Geçen senenin son günlerinde "London Brew" isimli bir albüm yazısı yazmıştım. O yazı, Türkiye'de az tanınan -belki de tanınmayan- bir çalışma olmasına rağmen on bin defa okundu, ben de şaşırmıştım. Geçen yılın en iyi albümlerinden biriydi. Dave Okumu'nun adını ilk o yazıda kullanmıştım.
İngiliz caz sahnesi ikibin sonrası yaratıcı müzisyen çıkarma konusunda tarih yazıyor. Caz tarihi bakımından Ronnie's Scott klübü dışında kayda değer 'asset'i olmamasıyla dalga geçilen Birleşik Krallık yirmi yıldır böyle düşünenleri sağlı sollu tokatlıyor ve Avrupa'nın tartışmasız en renkli müzikleri yıllırdır bu adadan çıkıyor.
Eğer kaçırmadıysam Dave Okumu Türkiye'ye ilk kez gelecek. Okumu gibi sanatçılar müziklerini, imajlarını ve kimliklerini nasıl oluşturuyor bilmiyorum ama etkileyici bir kostüm görselliği eşliğinde müzikleriyle sahne tozunu dinleyiciye yutturan insanlar bunlar. Sahne görünümü itibariyle Kamasi Washington'ı andıran Dave Okumu [laf aramızda, bir beyaz bu tür kostümlerle sahneye çıksa muhtemelen hokkabaz gibi görünür ama Afro Amerikalılar ne giyse yakışıyor] eklektik demenin basit kaçacağı bir müzik yapıyor. Viyana doğumlu ama Londra'da büyüyen Okumu daha önce Amy Winehouse, Adele, Shabaka Hutchings, Tony Allen gibi endazenin farklı uçlarında yer alan sanatçılarla çalıştı. Tek bir meşgale ile açıklanacak biri değil o; gitar çalıyor, şarkı söylüyor, prodüktörlük yapıyor... Hepsini bir arada yapıyor. Sık çalıştığı isimlerden biri ise efsanevi Grace Jones. Belki çoğu okur Jones'un adını okuyunca zihninde beliren fotoğrafın önemli ölçüde tamamlandığını farkedecektir.
Bizim gibi müzik üzerine yazmaya gayret edenler için türlerin tespiti mücadelesi gereksiz olmaya başladı. Caz desen değil [ama dönüp dolaşıp içinden çıkamadığımız için caz diyoruz], soul, Afro-Beat, falan filan... onları da diyoruz ama tam onlar da değil ama her şey! Ridley Scott'ın "Kingdom of Heaven" filminde 'Kudüs nedir' sorusuna cevabı gibi.
I Came From Love albümü çok önemli
Okumu'nun yayınladığı en cesur albüm I Came From Love, kapağında Klan sembolü beyaz kukuletalı bir siyahın fotoğrafı var. Albümün açılış parçası Two Things'de Grace Jones köle sahibi Elias Ball'ın anılarından bir bölüm okuyor. Albüm bu yanıyla Coltrane'in Alabama'sına gönderme mi? Sanmıyorum ama şüphesiz Okumu'nun aklında Coltrane kuşağının yaptıkları vardı. Bir yazarın dediği gibi, Okumu'nun müziğinde hem 'Black pride', hem radikal, güçlü aşk göndermesi olması, üstelik bunları slogansı değil dans müziğiyle yapıyor olması sahnedeki kolektif müzik kadar kolektif bilince de atıf yapmasını önemli buluyorum.
Dave Okumu, 34. Akbank Caz Festivali'nin şüphesiz hem keşfetmeye en açık sanatçılarından biri, hem cazın 21. yüzyıldaki karmaşık görünümünü anlamak bakımından kritik öneme sahip bir konser izletecek bize.
Feridun Ertaşkan
Cazkolik.com / 24 Eylül 2024, Salı
Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.