Onlar da en iyiler arasındaydı ama göz önünde değillerdi... (6 albüm + 6 video)

Yetmişli yıllar İngiliz caz rock müziğin altın çağıydı. Başı çeken Soft Machine ve Nucleus gibi grupların yanısıra Brand X ve Bruford gibi gözde topluluklarda ilgi alanı içinde olmanın keyfini çıkarıyordu ancak çok iyi olmakla birlikte onlar kadar göz önünde olmayanlar da vardı. Teamrock web sitesi bu grupların altısını aradan geçen kırk yılın ardından yeniden hatırlatıyor, iyi de yapıyor.

Back Door / Back Door (1972)

Colin Hodgkinson`ın vahşi bası, Tony Hicks`in davulu, Ron Aspery`nin kulağı törpüleyen tenor saksofonu bir eleştirmenin tabiriyle sanki bluesy bebop jazz rock dinleyeni şöyle bir yalayıp geçiyor. Bugün çalsalar fevkalade dinleyeceğimiz bir müzik.

Isotope / Illusion (1974)

Bugün John McLaughlin`in hızı ve tutkusuyla eşit az sayıdaki İngiliz gitaristlerinden Gary Boyle`un eski Soft Machine üyesi Hugh Popper`ın fuzzy basıyla alameti farikası dalgalı melodileri halen şaşırtıcı füzyon ziyafeti.

Zzebra / Panic (1975)

IF ve Osibisa üyelerinin kurduğu, Jeff Beck`in takdirini kazanmış, Fender Rhodes destekli Afro-centric pirinç nefeslileri kaynaştıran, basçı John MCoy`un ara ara vokal eşlikli, akılda kalıcı gitar rifli dramatik ve heyecan verici Zzebra`nın 1975 tarihli "Panic" albümü keşfedilmelere doyulmaz.

John Stevens` AWay / Somewhere in Between (1976)

1960`ların ortalarında İngiliz özgür caz ortamının öncü isimlerinden davulcu John Stevens`ın rock odaklı grubu elektrik ve akustik bası aynı anda kullanmasıyla biliniyordu. Dönemin ünlü gtaristlerinden Steven Hillage bu grubun hayranlarındandı ve her yerde desteğini belirtiyordu.

Turning Point / Creatures of the Night (1977)

Bas gitarist Jeff Clyne ve klavyeci Brian Miller tarafından yazılan temiz ve havadar melodilerle akan Pepi Lemer`in sözsüz vokallerinin yanında David Tidball`un tedrici yükselen saksofon adeta sonsuza kadar dönecek bir atmosfer yaratıyor.

Barbara Thompson / Paraphernalia (1978)

Barbara Thompson`ın lirik akıcılıktaki saksofon ve flütü eski Softs grubunun basçısı Roy Babbington`ın da aralarında bulunduğu grubuyla melodinin ağır yükünü çeken bir topluluk. Thompson`ın dahice kompozisyonlarındaki paralayıcı sololar rock müzikten ziyade caza daha yakın mesafede müzikler ama yine de katil yumruklar attığı da görülüyor.

Cazkolik.com / 31 Ekim 2017, Salı

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN