"Love • Power • Peace" albümü 50 yaşında

James Brown, orkestrası ve revü ekibiyle birlikte çıktığı Avrupa turnesi kapsamında Paris’in tarihi müzik mabedi Olympia’da 8 Mart 1971 tarihinde unutulmaz bir konser verdi. Biz müzikseverler, üzerinden 50 yıl geçmesine rağmen konserin tamamını/bütününü ancak 7 yıl önce dinleme şansını yakalayabildik.

Peki neden?

Konser tarihi ile CD çıkışı arasında 21, CD ile plâk çıkışı arasında da 22 yıllık bu serüveni James Brown’un biyografik detaylarıyla zenginleştirdim ve dönemin müzik atmosferini birkaç bölüm ile bugüne taşımaya çalıştım. Yazıyı daha önce kendi portalımda yayınlamama rağmen revize ederek albümün doğum günü şartlarına uygun hale getirdim. Keyifli okumalar dilerim.

Şov dünyasının en sıkı çalışan adamı

Brown için canlı performans ne ifade ediyordu? Öncesinde bunu anlayabilmek için tarih sayfalarını biraz karıştırmamız gerekecek.
James Brown’un gençlik yıllarında başlayan, hayranlarını da sarıp sarmalayan, sahnelerde dans edip şarkı söylemek gibi özel bir tutkusu vardı. Zaten bu bitmek tükenmek bilmeyen enerjisi ona boşuna “The hardest working man in show business” (Şov dünyasının en sıkı çalışan adamı) lâkâbını getirmemişti. Gerçekleştirdiği bu şovları plak olarak yayınlamayı hayal ettiğini defaten dile getirmişti.

Her şey Apollo konseriyle başladı

Günümüzde de hala faaliyet gösteren New York’taki ‘Apollo Theater’ her sanat dalından, özellikle siyahî gençlerin yeteneklerini gösterip profesyonelliğe geçiş imkanı veren etkin bir etkinlik ve performans mekânıdır. Brown, programına aldığı bir haftalık Apollo konser maratonu esnasında hayalini görsel olamasa da duyusal olarak hayata geçirmeyi düşünüyordu.

Ancak James Brown’un plâk şirketi King Records “Live at The Apollo” olarak adlandırılan konseri, plâğa kaydetme fikrine şiddetle karşı çıktı. Neden olarak plâkta yer alacak olan repertuvarda hiç yeni parçanın olmayışı ve konser kayıt tekniklerinin yetersiz oluşu öne sürüldü. King Records, itiraz etmekle kalmayıp bu proje gerçekleştiği takdirde finansman sağlamayacağını da dile getirdi.

Ama James hayalini gerçekleştirmeyi bir kere aklına koymuştu. Plâk şirketiyle olan restleşmesi sonucunda James Brown and The Famous Flames olarak sahne aldığı konseri kendi kaynaklarından karşıladı. Sonuç olarak performans ertesi yıl plâk olarak piyasaya sürüldü. 66 hafta boyunca albüm listelerinde kalarak büyük bir başarı elde eden konser plâğı birçok sanatçıya da örnek oldu.

1971 Paris, Olympia Konseri

Avrupa turnesi öncesinde grubu The J.B.’s ile parasal ve idari sorunlar yaşayan James Brown yepyeni bir orkestra kurmak zorunda kaldı. Sağ kolu, dostu ve The Famous Flames grubundan vokalisti Bobby Byrd’ün desteğiyle gruba yeni müzisyenler seçti.

Bu kan değişikliği ilk günler ve haftalarda pek tutmasa da James Brown bu yeni ve genç kadroya güvenini yitirmedi. Kısa zamanda Fred Wesley ve Bobby Byrd gibi tecrübeli müzisyenlerin de gayretleriyle ekip ritmini buldu, akabinde Avrupa turnesine start verildi.

Konser kayıtları konusunda o güne kadar uzmanlaşmış olan James Brown ve ekibi 2 saatlik Olympia konserini 3 plâklık bir albüm yapmaya karar verdi:

Birinci plağa “Love”, ikincisine “Power” ve sonuncusuna da “Peace” ismi verilecekti.

Oldukça renkli ve eğlenceli geçen iki saatlik Paris Olympia sahne şovu seyirciyi mest etti. Brown ve ekibi revü kavramına hiç de yabancı olmayan Fransızlardan tam not aldı.

Turne sonrasında pazarlamaya sunulması planlanan proje, Brown’un yeni grup üyeleriyle yaşadığı gerginlikler nedeniyle hayata geçemedi. Ekipten Bootsy ve Catfish Collins kardeşler dönemin parlayan funk grubu Parliament-Funkadelic’e gidince James, onlara olan kızgınlığı ve plâk şirketi değişikliği nedeniyle (King Records’tan Polydor’a geçiş) konser albümünü rafa kaldırdı.

Projenin 90’lı yıllara kadar sürecek olan kış uykusu böylece başlamıştı.

"Love • Power • Peace" CD olarak karşımızda

21 yıl gibi uzun bir süre tozlu raflarda kalan “Love • Power • Peace” 1992’de Polydor plâk şirketi tarafından CD formatında tekrar gün yüzüne çıkarıldı.

Hayran gözüyle bakıldığında “Love • Power • Peace” kaydının tekrar ortaya çıkmış olması elbette mutluluk vericiydi, harikulade bir müjdeydi. Ancak bakın görün ki 2 saatlik konser, kırpıla kırpıla 65 dakikalık bir CD’ye sığdırılmıştı. Sahne anonsları ve çeşitli sanatçıları kapsayan zengin performanslar tamamen makaslanmış ve doğal olarak CD’de tam bir bütünlük sağlanamamıştı. Bu durum ne teknik ne de sanatsal açıdan hoş karşılanmasa da olan olmuş ve olanla yetinmek durumda kalınmıştı.

Konser, orijinal akışıyla plâk oluyor

CD çıkışının üzerinden 22 yıl geçti ve 1971 Olympia konseri kesintisiz, orijinal uzunluk ve şarkı sıralamasıyla Ağustos 2014’te müzikseverlerle buluştu. James Brown’un konser için plânladığı 3 plâklık prodüksüyon nihayet hayat bulmuştu, üstelik sadece plâk formatında!

Plâk, bu sene 50nci yaşına girdi! Piyasaya çıkışından yaklaşık 1,5 yıl sonra edindiğim plâk formatını oldukça beğenmiştim. Sundazed Music ve Polydor etiketiyle yayınlanan ve orijinal analog makaralardan faydalanılan albüm sound ve baskı kalitesi açısından üst düzeyde özenle hazırlanmış. Profesyonelce üzerine kafa patlatılıp emek harcandığı o kadar belli ki. Açılır-kapaklı kartonette bulunan pırıl pırıl fotoğraflar 43 yıl beklemiş bir konser heyecanını barındırıyor adeta. James Brown’un özel tarihçisi Alan Leeds’in nefis liner notları da bu efsane konseri kuşkusuz ki daha bir canlı kılıyor.

Plâk sürecinin neden bu kadar uzadığına dair elbette sayısız argümanlar olabilir. Geçmişte ve günümüzde ‘raflarda unutulan’ bu tip prodüksüyonlar da oldukça fazladır, hep de olacaktır sanırım. Ama umarım en azından James Brown gibi ismini müzik tarihine altın harflerle yazdırmış olan sanatçıların eserleri bir an önce biz müzikseverlerle buluşur.

Aykut Öğer

Cazkolik.com / 12 Nisan 2021, Pazartesi

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN