Yeni Albüm Yazısı: Cazın ölümsüz ruhu `cool` Avrupalı ustaların elinde yeni ve `Avrupai` yorumlara dönüşmüş.

Alman caz davulcusu Wolfgang Haffner cool cazın günümüzle bağlantısını yeni ve Avrupai yorumlar üzerinden sağlıyor.

Avrupa ve Alman caz sahnesinin saygın davulcularından Wolfgang Haffner otuz yılı aşan kariyeriyle hem eski nesil büyük ustalarla çalmış hem kendi kuşağı ve daha gençlerle günümüz caz müziğine önemli albümler armağan etmiş biri. Sanatçının son albümü "Kind of Cool" cazseverin merakını hemen tetikleyecek bir isim doğal olarak. Nasıl olmasın ki? Albümün ismi Miles Davis`in "Birth of the Cool" ve "Kind of Blue" albümleri dönemine kelime oyunlu bir gönderme. Böyle söyleyince yanlış anlamaya izin vermemek bakımından albümün Miles`ın müziklerinin yeni yorumu olmadığını söylemek şart. Haffner albümünde `cool` döneme ait özel bir grup müziğin yanına kendi bestelerini de katarak caz tarihinin o dönemiyle bugün arasında bir geçişkenlik elde etmeyi tercih etmiş.

* * *

Haffner albümü için oldukça etkileyici bir müzisyen kadrosu kurmuş. Trompette günümüz efsanelerinden zamanında cool cazın efsanelerinden Miles Davis ve Chet Baker`la da çalmış 83 yaşındaki Dusko Goykovich`in yer aldığı kayıtlarda alto saksofonda Jukka Perko, vibrafonda Christopher Dell, piyanoda Jan Lundgren, basta Dan Berglund ve tabii davulda kendisine "Piano Man" parçasında ayrıca Max Mutzke vokalde, Frank Chasteniere piyanoda, Christian von Taphengst basta ve bir de "One for Daddy O" isimli parçasında ise trombonuyla Nils Landgren eşlik etmiş. Yani, albümde baya bir all star band oluşturmuş başarılı sanatçı.

* * *

Haffner albümde Davis`in "So What", ünlü besteci ikilisi Rogers ve Hart`ın ünlü "My Funny Valentine", George Gershwin`in "Summertime" ve orijinali bir Fransız şarkısı olan, 1947 yılında Johnny Mercer`ın sözlerini yazdığı ve en çok da Nat `King` Cole`la anılan "Autumn Leaves", en çok Miles`la özdeşleşmiş "I Fall in Love Easily" gibi ikonik bestelerin yanında Modern Jazz Quartet`ten John Lewis`in "Django", Billy Eckstine`ın "Piano Man" (ki bu parçanın albümdeki tek vokalli parça olmasına rağmen üstendiği riskten ziyade albüm bütünlüğüne yaptığı özel katkının altı mutlaka çizilmeli), Nat Adderley`nin "One for Daddy O" ve kendi bestesi "Hippie" gibi çalışmalara yer vermiş.

* * *

Cool`un cazın en sevilen dönemlerinden olması şaşırtıcı değil. Cazın yeniden tanımlandığı dönemden sözediyoruz. Haffner o ruhu çok iyi aktaran isimler ve albüme seçtiği parçalarla bütünü oldukça başarılı bir albüme imza atmış. Dusko Goykovich`in trompetinin önemini, "Piano Man"deki Max Mutzke"nin vokal yorumunu, "Django"da Jan Lundgren piyanosunu, "So What"ta Berglund`un basının hemen ardından Dell`in vibrafonunu, parçalardaki müthiş rhythm section`ı mutlaka tek tek not etmeli.

* * *

Son not da cool dönemin müziklerini Amerikalı ustalardan sevmiş biz cazseverler için olsun, bu müzikleri Avrupalı ustaların da onlar kadar iyi çalmaları ve kendi Avrupai `cool groove`larını yaratmaları üstüne ayrıca yazılması gereken bir detay.

Feridun Ertaşkan

Cazkolik.com / 10 Eylül 2016, Cumartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN