Michael Buble çıkardığı yeni albümü "Crazy Love" ile caz ve pop sevenleri bir arada tutarak mutlu edecek formülün peşinde koşmayı tercih etmiş.

Son günlerin ses getiren albümlerden birinin genç neslin önemli caz şarkıcılarından ve gerçekten de allah vergisi ses rengine sahip Michael Bublé olacağı kesinde ve sanırız öyle de oldu. Bublé’nin yeni albümü "Crazy Love” çıkalı herhalde bir ay kadar olmuştur.  Ülkemizde de EMI tarafından satışa sunulan albümün haberini EMI’ın o günlerde çıkardığı başka albümlerle birlikte güncel haberlerde okumuşsunuzdur.

Grammy ödüllü genç neslin güçlü erkek seslerinden, 21. yüzyıl Frank Sinatra’sı olarak da tabir edilen (ki bu tabire Sinatra sonrası kimler yakıştırılmadı ki ama Bublé’nin bu sıfatı ne kadar taşıyacağını kuşkusuz zaman gösterecek, aynı benzetme geçen yaz ülkemizde konser veren Peter Cincotti için de yapılıyordu ama o çok çabuk cazı terkederek kendine yeni yollar aramaya başladı, bu da gösteriyor ki bu tip sıfatlara genç neslin pek de ihtiyacı ve itibarı yok anlaşılan, herkes kendi işine bakıyor, belki de böylesi daha doğrudur).

Bublé’nin elimizdeki yeni albümünü her iki şekilde de düşünmek mümkün yani hem cazın içinde kalmaya çalışan hem de cazın içinden ufak ufak ayağını çekmeye başlayan bir albüm olarak görmek mümkün. 13 parçanın içinde “Cry Me A River”, “All of Me”, “Stardust” gibi tanınmış caz standartları var ama buna rağmen pek caz yok, dahası klasik caz vuruşlu ve duygulu sadece “All of Me”yi sayabiliriz, bir de “Stardust”ı eklemek lazım. Bir Hoagy Carmichael & Michael Parish bestesi caz tarihinin bu ünlü parçasını albümün ödüllü prodüktörü David Foster acapella grubu “Naturally 7"ın vokalleriyle örülü  parçaya dönüştürmüş ki başarılı bir düzenleme olmuş doğrusu. Bu saydıklarımız dışında caz pek yok ama bolca pop var. İşin gerçeği Amerikalıların ‘American Song Book' olarak adlandırdıkları 20. yüzyılın ilk yarısının bir çok bestesi son yıllarda pek çok sesin kurtarıcısı durumuna geldi. Acaba diyoruz Bublé’de bu parçaları bir ayağım cazın içinde kalsın aman diyerek mi albümün içinde tutmayı tercih etti! Bunu bilmemiz mümkün değil, çok önemli de değil doğrusu. Bir gerçeği dile getirmek lazım yalnız, böylesi çok dalda dolanıp duran bir albümü gerçekten işin ehli aranjör ve prodüktörlere vermek lazım, David Foster bu çok sesli tarz karmaşasının içinden çok iyi bir iş çıkarmış bu kesin ama cazseverler ilk iki albümünde alkışladıkları Bublé hakkında bundan sonra ne düşünürler bunu bilmek zor. Neyse, bu da çok önemli değil diyelim...

Albüme adını veren parça “Crazy Love” bir Van Morrison bestesi. Bublé’nin kendi bestesi de var, albümden çıkan ilk single olan “Haven’t met You Yet” Bublé bestesi, daha doğrusu galiba sözleri! Ray Charles’la özdeşleşen “Georgia On My Mind”, Sharon Jones ve The Dap Kings ile birlikte yorumladıkları “Baby (You’ve Got What It Takes)” albümde yer alan parçalardan bir kısmı.

Her neyse, sonunu iyimser bitirmek için şöyle diyelim; caz ya da değil, sevdiyseniz alın ve bol bol dinleyin!

Cazkolik.com / 8 Kasım 2009, Pazar

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN