Louis Armstrong'un "West End Blues"u kaydettiği gün cazın sonsuza kadar değiştiği gün olmuştu

Caz tarihinin geçmişine yolculuk yaptıkça tarihe etki eden kritik öneme sahip bir çok kayıtla karşılaşırsınız. Louis Armstrong'un erken dönemde, 1928 yılında kaydettiği "West End Blues" bu kayıtlardan biridir, hatta, kimi caz tarihçileri, iddialı şekilde, caz tarihinin değiştiği gün olarak kabul eder. Bu, fazlaca iddialı bir fikir olsa da, kaydı birden çok kez dinlediğinizde ve aşağıdaki notları okuduğunuzda bazı detaylar daha fazla dikkat çekmeye başlıyor.

Louis Armstrong ve Hot Five isimli grubu 28 Haziran 1928 günü 20. yüzyılın dönüm noktası niteliğindeki kayıtlarından birini kaydetti

Louis Armstrong elbette o gün bunun farkında değildi, hayatı boyunca yaptığı sayısız stüdyo kaydından biriydi ama o gün caz ve Louis Armstrong için her şey sanki özellikle o gün bir araya gelmiş gibiydi.

Çok uzak bir geçmişte kaldığı için bugün fazla bilinmez ama Armstrong'un Hot Five grubu caz tarihinin en önemli topluluklarından biriydi, bir başka deyişle, Armstrong'un da caz bakımından en önemli işlerini kaydettiği dönem idi. “West End Blues” da o dönemin kayıtları arasındadır.

“West End Blues” parçası Hot Five'ın üç günlük kayıt maratonunun ikinci gününde kaydedilmişti. Armstrong ve arkadaşları o günlerde Sunset Café diye bir yerde çalıyorlar, bütün gece sahnede canlı müzik yaptıktan sonra çoğunlukla uyumadan stüdyoya giriyor ve sadece o gece çaldıkları ve haliyle yeterince idmanlı oldukları parçaları stüdyoda single olarak kaydediyorlardı.

Piyanoda Earl Hines, trombonda Fred Robinson, klarnette Jimmy Strong, banjoda Mancy Carr (evet, o yıllarda banjo caz gruplarında sık rastalanan bir enstrümandı) ve davulda Zutty Singleton ile Chicago'da yapılan bir kayıttı bu.

Grup o kadar çok çalışıyordu ki, piyanist Earl Hines plâk piyasaya çıkıp da Louis elinde plâkla odaya girince şaşırmıştı çünkü kaydettiklerini bile unutmuştu.

O gece de Savoy Balo Salonu'nda "West End Blues" çalmışlardı, genellikle yaptıkları gibi yine gece çaldıkları şarkıyı plâğa aktardılar. Aslında, geceden idmanlı olmalarına rağmen kayıt tek seferde olmadı, davulcu Singleton'ın bir defasında zili düşürdüğü deneme dahil bir kaç kez kaydı tekrarladılar. Parçayı, "Papa Joe" King Oliver bestelemişti. Louis henüz kaydetmeden ilk kaydı yapan o olmuştu ama Armstrong'un kaydı kadar başarılı bir kayıt olmamıştı. Armstrong'un ilgisini çeken ise parçadaki klarnet bölümü olmuştu, dinleyince gerçekten çok hoş ve kısa bir klarnet duyacaksınız. Ayrıca, Hines'ın piyanosu da eşsizdir ve tabii Armstrong'un emsalsiz trompeti başrolde.

Bu kısa parçada Louis'in trompeti kusursuz bir tona sahiptir, mümkün olsa alın müzeye kaldırıp saklayın diyecek kadar enfes bir kayıttı, hele o uzun tonlu bölümü tam anlamıyla kaydın şahikasıdır.

Ne enterasandır ki Armstrong da bu parçayı daha sonra belki yüzlerce kez çalmışsa dahi o kayıttaki gibi bir sesi hiç bir zaman elde edemedi, hatta, başka müzisyenler de seslendirdi ama onlar da Armstrong'un o günkü kaydına erişemedi.

Müzik sektöründe o dönemin moda tabiriyle bitirelim; Müziğe çok uygun bir solo bulduysanız, işte hepsi budur, devam edin!

Bu yazının orijinali Richard Havers tarafından udiscovermusic isimli portalda yayınlanmıştır.

Cazkolik.com / 06 Temmuz 2023, Perşembe

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN