New York caz dünyasının genç ve parlak piyanistlerinden Noah Haidu "Slipstream" isimli albümüyle göz kamaştırıyor...

Çok yaşa Marc Myers!

Hepimizin favori yazarları vardır, cazda benim bir değil birden çok, Marc Myers`da bu isimlerin önde gelenlerinden. Usta bir eleştirmen olmasına rağmen profesyonel yanı soğuk ve uzak değil, hatta içten ve sıcak biri. Kendi kendine yaptığı ve takipçisi okurlarıyla paylaştığı şeyler var, bunlardan biri de Jazz Wax adını verdiği ve üşenmeden her gün gönderdiği binbir harika bilgiyle dolu bültenleri. Lafı uzatmayayım... Myers`ın bir de sadece Pazar günleri gönderdiği mini bir bülteni daha var, Sunday Wax Bits adını verdiği, işte lafın en başındaki `çok yaşa Marc Myers` bağrışmasına yol açan ve gönderdiği son bültendeki `Haftanın CD Keşfi` albümü için. Çünkü onun keşfi benim de keşfim oldu...

Noah Haidu; "Slipstream"

Myers, `altmışların hardbop havasını özleyenler için bu albüm harika gelecek` diyor, tam da benim için ortaya atılmış bir laf doğrusu. Böyle bir albüm duyup da kulak kabartmamam mümkün değil. Caz piyanisti Noah Haidu`nun adını bir duyup bir unutuyorum, çok yakından izlediğim biri olduğunu söylemem zor. Bu New York`lu genç ve yetenekli caz piyanisti kuşağının önemli isimlerinden. Curtis Lundy, Duane Eubanks, Winard Harper gibi isimlere piyanistlik yaparken bir yandan da Montez Coleman, Eric McPherson, Brad Jones gibi müzisyenlerle birlikte ortaklaşa sahne alıyor. İşte benim aklımı başımdan alan bu albümü de mesela daha farklı isimlerle kaydedilmiş ama gerçekten harika bir kadro, onu da eklemek lazım. Trompette Jeremy Pelt, alto saksofonda son dönemlerin gözde isimlerinden Jon Irabagon Haidu ile sextet`in ilk hattını oluşturuyor. Ardından, davulcu Willie Jones III ile John Davis, basçı Chris Haney hattın ikinci cephesini oluşturmuş.

Tavsiyem hiç düşünmeden bu albümü alın, ülkemizin raflarına gelmiş midir bilmiyorum, zannetmiyorum da ama madem günümüzde artık sınırlar kalktı o halde alamamak gibi bir derdimiz olamaz, hemen alın, dinleme sisteminize müdahale etmek istemem ama doğrudan ikinci parçaya "Where We Are Right Now"a geçin. Son yıllarda anlı şanlı eleştirmenler olur olmaz parçalara "flow" tanımlamasını yapıştırıp duruyorlar, işte o kelime tam da bu parça için kullanılmalı bence. Parçadaki Jeremy Pelt - Jon Irabagon girişinin ardından gelen piyano muhteşem... Dan Bilawsky bu parça için `müzikte piyanonun bütünsel rolü için yazılmış örnek bir parça` diyor ki çok hoşuma giden bir tanımlama oldu. Hatta yapmışken gelin daha iyisini yapalım ve parçayı şimdi siz bu satırları okurken dinliyor olun. Umarım bana hak verirsiniz ama satın alma iştahınızı azaltmasın sakın.

Albümün biri hariç tüm parçaları Haidu`nun besteleri, o biri "Just One of Those Things" de Cole Porter`ın. Haidu bu parçayı da özellikle seçmiş belli ki çünkü kendi piyano vizyonunu gayet iyi yorumladığı bir parça olmuş. Yine `flow`...

Yazıyı yine en baştaki haykırışla bitirmekte fayda var; `Çok yaşa Marc Myers!`....

Feridun Ertaşkan
Cazkolik.com / 31 Mart 2011, Perşembe

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN