Verdict ile uçuşa geçiyor. Butman’ın bıçak gibi keskin sololarına unique tonuyla karşılıklar veren Pobozhiy, Rus müziğinin vitrinde en iyi parlayanlarından biri. Herbie Hancock, Dee Dee Bridgewater, Manhattan Transfer, Branford Marsalis, Joey Defransesco gibi üst kalibre grup ve müzisyenlere eşlik eden Pobozhiy bu albümde Antonio Sanchez, Eddie Gomez, Matt Brewer gibi dev isimlerle de çalışma fırsatı buluyor. Albümün bana göre favori bir diğer icrasında Steve Swallow bestesi “Falling Grace”de saksofon ve gitarın ballad formuyla başlayan ardından Matt Brewer’ın tane tane bas sololarıyla işlediği bir piyano üçlüsü müziği olarak devam ettikten sonra saksofonun lead partisyonları devralmasıyla gitar altyapılı bir dörtlü formuna bürünüyor. Golden Sun Ray parçasında saksafon solosu içine sıkıştırılan kısacık “Jean Pierre” motifi Miles Davis’e bir selam niteliğinde yüzleri güldürüyor. Albümde birden fazla övgüyü hak edecek beste var. Butman’ın ekipteki diğer müzisyenlere oldukça geniş alanlar açarak mütevazi bir konumlanma tercih ettiği albüm oldukça keyif verici.

Şahsi bir görüş olarak albümde genel konseptle bir türlü kafamda oturtamadığım tek icra Bobby McFerrin ve W. Marsalis bestesi olan “Baby I love you” oldu. Butman ile 2013 yılından beri beraber çalışan ve aynı zamanda virtüöz bir piyanist olan Oleg Akkuratov ‘un keyifli vokali benzer parçalardan oluşan bir albümde çok daha uygun olurdu ve keyifle dinlenirdi diye düşünüyorum. Belki de albümde içerisinde vokal olan tek parça olduğu için yalnızlığı dikkatimi çekti. Muhtemelen Butman, Blues for Wynton bestesiyle beraber bu şarkıyı da 1998’de Rusya’da tanıştıkları ve çok sıkı dost oldukları Marsalis’e bir dostluk hediyesi olarak ithaf etmiş.

Albüm Sound on Sound Studio’da James Farber tarafından kaydedilmiş ve Sear Sound Studios’da yine James Farber tarafından mix işlemleri yapılmış. Mastering işlemleri ise Sterling Sound’da Creg Calby tarafından tamamlanmış. Dijital kanallarda var olan versiyonu da kulaklara hoş gelse bile fiziksel kopyasının Audiophile sınıfı başarılı bir kayıt olduğunu belirtmek isterim. Cazla yeni tanışan kulaklarında, cazda dinamizm ve akıcılık arayan caz meraklılarında keyif alacağı bölümlerin dengeli dağıldığı algılanırlığı kolay bir albüm.

Burak Sülünbaz

Cazkolik.com / 03 Ocak 2022, Pazartesi

Igor Butman's new album "Only Now" is a Russian-American Jazz Powerhouse

Exquisite albums have been released this year. One of these albums that I have been waiting for for a long time is the Russian-born saxophonist and bandleader Igor Butman's "Only Now" album released on 10th December. There are several reasons why Butman is a popular musician, one of them being; Expressing his interest in jazz at every opportunity, Former US President Bill Clinton said that he enjoyed listening to Butman the most among living saxophonists, and another is that Butman's very close old friend is in constant contact with the popular figure of the jazz world, Wynton Marsalis. But his popularity never comes before the beauty of his music. In October, he performed more than one large-scale concert in Russia with the participation of Marsalis and the Lincoln Jazz Orchestra on the occasion of his 60th birthday with Marsalis, which was 9 days apart.

Butman is a jazz musician who has visited our country on the occasion of the Antalya Akra Jazz Festival two years in a row and has a passionate audience in our country. After emigrating from Russia due to political reasons and moving to America in 1987, he recorded with many important musicians. He is a musician whose name is mentioned at the top among Russian saxophonists in every era. The controlled acrimony and lyrical softness in his tone ensured his easy perception and acceptance by music lovers interested in different subgenres of jazz.

A Russian and American super-star cast takes part in Butman's new recording, Only Now, which was recorded before the pandemic and whose release date was constantly postponed due to his busy performance schedule. A melange combination of contemporary forms and classic American traditional jazz permeates all the notes of the album. In the album, Igor Butman on tenor saxophone, Antonio Sanchez on drums, Evgeny Pobozhiy on guitar, Oleg Akkuratov (piano on 5,8,9 and vocals on 8th), Eddie Gomez (on 5,6,8 and 9) on double bass and Matt Brewer ( on 1,4,7.) takes place on the double bass.

The album, which starts with a soft intro and ends with the ballad-formed Butman composition "Egyptian Night", which ends with the disappearance of Butman's last breath after delicate cymbal solos, takes flight with the peace called Verdict, the lightning-like song composed by genius young guitarist Evgeny Pobozhiy. Responding to Butman's sharp solos with a unique tone, Pobozhiy is one of the best shining figure in the showcase of Russian music. Accompanying top caliber bands and musicians such as Herbie Hancock, Dee Dee Bridgewater, Manhattan Transfer, Branford Marsalis, Joey Defransesco, Pobozhiy also finds the opportunity to work with giants such as Antonio Sanchez, Eddie Gomez and Matt Brewer on this album. In my opinion, another favorite performance of the album, Steve Swallow's composition "Falling Grace", which started with the ballad form of saxophone and guitar, continued as a piano trio music with bass solos by Matt Brewer, and after the saxophone took over the lead parts, it took the form of a guitar-based quartet. The short "Jean Pierre" motif, tucked into the saxophone solo in the “Golden Sun Ray” piece, makes people smile as a salute to Miles Davis. There are many pieces on the album that deserves more than one praise. The album, in which Butman preferred a modest position by opening up quite large spaces for the other musicians in the team, is quite enjoyable.

As a personal opinion, the only performance in the album that I couldn't get into my head with the general concept was “Baby I love you”, a composition by Bobby McFerrin and W. Marsalis. I think that the pleasant vocal of Oleg Akkuratov, who has been working with Butman since 2013 and is also a virtuoso pianist, would be much more appropriate in an album of similar songs and would be listened to with pleasure. Maybe because it is the only song in the album that has vocals in it, its loneliness caught my attention. Probably Butman dedicated this song along with his “Blues for Wynton” composition as a gift of friendship to Marsalis, whom they met in Russia in 1998 and with whom they became very close friends.

The album was recorded by James Farber at Sound on Sound Studio and mixed by James Farber at Sear Sound Studios. Mastering was completed by Creg Calby in Sterling Sound. Even if the version available on digital channels is pleasing to the ears, I would like to point out that the physical copy is a successful Audiophile class recording. It is an easily perceptible album with a balanced distribution of parts that will be enjoyed by jazz enthusiasts looking for dynamism and fluency in jazz.

Burak Sülünbaz

Cazkolik.com / January 3, 2022

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN