Efsane basçı Ron Carter yeni dörtlüsü Foursight ile 17 Kasım 2018 Stockholm konserini kayda aldıkları çift plaklık konser albümünü Alman plak şirketi IN+OUT RECORDS etiketiyle yayınladı. Teknik ve artistik olarak üst seviyelere ulaşmayı amaçlayan firma 1988’de Freiburg’da kuruldu. Record Store Day’in herkesin iştahını kabartan bu plâk muhtemelen pandemi süreci kaynaklı ertelenen ithalat gecikmesiyle yakın zamanda ülkemizde de satışa sunuldu. Yazı yayına hazırlandığı sırada İstanbul’da birkaç bağımsız müzik dükkanının stoğunda tek tük kaldığını biliyorum. Niyetiniz varsa elinizi çabuk tutmanızı öneririm.

Kelimenin tam anlamıyla dört başı mamur bir ekip ve tadına doyum olmaz bir canlı kayıt meydana getirildiğini söyleyebilirim. Abartılı aşırılıkların değil zerafetin kendini hissettirdiği, tenasüp sahibi bir grubun uyum şöleni kulaklarımızda. Ron Carter, Jimmy Greene, Payton Crossley ve Renee Rosnes sahnedeler.

Kaliteli bir ses sisteminde dinleme şansınız varsa dörtlünün dinleme odanızın tam merkezinde çaldıklarını hissedeceksiniz. Kayıt kalitesi, mikrofonların yerleştirilme açısı sahne duygusunu iyiden iyi hissettiriyor. Hiyerarşiyi ve enstrümanların birbirinden açık seçik ayrıldığını iyiden iyiye hissedebilirsiniz. Kayıttan sorumlu isimler Mats Landberg ve Ulf Östling/ Sveriges Radio. Analog master ve Vinyl Cutting Organic Music Studio Obing Almanya’da mühendis Thorsten Scheffner tarafından gerçekleştirilmiş. Çift plaklık kayıtla beraber CD versiyonunu da edinme imkanınız var. Zannediyorum plakta yer alan ve CD versiyonda yer almayan parçalar Kasım ayında CDnin ikinci bölümü olarak yayınlanacak bize ne zaman ulaşır meçhul.

180 gram Audiophile baskısı sebebiyle plak koleksiyonerleri için eşi bulunmaz bir kayıt olmanın yanında elle numaralandırılmış 1999 kopyanın her birinde Ron Carter’ın ıslak imzası da yer alıyor. İmza plağın önüne değil ayrı bir etiket üzerine atılarak kabın ön kısımına yapıştırılmış. Albümü satın alıp eve geldiğimde tasarımdan kapağına kadar materyale işlenen özenden çok etkilendim.Tabi bu özelliklerin hepsi biraz pazarlama stratejisi aynı zamanda audiophile koleksiyonerlerin iştahı kabartıcı numaraları muhtemelen. Zira firmanın sitesinde stok tükendi yazısını görüyorsunuz. Hayatta her zaman Ron Carter’ın bizzat imzaladığı bir albüme sahip olma şansınız olmayabilir. Ama icra edilen müzik sadece PR ve ambalaj ile şişirilmiş bir albüm olmadığının kesin kanıtı. Bu değerde bir audiophile kayıt için alkışları mümkün olabilecek en minimum seviyede tutabilmenin ve geri plan sesini de mümkün olduğunca temizlemiş olmanın çok önemli olduğu düşünüyorum ve bu kayıtlarda iki beklentimin de karşılandığını söyleyebilirim. Yani bir caz koleksiyoneriyseniz daha önce yazdığım ve önerdiğim kayıtlar gibi bu kaydında arşivinizde olmasından çok keyif alacaksınız.

Piyanoda Ron Carter’ın konserde kendisini takdim ettiği şekliyle “Irene Rosnes” bildiğimiz sahne ismiyle “Renee Rosnes” yer alıyor. Muhtemelen yaşayan en inanılmaz kadın piyanistlerden biri. Hatta kadın-erkek ayrımı yapmaya da gerek yok. Oldukça iyi piyanist. 58 yaşındaki Kanadalı piyanistin kariyeri 86 yılında Joe Henderson’ın kendisini dörtlüsüne davet etmesiyle yükselişe geçer ardından Wayne Shorter’la yolları kesişir. İlerleyen yıllarda SFJAZZ kolektifle ve daha pek çok değerli ismin albümlerindeki performanslarını ödüllerle süslemiş. Günümüzde ise “Artemis” grubu ile Blue Note etiketiyle yeni bir albüm yayınladı. Foursight Stockholm Albümündeki katkısı gerçekten dikkat çekici. Carter’ın siyah kahve tadındaki bas tonunu içimi kolay bir süt gibi yumuşatarak keyif verir hale getirmiş. Bu minvalde onlarca, yüzlerce tanımlama yapabilmek metaforlarla anlatmayı denemek mümkün. Siz çoğaltın. İkilinin kayıtta en keyif veren anları bana göre My Funny Valentine’ın girişindeki duo performansları olabilir.

Saksafondaki Jimmy Greene’in  ve davuldaki Payton Crossley’nin ortak noktaları ise tüm kayıt boyunca aşırılıktan uzak ölçülü ve kontrollü bir performans icra etmeleriydi. Zaman zaman bas, davul, piyano üçlüsüne dönüldüğünde de uyumu ve etkileşimi yüksek bir icranın keyfini çıkarıyoruz. Albümle ilgili en sevdiğim ve tek sevmediğim anın aynı parçada olması ne garip. Ritmine kendimi kaptıırdığım parça Ron Carter bestesi Mr. Bow Tie aynı zamanda albümün son parçası ama aniden kesilmesi bende bir tamamlanmamışlık hissi yarattı, yarıda kalmış bir dizinin son anında her şeyin aniden ortada kalması gibi. Belkide bu kaydında devamı gelir ne dersiniz?

Ron Carter sürekli aktif ve yaşına oranla hem besteciliği hemde icra kabiliyeti hala çok iyi durumda. Ömrü uzun olsun, ürettiği kayıtlarla hali hazırda Guinness Rekorlar Kitabındaki en çok kayıt yapan müzisyen kategorisindeki yerini daha da güçlendirsin.

Burak Sülünbaz

Cazkolik.com / 26 Ekim 2020, Pazartesi

Forget the exaggeration, this album is an elegant feast of harmony

The legendary bassist Ron Carter released his double vinyl album with his new quartet Foursight on the 17 November 2018 Stockholm concert from the German label IN + OUT RECORDS. The company, aiming to reach higher levels technically and artistically, was established in Freiburg in 1988. Record Store Day's super star record for everyone, this record has recently been on sale in our country, possibly due to the import delay delayed due to the pandemic process. When i was preparing my writing there were only a few stock in couple of independent music shops in Istanbul. If you have the intention to purchase please be quick.

I can say that a full-fledged team and a delightful live recording has literally been created. We have a feast of harmony in our ears for a group with a tendency to feel grace, not exaggerated excesses. Ron Carter, Jimmy Greene, Payton Crossley and Renee Rosnes were on the stage.

If you have a chance to listen to a quality sound system, you will feel like the quartet is playing right in the center of your listening room. The recording quality, the angle of placing the microphones makes the scene feel better. You can feel the hierarchy and the distinct separation of instruments. The names responsible for recording are Mats Landberg and Ulf Östling / Sveriges Radio. The analog master and Vinyl Cutting Organic Music Studio Obing was carried out in Germany by engineer Thorsten Scheffner. You have the opportunity to get a CD version also if you wish. I think the songs on the vinyl that are not included in the CD version will be released as the second part of the CD on November.

The 180 grams of Audiophile print is perfect chose for audiophile vinyl collectors, as well as the original signature of Ron Carter (himself) 1999 copy only. The signature is signed on another label in front of the plate and affixed to the front of the cover. When I bought the album and came home, I was impressed by the attention to the material from the design to the cover, all of which are probably a bit of a marketing strategy and probably whet the audiophile collectors' appetite. Because you see the out of stock text on the company's website. You can’t always find a chances of having an album signed by Ron Carter himself in your life every day. But the music performed is definitive proof of an album inflated with just PR and packaging. For an audiophile recording of this value, I think it is very important to be able to keep the applause as low as possible and to clear the background sound as much as possible, and I can say that both of my expectations are met in these recordings. In other words, you will enjoy this record in your archive, just like the records I wrote and suggested before for record collectors.

On the piano is "Irene Rosnes" as Ron Carter presented at the concert, "Renee Rosnes" as we know her stage name. Probably one of the most incredible female pianists alive. The career of the Canadian pianist started when she was invited by Joe Henderson to his quartet in '86 and then crossed paths with Wayne Shorter. The following years she has been performing with SFJAZZ and many other valuable names with awards. Today, she released a new album with brand new female band  called ”Artemis" under Blue Note label. Foursight Stockholm album is really attractive. Carter's black coffee tone bass softens by Rosness’ milky tone, making it pleasant. In this respect, it is possible to make a speech and try to explain it with metaphors. You duplicate. In my opinion, the most enjoyable moments of the duo in recording may be their duo performances at the entrance of My Funny Valentine.

What Jimmy Greene on saxophone and Payton Crossley had in common was that they performed a measured and controlled performance that was far from excessive throughout the recording. When they turn to play bass, drum and piano trio from time to time, we bring out harmony and some deep performance as well.

It's strange that my favorite and only dislike about the album is on the same track. The piece I got caught up in the rhythm of Ron Carter is Mr. Bow Tie, which is also the last piece of the album, but its abrupt cutout gave me a feeling of incompleteness. Like a continuous movie serie we have been watching. Maybe this recording will continue. What do you think?

Ron Carter is constantly active and, for his age, his composing and performing skills are still very good. God bless him, long and healthy life. Hope he will play lot more recording in near future.

Burak Sülünbaz

Cazkolik.com / October 26, 2020, Monday

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN